با سلاحم دوست هستم/ آرزویم دست یابی به طلای پارالمپیک است

به گزارش سرویس ورزشی برنا، سمیرا ارم، ملی پوش جوان تیم تیراندازی جانبازان و معلولین است که این روزها در کنار سایر ملی پوشان برای حضور بازی های پارالمپیک ریو آماده می شود.

ارم با اینکه حدود سه سال است که به رشته تیراندازی روی آورده، اما در همین مدت کم توانست به جایگاه خوبی دست یابد و با کسب سهمیه پارالمپیک ریو به عنوان یکی از اعضای ثابت تیم ملی معرفی شود.

وی در گفتگو با روابط عمومی فدراسیون ورزش های جانبازان و معلولین درخصوص شرایط فعلی اش گفت: سال قبل برای من سال پرباری بود. اوایل سال گذشته در مسابقات جام جهانی ترکیه شرکت کردم و موفق به دریافت ورودی شدم. پس از آن در مسابقات جام جهانی کروواسی با کسب نشان طلا که اولین نشان من در مسابقات برون مرزی هم بود، به سهمیه پارالمپیک دست یافتم. رقابت های جام جهانی استرالیا در شهریور ماه نیز سومین رویداد سال 94 بود که از این مسابقات هم موفق به کسب یک نشان نقره شدم و درمجموع تجربه های خوبی به دست آوردم.

سمیرا ارم افزود: بعد از مسابقات استرالیا تمریناتم را بیشتر کردم و طبق برنامه مربی پیش رفتم. در سال جدید هم خوشبختانه تعداد روزهای اردو بیشتر شده و این مساله برای من بسیار خوب بوده و واقعا تک تک ساعات و روزهای اردو برای من مفید است و از آن بهره می برم.

وی در خصوص مسابقات بین المللی آلمان گفت: این مسابقات در مهد تیراندازی جهان برگزار می شود و با توجه به فاصله ی کمی که با ریو داریم، فرصت خوبی است تا یکبار دیگر آمادگی خود را محک بزنیم و با قدرت هرچه تمام در بازی های پارالمپیک حضور یابیم.

دارنده نشان طلای مسابقات جام جهانی کروواسی خاطر نشان کرد: از روزی که سلاح در دست گرفتم به این مطلب رسیدم که می توانم موفق باشم. اصولا فردی هستم که وقتی کاری را آغاز می کنم تلاش می کنم تا انتها به بهترین شکل ممکن آن را پیش ببرم. در تیراندازی هم همین اتفاق افتاد و جدای از مسائلی که گفتم، عشق و علاقه ای که به این رشته داشتم و جذابیتی که تیراندازی برایم دارد، به من انرژی مضاعفی داد تا طی این دوران کوتاه بتوانم عملکرد خوبی داشته باشم.

عضو تیم ملی تیراندازی خاطر در ادامه گفت: از ابتدای فعالیتم در تیراندازی تصویر ذهنی من حضور در پارالمپیک بود و به صورت مدام خودم را در شرایطی تصور می کردم که می توانم در این بازی ها حضور یابم. این مساله به من خیلی کمک کرد و خوشحالم که این تصویر، به حقیقت تبدیل شد و می توانم افتخار شرکت در این رویداد مهم را داشته باشم.

ارم اذعان داشت: طبق تعالیم سرمربی خوب تیم ملی، آقای امیری، ارتباط ما با ابزار کارمان باید ارتباطی دوستانه باشد و می بایست به تک تک مراحل کار و روند تمرینات علاقه و عشق داشته باشیم. اوایل ارتباطم با سلاح کم رنگ بود ولی الان با سلاحم دوست هستم و حتی دلم برایش تنگ می شود!

ملی پوش پارالمپیکی کشورمان افزود: در مسیری که تا امروز طی کردم، خانواده ام به عنوان حامیان اصلی همیشه من را تشویق کردند و مسیر را برایم هموار. پس از آنها سرمربی خوبم در تیم ملی مثل پدری دلسوز درکنارم بوده و همیشه از من حمایت کرده است و از همه ی این عزیزان و کلیه ای افرادی که در کادر فنی تیم ملی، فدراسیون و کمیته پارالمپیک برای موفقیت ما تلاش می کنند، سپاسگزارم.

وی گفت: آرزویم دست یابی به خوش رنگ ترین نشان در پارالمپیک است و دوست دارم بتوانم در تپانچه خفیف هم به جایگاه خوبی برسم. بعد از پارالمپیک قصد دارم برای راه یابی به مقطع دکترا تلاش کنم و می خواهم از هم در تحصیل و هم در ورزش موفقیت هایم را به موازات پیش ببرم.

ارم خاطرنشان کرد: از کودکی هر وقت در اخبار ورزشی می دیدم که ورزشکاری از کشورمان روی سکو می رود و پرچم ایران به اهتزاز درمی آید،حس عجیبی داشتم و اشک در چشمان جمع می شد. وقتی در کروواسی برای اولین بارخودم روی سکو رفتم و این حس را تجربه کردم، بسیار خوشحال بودم و اصلا نمی توان این حس را توصیف کرد.

بانوی طلایی تیم ملی در پایان افزود: اینکه سه عضو تیم ملی ایران که هر سه خانم هم هستند توانسته اند سکوهای اول تا سوم دنیا را تصاحب کنند بسیار عالی است و این اتفاق دو بار در سال گذشته تکرار شد. با اینکه هر ورزشکار برای دست یابی به بهترین رنگ مدال تلاش می کند و می جنگد، اما زمانی که رقیب هم وطن باشد، نگرانی کمتر می شود و از این بابت که در نهایت مدال به کشورمان می رسد، آرامش خاطر به دست می آید. این رقابت در تیم ملی به شکل مثبتی باعث رشد و پرورش ملی پوشان شده است. امیدوارم در بازی های ریو هم همین اتفاق بیافتد و مجددا سکوهای اول تا سوم پارالمپیک به نمایندگان کشورمان برسد.