لاریجانی و عارف با تفاهم ریاست مجلس و هیئت‌رئیسه را سامان دهند

متن کامل این یادداشت به شرح زیر است:

«تکانه های عقلانی درسیاست»

الف) در خردادماه ۱۳۹۲ تکانه عظیمی در سیاست ورزی ملت ایران رخ داد؛ تکانه ای که هم در حوزه سیاست منحصربه فرد بود وهم درحوزه مردمی. درآن ایامِ پرتکاپو، سیاست ورزانِ همسو درکشور کوشیدند تا با «اجماع برکاندیدایی واحد»، بازی سازی های حوزه سیاست را به سمت و سویی هدفدار و معطوف به خواست ملت هدایت کنند. این تکانه، دراثر تفاهم و اجماع اعتدال گرایان و اصلاح طلبان برکاندیدای واحد پدیدآمد و باانصراف دکتر عارف و اجماع بر دکتر روحانی، رای مردم دکترروحانی را به ریاست جمهوری برگزید. نقش رهبران «اعتدال واصلاح» و سیاست ورزی داهیانه آنان در پدیداری این اتفاق، ستودنی بود.

ب) تکانه دوم درجامعه پرامیدِ برآمده از اجماعِ خرداد رخ داد؛ و مردم تدبیرمدار در اسفند ماه ۱۳۹۴، بویژه درتهران و شهرهای بزرگ، ازپراکندگیِ آراء وتسلیم دربرابر قضا و قدرِ رقابت کاندیداهای ناشناس با افراد همیشه درصحنه، به سمتِ «اجماع بر لیست» حامی جهت های کلانِ اعتدال واصلاح روی نمودند. حاصل این تکانه، تغییراساسی درترکیب نمایندگان خبرگان و مجلس بود که برمبنای آن، فردگرایی جای خویش به جمع گرایی داده وسیاست های منفردِ تبعا منفعل درسایه عقلانیت جمعی قرار خواهدگرفت.

دراین روند، دیگر بازیگری انفرادی اهمیت چندانی نخواهدداشت بلکه جمع افراد گرد هم آمده در لیست، سمت و سوی سیاست سازی وخردورزی خبرگان ومجلس شورای اسلامی را تغییری اساسی خواهندداد؛ و زمینه ای پدید خواهدآمد تا مردم خواسته هایشان را از نمایندگی کهن مجموعه ای سنتاً فردگرا ومادام العمر نماینده، به سمت گروهی تازه نفس وتابع خرد و تصمیمات جمعی تغییر داده و خونی جدید دررگ های نمایندگی ملت وروشی نوین درسیاست ورزی خردمندانه ایران جاری سازند.

ج) اما تکانه سوم می بایست درسیاست ورزی حوزه نخبگی درسامان دهی کرسی های خبرگان و مجلس صورت پذیرد؛ تا بتوان به یمن آن، نتایج دو تکانه پیشین را تکمیل نمود. یکی از نمادهای این تکانه وآغاز خردورزی درحوزه ی آن، ریاست آتی مجلس است؛ که اگر سنتِ کهنِ چنددهه ای، به کناری نهاده نشود بازهم بازیگران خُرد یارای آن خواهند داشت که با تلاش های سنتی نظرات خویش را برریاست وکرسی های مجلس تحمیل نمایند.

لذا تکانه سوم باید تعاملی را رقم بزند که حاصل آن «سیاست مداریِ تجمیعی» باشد: تجمیعی ازویژگی ها و داشته های لاریجانی – عارف و یاران آنان، برای اداره مجلس درجهت خواست ملت. بدین سان، باید هردو کاندیدای محتمل ریاست مجلس با سیاست ورزان حوزه های خود تعامل کرده و براساس روشی روشن وتفاهمی، ریاست مجلس و هیئت رییسه وکمیسیون های آن را با رای مدبرانه اکثریت نمایندگان – ونه نقش آفرینی فردگرایان – سامان دهند. این تکانه سوم، راه را برای «حاکمیتِ اعتدال و عقلانیت» برسرنوشت کشورومردم هموار خواهد کرد؛ چرا که در این ایام، مسئله سیاست وسیاست ورزی، دیگر افراد ویا نقش آفرینی های فردی آنان نیست بلکه باید به سمتی حرکت کرد که:

تکانه های سه گانه سیاست ورزی تثبیت شده؛

عقلانیت جمعی در سیاست ایران به صحنه عمل سیاسی بازگشته؛

و اعتقاد مردم به نتایج مثبت سیاست ورزی های عاقلانه ومدبرانه عمیق شود.

اکنون زمان گذر از اجماع دو جناح وتلاش برای اجماع سه جناح است، یعنی: «اعتدال گرا، اصلاح طلب، و اصول گرای معتدل». باید باورکرد که افراد می آیند ومی روند؛ آنچه ارزش مند است وماندگار، روش مند کردن و عقلانی ساختن حوزه سیاست وسیاست ورزی درایران، در اثر «تکانه های سه گانه عقلانیت» است.