دعا زمینه ساز تهذیب نفس است/ هرکسی توفیق انجام کار نیک پیدا نمی کند

به گزارش خبرگزاری برنا از قم، آیت الله مکارم شیرازی در برنامه سخنرانی که از شبکه دوم سیما برگزار شد، با اشاره به اینکه امام سجاد(ع) در فصل نوزدهم دعای مکارم الاخلاق از خداوند درخواست می کند که «صفات بد اخلاقی را از من بگیر و اخلاق های خوب من را تقویت کن»، اظهار داشتند: ممکن است این سوال در ذهن برای برخی افراد شکل بگیرد که اگر خداوند اخلاق های زشت را بگیرد و فضیلت های نیک را بدهد که افتخاری نیست و این مسئله جبر می باشد.

ایشان تصریح کردند: این دعاها به معنای درخواست توفیق از خدا برای ترک معصیت و انجام کارهای نیک است.

معظم له با بیان اینکه «توفیق»، زمینه سازی و فراهم کردن اسباب را میسر می کند، گفتند: فرض کنید نزدیک منزل ما یک مسجد است و امام جماعت معتبری دارد؛ مسجد و امام جماعت خود یک توفیق است اما اجباری برای مسجد رفتن وجود ندارد؛ اگر ما به مسجد رفتیم توفیق استفاده از معنویات را خواهیم داشت.

این مرجع تقلید افزودند: تقاضا از خداوند برای تقویت صفات خوب و ترک رذیلت های اخلاقی به معنی اجبار نیست، بلکه منظور فراهم کردن توفیق است.

حضرت آیت الله مکارم شیرازی با بیان اینکه «توفیق» را به هرکسی نمی دهند، ابراز داشتند: گاهی انسان باید یک کار خوبی انجام دهد تا توفیق پیدا کند؛ در روایات اشاره شده بعضی کارهای زشت، توفیق اقامه نماز شب را از انسان می گیرد.

ایشان با اشاره به اینکه گاهی انجام یک کار کوچک توفیق بزرگ می آورد، اظهار داشتند: گاهی خدمت بدون ریا به مردم، مایه کارهای بزرگ برای انسان می شود و بر این اساس از انجام کارهای کوچک بااخلاص نباید غفلت کرد.

این مرجع تقلید همچنین «توفیق» را به معنای کمک های الهی دانستند و گفتند: گاهی انسان نمی تواند به تنهایی در یک مسیر قدم بگذارد؛ دعا سبب می شود که خداوند، ما را در مسیر ترک عادات و رفتارهای ناپسند و انجام کار نیک کمک کند.

حضرت آیت الله مکارم شیرازی افزودند: گاهی هوس های نفسانی، وسوسه های شیطانی و زرق و برق دنیا به عنوان مانع مسیر ترک صفات ناپسند ظاهر می شوند که دعا کمک می کند خداوند ما را یاری دهد.

ایشان با اشاره به اینکه معصیت ها به انسان چشمک می زنند و انگیزه ایجاد می کنند، گفتند: امام باقر(ع) در معنای جمله «لا حول و لا قوة الا بالله» می فرمایند «هیچ پناهگاهی نیست در مقابل معاصی مگر به وسیله کمک الهی».

معظم له افزودند: «لاحول» اشاره به ترک گناه و «و لا قوة» اشاره به فکر اطاعت دارد.

این مرجع تقلید در پایان با بیان اینکه ترک گناه و اطاعت بدون کمک الهی ممکن نیست، تصریح کردند: گاهی انسان در مقابل اطاعتی که می خواهد انجام دهد، مشکلاتی بوجود می آید؛ روزه گرفتن در این روزهای طولانی و گرم و انجام اشتغال، سختی هایی را برای اطاعت الهی بوجود می آورد، اما کمک الهی می تواند سبب شود که انسان بتواند روزه را به پایان برساند.