به گزار گروه خبر خبرگزاری برنا، آیتالله هاشمی رفسنجانی، صبح امروز در دیدار جمعی از آزادگان هشت سال دفاع مقدس، 26 مرداد را روزی جاودان در تقویم تاریخ معاصر ایران و همچنین لحظه ورود آزادگان به میهن را یکی از شیرینترین روزهای عمر خویش خواند و گفت: وقتی اولین گروه از فرزندان ایران عزیز پس از سالها اسارت در سیاهچالهای حزب بعث به ایران برگشتند، تلخی سالهای انتظار، به شیرینی مبدل گشت.
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، با یادآوری آیه «کُتِبَ عَلَیْکُمُ الْقِتَالُ وَهُوَ کُرْهٌ لَّکُمْ وَعَسَى أَن تَکْرَهُواْ شَیْئاً وَهُوَ خَیْرٌ لَّکُمْ وَعَسَى أَن تُحِبُّواْ شَیْئاً وَهُوَ شَرٌّ لَّکُمْ وَاللّهُ یَعْلَمُ وَأَنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ (سوره بقره آیه 216)» به نکات تفسیری این آیه و تشریح کاربردی آن در تاریخ معاصر آن پرداخت و گفت: اگر چه آن سالها شنیدن شکنجههای جسمی و روحی جوانان ایران در زندانهای عراق برای خانوادهها و همهی مردم سخت بود، اما سازندگی روحی و تقویت روحیاتی که نصیب جامعه شده، بهترین مثال برای « أَن تَکْرَهُواْ شَیْئاً وَهُوَ خَیْرٌ لَّکُمْ» است.
آیتالله هاشمی رفسنجانی، سرنوشت رژیم بعث عراق، حامیان منطقهای و بینالمللی آنان و همچنین سرنوشت منافقانی را که با جاسوسی و مزدوری، ستون پنجم عراق در جنگ علیه ایران بودند، عبرتآموز و مصادیقی روشن برای وعدههای خداوندی در « إِن تَنصُرُوا اللَّهَ یَنصُرکُم» دانست و گفت: در ادامهی این آیه « و یُثَبِّت أَقدامَکُم» است که مصداق مناسبتی آن آزادگان عزیزی هستند که در سالهای اسارت ثابت قدم ماندند و خداوند نیز مزد صبوری آنان را، علاوه بر شیرینی آزادی، جایگاهی قرار داد که در تاریخ ایران به دست آوردند و برای همیشه عزیز مردم شدهاند.
فرمانده هشت سال دفاع مقدس، در ادامه سخنان خویش، با ارائه تحلیلی تاریخی از مقاطع مختلف جنگ، به عوامل شروع، تداوم و پایان جنگ پرداخت و در خصوص بُعد مردمی دفاع مقدس، گفت: بدون تردید نقطهی قوت جبههی ایرانی بُعد مردمی آن بود که علاوه بر حضور داوطلبانه همهی اقشار جامعه در خطوط مقدم و پشتیبانیها، اوج مردمی بودن دفاع مقدس را آنجایی شاهد بودیم که پدران و مادران در تشییع جنازههای فرزندان خود اشعاری حماسی در وداع با عزیزانشان و دعوت جوانان برای حضور در جبههها میخواندند.
آیتالله هاشمی رفسنجانی، به مقطع پذیرش قطعنامه و حواشی سیاسی قبل از آن در جامعه اشاره کرد و گفت: شاید آن روز انتظار عمومی این بود که بغداد را فتح و صدام را اسیر و محاکمه کنیم، اما دیدیم که بجای بغداد، دل مردم عراق فتح شد و به همراه صدام، منافقین و حامیان استبکاریش در بدترین شرایط قرار گرفتند به گونهای که آمریکا با هزینههای فراوان مالی، نظامی و حتی جانی، تنها کاری که در عراق کرد، دشمن خونی شیعیان یعنی صدام و حزب بعث را سرنگون نمود.
وی خطاب به آزادگان عزیز، گفت: تاریخ شما را فراموش نمیکند و مطمئن باشید هر چه که زمان بگذرد، جایگاه شما در قلوب مردم عزیزتر خواهد شد.
فرمانده هشت سال دفاع مقدس، در ادامه سخنان خویش ایثارگران، آزادگان، جانبازان، مفقودان و خانوادههای آنان را سرمایههایی اصیل و چشم و چراغ جامعه دانست و گفت: جریانی که در دفاع مقدس خلق شد، تا دو سه قرن آینده جامعهی ایران را حفظ خواهد کرد.
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، حضور عاشقانه مردم در تشییع پلاکها و استخوانهای شهدای گمنام برگشته از جبهههای جنوب و غرب را بسیار معنادار توصیف کرد و گفت: این عشق فراتر از عشق یک ملت به سربازان است و بیشتر شبیه عشق پدر و مادر به فرزند است که پایان ندارد.
آیتالله هاشمی رفسنجانی، در پاسخ به گلایههای یکی از آزادگان که «گویا صداوسیما تقویم ایران را فراموش کرده که 26 مرداد روز آزادگان است!»، گفت: شاید اولویتهای رسانهی ملی تغییر کرده باشد! اما مطمئن باشید اولویت مردم ایران و خانوادههای شهدا همیشه شما بودید، هستید و خواهید بود.
وی آزادگان را عاملان آگاه به آیه »اسْتَعِینُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَةِ» دانست و گفت: شما که با استعانت از صبر خداوندی، شکنجههای جسمی و روحی جنایتکاران حزب بعث را تحمل کردید، این روزها را نیز تحمل کنید و دعا کنید که خداوند به همهی مسئولین در همهی بخشها، توفیق اولویت شناسی بدهد.
در آغاز این دیدار، سیدمحمدتقی طباطبایی، مدیر کل امور شاهد و ایثارگران دانشگاه آزاد اسلامی، گزارشی از اوضاع تحصیلی آزادگان ارائه کرد و گفت: از حدود 40 هزار آزاده، 10 هزار نفر تحصیلات دانشگاهی و عالی دارند که از این میزان 72 درصد در دانشگاه آزاد اسلامی تحصیل میکنند.
سرکار خانم حکیمه دبّاغ، فرزند خانم مرضیه حدیدچی(دبّاغ) و همسر آزاده جانباز جمشید ایمانی، به ذکر خاطرات سختیهای روزهای اسارت همسر در جنگ و همچنین روزهای زندانی بودن مادرشان در سالهای قبل از انقلاب پرداخت و گفت: هرگز فراموش نمیکنم در روزگاری که خیلیها به خاطر افکار مادرم میترسیدند، به سلام ما پاسخ دهند، آیتالله هاشمی رفسنجانی بارها به خانهی ما میآمد و دلداریمان میداد.
در ادامه علیرضا عظیمی فشی، آزاده، جانباز و عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد واحد تهران غرب، با تشریح فداکاریها، ایثارگریها و از خودگذشتگیهای آزادگان عزیز در سالهای قبل و بعد از اسارت، گفت: جوانانی که با ارادهی خویش به تحصیل پرداختند تا علاوه بر سرمایهی دفاع مقدس، سرمایهی علمی برای کشور هستند و باید به نحواحسن از آنان استفاده کرد.
حمید میرزاده، رئیس دانشگاه آزاد اسلامی و نماینده رئیس جمهور وقت(آیتالله هاشمی رفسنجانی) برای استقبال از اولین گروه آزادگان در قصر شیرین، به ذکر خاطراتی از آن روز به یاد ماندنی پرداخت و در ادامه از برنامههای دانشگاه آزاد اسلامی در جهت تسهیل تحصیل ایثارگران، آزادگان، جانبازان و خانوادههای شهدا گفت و افزود: اگر چه دانشگاه آزاد اسلامی با تمام توان خویش در خدمت ایثارگران عزیز و خانوادههای آنهاست، اما میدانیم که حق این عزیزان بیش از اینهاست و هر چه که به این سرمایهها خدمت کنیم، کم است.
همچنین یکی از آزادگان از میان جمعیت برخاست و گفت: تشکر میکنم از آقای هاشمی و آقای دکتر میرزاده، همین اندازه که در نظام مقدس جمهوری اسلامی به ما وقت میدهید. واقعاً من دیشب نگران شدم که چه اتفاقی افتاده که در نظام جمهوری اسلامی و در صداوسیما هیچ کس خبر از آزادگی و آزادگان نمیدهد؟ برنامهی دورهمی و برنامهی خنداونه اینها را بر ما ترجیح دادند. در نظام جمهوری اسلامی، چه کسی آمده است، بگوید که اگر آن مقاومتها نبود، قطعاً امروز داعش در ایران بود. مگر شما فکر میکنید نظام صدام کمتر از داعشیها بود و تفکری کمتر از داعش داشته است! چرا امروز در سالگرد ورود آزادگان صداوسیمای جمهوری اسلامی به اندازه خنداونه هم برای بچههای ما هم ارزش قائل نیست.
چه اتفاقی افتاده است؟ ما اشتباه کردیم؟ این راه که ما رفتیم، اشتباه بود؟ واقعاً از جنابعالی و از آقای دکتر میرزاده تشکر میکنم، نه به خاطر اینکه بنده نوعی را به اینجا آوردید و میگویید زحمت کشیدهاید. شما دارید از فرهنگ ایثار، گذشت، شهادت و مقاومت تجلیل میکنید.
درباره بنیهی دفاعی کشور جنابعالی بهتر از همه میدانید. کدام سلاح را در مقابل عراقیها داشتیم؟ اگر مقاومت، ایثار، گذشت و فداکاری بچهها نبود، آیا واقعاً ما در مقابل عراق تاب و توان جنگیدن داشتیم؟ شما دارید از ارزشی در نظام جمهوری اسلامی دفاع میکنید، این بزرگترین شخصیت سیاسی و اداری این کشور است که از آزادهها تجلیل میکند. هیچوقت در این چند سالها کس دیگری یکدفعه ما را صدا نکرده است که چه میگویید؟ اصلاً چه دارید؟ حتی دفتر آقای رئیسجمهور هم اجازه نمیدهد، ما قشری 40 هزار نفر هستیم که هستی خود را در این نظام گذاشتیم، هیچ مطالبهی مادی از نظام نداریم. وظیفه و اعتقاد ما بود. پای اعتقادمان هستیم، خواهیم بود و هیچوقت هم از آن پشیمان نیستیم، ولی معنای این حرف، این نیست که مسئولین نظام به ارزشهایی که ایجاد کردیم، توجهی نکنند. دعوت از 30 آزاده تجلیل از فرهنگ ایثار است. ما از هیچکس نیازی به تقدیر و تشکر نداریم، امیدم به لطف خدای متعال است که فردای قیامت پاداش زجر اسارت مرا بدهد. والّا به خاطر کسی نرفتم. ولی این انتظار است که ارزشهای خلق شده در دفاع مقدس حفظ شود که اتفاقاً فرمانده دفاع مقدس و شخصیت مؤثر در خلق این ارزشها جنابعالی بودید، اگر ما امروز جنابعالی را خطاب قرار میدهیم، به این خاطر است که واقعاً صدای ما به جایی نمیرسد، من به عنوان نماینده قشری از ایثارگران این مطالب را خدمت شما میگویم. شما از ایثار، گذشت و فداکاری تجلیل میکنید. مطمئن هستم اگر از این ارزشها دفاع و اینها را نهادینه کنیم، بنیهی دفاعی کشور ما آسیبپذیر است. بنیهی دفاعی کشور ما بیش از آن که متکی به سلاح باشد، به این مردم متکی است، به اعتقاد قلبی مردم متکی است. لذا من به همین دلیل از جنابعالی تقدیر و تشکر میکنم و خواهشم این است که این حرفهای ما را به مقام معظم رهبری، رئیسجمهور و هر مقام مسئولی که داریم، مثل مسئولین بنیاد شهید برسانید. مگر میشود که مسئول بنیاد شهید یک کشور یک روز جبهه نداشته باشد؟ یک جانباز نباشد، چرا؟ هر جای این کشور من نشستم از جنابعالی و مقام معظم رهبری شنیدم که میگویند در دوران دفاع مقدس بهترین ترکیب بود و بهترین مدیران بودند، چه اتفاقی افتاده است که بعد از دفاع مقدس به همه ما که در دفاع مقدس مسئولیت داشتیم، امروز هیچ جا مسئولیت نمیدهند؟ یا آن حرفها تعارف بود و یا این قشر دچار مشکل شده است. لذا چند مطلب را بیان میکنم. جناب آیتالله هاشمی، قانونی تحت عنوان قانون جامع ایثارگران علیرغم تمام کاستیهایی که دارد، وضع شده است. خواهش میکنم دستور بفرمایید که بررسی کنند: چقدر از این قانون اجرا میشود. ماهیت قانون الزامآور بودن آن است. چرا مسئولین خود را ملزم به اجرای قانون نمیدانند؟ در حالی که یک قانون حمایتی است و باید به نفع جانباز، آزاده، رزمنده و خانواده شهید تفسیر شود. اما در دستگاه اجرایی دنبال بهانهایی میگردند تا جلوی چرخ این قانون بگذارند که اجرا نشود.
من جانباز، پاسدار و آزاده هستم که 32 ماه جبهه دارم. 16 ساله بودم که به جبهه رفتم. الان دو پسر و یک دختر دارم. هر دو پسرهایم فوقلیسانس دارند و هیچکدام در دستگاه اداری این کشور مشغول نشدند. قانون تصریح میکند که اگر کسی در نیروهای مسلح بازنشسته شده، اگر پسرش شرایط دارد، استخدام شود. والله فرستادم و نامهی مرا پس دادند. اشکالی ندارد. ولی شک نکنید چند سال دیگر قیامت هم میرسد. آن امام عزیز فرموده بود که اگر اینها را رها کنید، فردای قیامت نمیتوانید جواب اینها را بدهیم. دیشب داشتم نگاه میکردم که مقام معظم رهبری گفتند: «شما آزادگان روی امام زمان(عج) را سفید کردید». اینها تعارف است یا واقعیت است. «شما روی اسلام را سفید کردید و بر گردن ما حق دارید». امام عزیز و بزرگوار میفرمایند: «وقتی شما را میبینم، خجالت میکشم.» ما در مقابل امام عزیز شرمندهایم که نتوانستیم بیش از این فداکاری کنیم.
خواهش من این است که اگر این قانون جامع ایثارگران الزامی است، پس اجرایش کنند. اما اگر نمیتوانید، اجرا کنید، اشکالی ندارد. ولی فردا هرکسی به پسرم میگوید که پدر تو برای این امتیازات رفته است، همین جا میگویم و رسانهها منتشر کنند که همهی آقایانی که میگویند شما آزادگان سهمیه دارید، بدانند وقتی که به جبهه رفتیم، نه سهمیه بود، نه قانون جامع ایثارگران بود. امروز که همه چیز وجود دارد، امروز که قانون وجود دارد، چرا این آقایان فرزندان خود را به سوریه نمیفرستند که شهید شوند و سهمیه بگیرند؟
اگر این سهمیه ارزش است و اگر ما برای سهمیه رفتیم، امروز سوریه در خدمت شماست. یک روز بروند.
آقای هاشمی شما، بهتر از من میدانید که در آن مقطع هیچکس جز برای شهادت به جبهه نمیرفت. مگر میشود که وارد جنگ نابرابر شوید و اهداف مادی داشته باشید؟
من که عددی نیستم، همهی شهدا و آزادگان ما میگویند که مسئولین خود را مسئول بدانند. از هیچکس منت نمیکشیم، این درس را امام و انقلاب اسلامی به ما دادند. باید آزاده باشیم. انقلاب آمده که ما را از این بندها آزاد کند.
خدا میداند که هر ادارهی میرویم، هر کار کوچکی را که بخواهند برای ما کنند، با منت است. اگر سفارش شخصی کسی را برای ادارهی ببرم، کارم را بدون منّت انجام میدهند. اما اگر بگویم، آزاده و جانبازم و برابر مادهی 62 قانون جامع ایثارگران باید بچهام منتقل شود، هزار و صد بهانه میآورند و انجام نمیدهند. آزادگان مظلومترین قشر ایثارگران هستند. بعضی از مسئولین در سخنرانیها ابا دارند که اسم آزادگان را به عنوان ایثارگران ببرند. چه اتفاقی افتاده است؟ وقتی که اسیر شدم، 4 تیر خوردم. 6 کیلومتر پشت خط عراقیها اسیر شدم. فکر میکنید دستم را بالا بردم و اسیر شدم؟ مگر در اسارت حلوا میدادند.
خواهش میکنم تأکیدی بفرمایید قانون جامع ایثارگران اجرا شود که الزامی است. شما در مجمع تشخیص زحمت کشیدید، البته بگویم مسئولین عالی نظام را انسانهای امین و امانتدار و صالح میدانیم که در رأس آنها مقام معظم رهبری هستند، اما زیر مجموعهی اینها در سیستم اداری کشور نیاز به اصلاح دارند. جناب آقای هاشمی، اگر سیستم فساد اداری ما همینطور پیش برود، طولی نمیکشد که انقلاب اسلامی دچار مشکلات اساسی شود. اگر این آزادهها و جانبازها نمیآیند برای پست گردن را کج کنند، دلیلش آزادگی روح است، بعضی از کسانی که چفیه دور گردن میاندازند و روز قدس در خیابان راهپیمایی میکنند، اختلاسهای میلیاردی دارند. بلد نیستیم از این کارها کنیم.
خاطرهای بگویم. وقتی آزاد شده بودم، به کرج رفتیم. یک نفر گفت: شهردار اینجا همشهری شماست و خیلی علاقه دارد شما را ببیند. گفتم هیچ علاقهای ندارم ایشان را ببینم. چند بار دنبالم فرستاد. یک روز رفتم. والله وقتی ایشان را دیدم، نتوانستم خود را نگه دارم. لباس بسیجی پوشیده و چفیه انداخته و در دفتر کارش نشسته بود. به همکارم گفتم: برخیز که برویم. گفت: برای چه؟ گفتم: یقین دارم این لباس برای خدا نیست. طولی نکشید که با 6 کلاس سواد، در این کشور میلیاردر شد.
این سیستم را اصلاح کنید، دنبال مدیر بگردید. نه دنبال مرید. الان برعکس است. میگویند هرکس از ما اطاعت صرف داشت، خوب است. ولی اگر کسی اشکالات را بگوید، خوب نیست. با یقین میگویم که بیش از 90 درصد ایثارگران، آزادگان و خانوادههای شهدا این خصلت پاکی و آزادگی را دارند. چند درصد از آزادگان ما در سیستم اداری به کارگیری شدند و فساد به وجود آوردند؟ خواهش میکنم که تأکید بفرمایید از دکتر میرزاده تشکر میکنیم که روحیهی تجلیل از ایثار را در دانشگاه گسترش داده است. مگر چند نفر آزاده و جانباز دارید؟ سه هزار و 600 آزاده مردهاند. عمر ما هم به سر آمده است. مقام معظم رهبری میگویند شما ذخیره هستید. ذخیره را که گوشهی خانه نمیگذارند تا بپوسد و بمیرد. از ذخیره در مواقع ضروری استفاده میکنند. چون سنوات ما دو برابر حساب شده، خیلی زود بازنشسته شدیم. من حرفی ندارم که بازنشست شوم، مگر چند نفر عضو هیأت علمی داریم که جانباز و آزاده هستند؟ اگر برایتان مقدور است، هم جناب آقای دکتر روحانی و هم شما برای این قشر فکری بکنید.