علی گندابی مردم همدان را با تئاتر آشتی داد!!

به گزارش خبرگزاری برنا از همدان، نمایشنامه‌نویسی هنری نوپا در ایران است که در دوره‌های خاص نمایشنامه‌نویسانی چون ساعدی و بیضایی تلاش کردند که نمایش‌نامه ایرانی بنویسند و بعد از انقلاب نیز ساختار متفاوت شد و دیدگاه‌ها تغییر کرد و جوان‌ها دست به تجربه تازه زدند اما در مجموع نتوانستند تغییری به وجود آورند.

با رشد سینما و ارتباطی که مردم با این هنر برقرار کردند تئاتر به حاشیه رفت و همین نیز عاملی شد که متون نمایشی قوی خلق نشود در کل می‌توان گفت که متون ایرانی در ساختار، در شخصیت‌پردازی، تعلیق و غیره مشکل دارد و همین دلیل سبب شده که نمایشنامه‌خوان‌ها نمایش‌های خارجی را انتخاب ‌کنند.

در فاصله سال‌های 1300 تا 1320 ممانعت دولت از اجرای تعزیه و ورود دیدگاه‌های غربی سبب شد که هنرمندان خود را از نمایش‌های ملی جدا ببینند در نتیجه این جدایی نیاز به تحول در این هنرها به وجود نیامد تا اینکه برخی از هنرها مانند بقال بازی برای همیشه از بین رفت.

در این دوران مهم‌ترین مخاطبان نمایش‌هایی مانند تعزیه و روحوضی مردم عادی بودند که لزومی برای تغییر و تحول حس نمی‌کردند و هنرمندان هم با ژست‌های روشنفکری از مردم و نمایش مردمی دوری می‌کردند در نتیجه این نمایش‌ها به شیوه سنتی باقی ماند و نتوانست در جایگاه نمایش ملی به معنای واقعی کلمه قرار گیرند.

برخی از هنرمندان هم تلاش کردند که نمایش‌های ایرانی خلق کنند اما به دلیل بافت ذهنی که داشتند محتوای ایرانی را در قالب نمایش غربی می‌ریختند.

هنرمند باید بداند که برای مردم کار می‌کند بنابراین باید متناسب با خواست و نیاز مخاطب باشد اینکه مباحثی چون هنر برای هنر مطرح می‌شود در زمانی درست است که مخاطب همزمان با هنرمند رشد کرده باشد نه اینکه هنرمند خود را جدای از مردم و نیاز آنها ببیند.

باید با روی آوردن با نمایش‌های سنتی و مورد پسند مردم سنگ بنای ارتباط و آشتی با تئاتر گذاشته شود پس از آن می‌توان مخاطب را قدم به قدم رشد داد. البته این به آن معنا نیست که عین به عین نمایش سنتی اجرا شود می‌توان نوآوری ایجاد کرد اما از همان چارچوبی استفاده کرد که برای مردم آشناست.

نبود سالن استاندارد مناسب، کمبود مخاطب، روی آوردن به نمایش‌های غربی برای اجرای  صحنه و نمایشنامه‌خوانی و فاصله بین هنرمندان و مردم از جمله مشکلاتی بود که  تئاتر استان در گذشته نه چندان دور درگیر آن بوده است اما با بازگشایی مجدد سینما فلسیطین همدان نوید آن می رفت که اهالی تئاتر استان عرصه را برای هنرمندی خود محیا ببینند.

مدتی کمی است که هنرمندان همدان به این نتیجه رسیدند که ابتدا باید مخاطب را به سالن‌های تئاتر بکشانند بنابراین تلاش می‌کنند با انتخاب متونی که به سلیقه مردم نزدیک است، سالن‌های نمایش را رونق بخشند.

مردم نیاز به سرگرمی دارند، باید تئاتر به جای فست فود سرگرمی مردم شود. هنرمند ما باید این شرایط را درک کند که جزئی از نمایش سرگرمی است و در شرایط کنونی مردم به شادی و سرگرمی نیاز دارند.

 نمایش سرگرم کننده حتما نباید طنز باشد اما باید مردم با متن و محتوای نمایش احساس یکانگی و ارتباط کنند نه اینکه تئاتری ببیینند که متوجه موضوع آن نشوند. هنرمندان باید بدانند که نمایش مختص ذهن هنرمند نیست بلکه باید خواسته‌های مردم در نمایش مشهود باشد.

در این بین یکی از مهمترین کاربردهای هنر نمایش پرداختن به موضوعات و مقولات دینی و مذهبی و استفاده از ظرفیت های این هنر به عنوان ابزاری تبلیغی در حوزه دین و جوامع دین محور است. پرداختن به موضوعات دینی و توجه به مقولات مذهبی در حوزه تئاتر این هنر را به عنوان ابزاری تاثیرگذار در ترویج مضامین مذهبی معرفی کرده است.

پیوند مذهب و هنر از جمله در تئاترکه با مخاطب خود ارتباط نزدیک و زنده ای دارد نیازمند تلاش و پیگیری در عرصه های اجرایی ، مدیریتی و برنامه ریزی است. صاحبنظران همچنین براین باورند که بهترین راه برای ترویج تئاتر دینی در درجه اول شناخت خود دین و در درجه دوم شناخت تئاتر است ؛ هنرمندی که دغدغه دین داشته باشد، خود به خود تئاتر دینی از دل و ذهن او جوشیده و آفریده می شود.

نمایش ملی و مذهبی «علی گندابی » برگرفته از نمایش‌های اصیل همدانی و یکی از نمایش‌های موفق گروه تئاتر بوعلی است که در مدت کم موفق به جذب بیش از هزاران تماشاچی شده تا همدان پس از مدت‌ها شاهد رونق بی‌سابقه تئاتر باشد.

این نمایش از دوم مرداد به نویسندگی و کارگردانی محمد جواد کبودرآهنگی و به همت هنرمندان همدانی در تماشاخانه حوزه هنری این شهر، واقع در سینما فلسطین همدان روی صحنه رفته است و این نماش توانسته در مدتی کوتاه و با بهره گیری از متن و نماشنامه مناسب و استفاده شایسته از گویش همدانی و هنرمندی هنرمندان همدانی پس از سال ها مردم همدان را با تئاتر آشتی دهد.

یکی دیگر از چشم نوازی های این نمایش بهره گیری از هنر مداحی در عرصه تئاتر بوده است که با دعوت از یکی مداحان شناخته شده همدان این گروه توانستند این امر راه به خوبی اجرا کنند و عرصه هنر مذهبی کشور را با هنر دیرینه تداتر پیوند بزنند.

روابط عمومی حوزه هنری همدان که همواره تعامل خوبی با رسانه ها داشته با دعوت از عکاسان و خبرنگاران توانسته نقش مهمی در اطلاع رسانی و انعکاس این نمایش ارزنده داشته باشد.

در این نمایش سهراب نبک فرجاد، سیدمهرداد کاووسی حسینی، احمدجلیلوند، سعید باغبانی نیر، یاسر محمدی، نداهادیان، سعید محمودیان، محمدطالبی، میلاد سلوکی، سعید متعبد، سپهر مسافران، اکبر اسلامی، محسن رضانیا، نگارفیروزی، علی پاشاپور، مبین خانیان و محسن صلواتی به زیبای هنرنمایی می کنند و سهراب نیک فرجاد در نقش علی گندابی مانند همیشه بسیار درخشان و پرقدرت ظاهر شده است.

نویسنده و کارگردان این کار با اشاره به اینکه نمایش «واگویه‌های گندابی» به سفارش حوزه هنری همدان به روی صحنه رفته است درباره علت انتخاب این داستان گفت: شخصیت علی گندابی در سال‌های اخیر در بین عموم مردم و حتی سخنرانی‌های مختلف بسیار مورد توجه است.

کبودرآهنگی ادامه داد: علی گندابی یکی از اهالی همدان بود که به واسطه چهره زیبا و چشمهای زاغش و البته رفتار لات‌وارش در محله مصلای همدان شناخته شده بود. شخصیت بامرام او در پی یک اتفاق منجر به تحولش می‌شود، توبه می‌کند و گوشه‌نشین کربلا می‌شود. وی که در هنگام سجده مرگ را تجربه می‌کند، طبق خواسته خود در حرم امیرالمومنین (ع) دفن می‌شود.

قطعا این نمایش فتح بابی برای ایجاد پیوند میان تئاتر و موضوعات مذهبی است  و در صورت تداوم این گونه نمایش ها می توان شاهد رونق این هنر قدیمی در استان و کشوربود و امید است مردم همدان در فرصت باقی مانده از این نمابش دیدن نموده تا انگیزه لازم را برای هنرمندان عرصه تئاتر استان فراهم کنند