سعید مصطفایی صبح امروز (23 شهریور) به خبرگزاری برنا گفت : راهیابی فناوری به زندگی شهروندان، تغییراتی در ارائه خدمات شهری ایجاد کرده است و با توسعه شهرنشینی، افزایش جمعیت و ساخت و سازهای بلند مرتبه و آپارتمان نشینی هر روزه با مشکلات جدیدی دست و پنجه نرم می کنیم.
وی افزود : نحوه و شکل زندگی در شهر امری طبیعی و ذاتی نیست به دیگر سخن آداب و رسوم زندگی شهری مساله ای تعلیمی و آموزشی است که دارای دو وجه است. از یک سو مدیران و مسئولان شهری عهده دار تعلیم دایم زندگی شهری هستند و از سوی دیگر شهرنشینان مکلفند برای ادامه حیات مطلوب در شهر، فرهنگ شهرنشینی را بیاموزند و فرزندان خود را با محدودیتهای ناشی از این فرهنگ آشنا نمایند.
مصطفایی عنوان کرد: فرهنگ شهر نشینی و مدنیت که نوع تکامل یافته زندگی اجتماعی است با محدودیت های اجتماعی زیادی مواجه است. البته بسیاری از الزامات زندگی شهری که جزئی از فرهنگ شهرنشینی را تشکیل می دهد به صورت قانونی مکتوب در آمده است. مانند ممنوعیت عبور وسایل نقلیه از چراغ قرمز، ممنوعیت صدمه به وسایل و اموال عمومی، ممنوعیت احداث بناهای مرتفع که سبب اشرافیت به املاک دیگران می شود. به گونه ای دیگر از الزامات زندگی شهری به صورت عرف و عادت مسلم مورد قبول شهروندان قرار گرفته است، لیکن ضمانت اجرایی برای آن در نظر گرفته نشده است.
رئیس کمیسیون حقوقی خاطرنشان کرد : همانگونه که شهروندان مکلف به رعایت الزامات شهری هستند، مدیران شهری نیز به عنوان مروجین این فرهنگ عهده دار فرهنگ سازی و رعایت محدودیتهای ناشی از اعمال مدیریت شهری هستند. فرهنگ شهر نشینی بایستی چون موجودی زنده در حال تکامل باشد. این فرهنگ در زمینه ارتباط شهروندان با یکدیگر نیازی به بازنگری و اصلاحات دارد.