خبرنگار بودن یعنی چه؟

روز خبرنگار است . 17 مرداد. باز هم توجه همه به خبرنگاران جلب شده اما  مشکلات آنها ادامه دارد .   از نبود امنیت شغلی تا دغدغه های  معیشتی و نبود بیمه . فردا همه این تعاریف و توجه ها رنگ می‌بازد. باز هم خبرنگاران هستند و  مخابره خبرهای خوب و بد.  همه این دغدغه ها در مقابل عشقی که به خبر دارند رنگ می‌بازد. باز هم  با صدای لرزان  از شادی خبرهای موفقیت هسته ای را مخابره می کنند و با چشمانی اشکبار خبرهای بد را روی خروجی  رسانه ها می‌فرستند. باز هم استرس آتش سوزی در پالایشگاه و نقد از نبود  امکانات و استرس برای تصویب قوانینی که مغفول مانده است رهایشان نمی کند .

 خبرنگار بودن یعنی سنگ صبور بودن -یعنی صدای همه بودن -صدای مادری که برای حضانت فرزندش می‌جنگد، صدای ورزشکاری که از نبود امکانات گلایه دارد، صدای پیروزی در جنگ ، صدای مدال طلا در برزیل، صدای انفجار در عراق  و صدای قربانیان شهر نیس فرانسه.

خبرنگار بودن یعنی ببینی و بگویی، منصف باشی، جانبداری نکنی، 24 ساعت کار و یک پایه حقوق. خبرنگار بودن یعنی عشق، عشق به مردم به آگاهی رسانی به دموکراسی، عشقی که در سایه اش مصائبی چون نداشتن بیمه ، توقیف روزنامه ، نداشتن امنیت شغلی و هزار و یک مشکل رنگ می‌بازد.

خبرنگار بودن یعنی چشم جامعه بودن . به جای مردم ببینی، شادی ها را ببینی، فیش های حقوقی را ببینی، دزدیده شدن دکل نفتی  را ببینی، روند بررسی پرونده ها را ببینی.

خبرنگار بودن یعنی زبان جامعه بودن، به جای مردم مطالبه کنی، چرا امکانات نیست؟ چرا فلان پرونده پیگیری نمی‌شود؟ چرا کنسرت لغو شد؟ چرا بیمه زنان سرپرست خانوار واریز نشد؟ ماجرای دکل نفتی چه شد؟

خبرنگار بودن یعنی گوش  جامعه بودن. حاشیه را شنیدن و انعکاس دادن، خبرنگار بودن یعنی مسوولیت داشتن، حرمت قلم را نگه داشتن، قلمی که خدا در قرآن به آن قسم یاد کرده، خبرنگار بودن عشق بی حد و مرز است فارغ از رنگ و نژاد و مذهب، خبرنگار بودن یعنی عاشق مردم بودن.

چشم های  بینای جامعه و زبان گویای مردم روزتان مبارک