به گزارش خبرگزاری برنا، یک عکاس جنگ در برنامه "گفت و گوی فرهنگی" رادیو گفت و گو عنوان کرد: باید اداره ای تمام فیلم ها و عکس های بچه های جنگ را جمع آوری کند یا موزه ای برای این کار تأسیس نماید.
در ابتدای این برنامه، محمد جواد گوردینی با اشاره به اینکه کار خبرنگاری و عکاسی جنگ آسان نیست، گفت: در جنگ مشکلات و مسائلی داشتیم که امکان طرح آن وجود نداشت و در برخی عملیات به اهداف می رسیدیم و در برخی نمی رسیدیم.
وی خاطرنشان کرد: از وقتی خود را صاحب جنگ دانستیم، مردمی بودن و هماهنگی ها از بین رفت. پیروزی های جبهه حاصل هماهنگی تمام مردم با یکدیگر بود و همه در اختیار انقلاب بودند اما متأسفانه پس از آن، خط مشی ها جدا شد و همه چیز به تدریج کنار گذاشته شد. باید رزمندگان جنگ را جمع کنند تا آنها بتوانند خاطرات خود را ثبت کنند و اگر بتوانیم نسل جوان را آموزش دهیم، برای حوادث بعدی آماده می شویم.
گوردینی درباره انتشار کتاب نیز ادامه داد: منابع ما در اختیار سازمان قرار گرفته و دسترسی به آن سخت شده است. زمان جنگ بولتن خبری داشتیم که تا سال 64 موجود بود و بعدها جمع آوری شد.
در ادامه این برنامه جوادیان با ابراز امیدواری نسبت به اینکه توانسته است چشم مردم ایران باشد، عنوان کرد: خدا را شکر می کنم که با نسل صمیمی، با صفا و از خود گذشته ای آشنا شدم. متأسفانه تجلیل های شعارگونه ما موجب شد که حقیقت ماجرا پنهان بماند.
جوادیان در پاسخ به اینکه تا چه حد توانستیم مثبت عمل کنیم، افزود: ما متولیان فرهنگی بسیاری داریم اما هیچکدام بلند مدت فکر نمی کنند و باید در کشور وزیر دائمی داشته باشیم. در هر دوره ای عده ای می آیند و می روند اما فرهنگ ما احتیاج به جناح خاصی ندارد. در زمان گذشته 20 هنرمند به مدت 20 سال شاهنامه طهماسبی را مصور کردند و این یک کار بلند مدت است.
وی افزود: وزارت فرهنگ ما نتوانسته بودجه لازم را دریافت کند و به علاوه، درگیر مسائل ابتدایی شده اند. ما متولیان فرهنگی بسیاری داریم اما خروجی فرهنگی ما شایسته ایران نیست.
جوادیان با بیان اینکه توقع تجلیل ندارد، خاطرنشان کرد: حاضرم تمام آرشیو عکسم را به شرط استفاده صحیح، بدهم. معتقدم عکس هایی که گرفتم، متعلق به خودم نیست بلکه متعلق به مردم است و هرکس عکسی خواسته، رایگان داده ام. هرچه عکس های جنگ منتشر شود، نسل های آینده بهتر می توانند آن را ببینند.
این عکاس گفت: مسئولان ما منصب فرهنگی دارند اما دغدغه فرهنگی ندارند و نباید واقعیت را کتمان کنیم بلکه نیاز است با مردم شفاف صحبت کنیم.
در ادامه، کاوه با اشاره به اینکه 55 سال عکاسی ورزشی انجام داده و بر حسب شرایطی به جبهه جنگ برای عکاسی رفته است، عنوان کرد: خواستند که از جبهه عکاسی کنم و اوایل فکر می کردم جنگ هم مثل فیلم سینمایی است اما پس از ورود خیلی ترسیدم. به تدریج پس از اینکه متوجه حضور تمام اقشار مردم از 12 تا 70 ساله در جنگ شدم، ترسم از بین رفت.
این عکاس در خصوص در دسترس بودن یا نبودن آثارش برای چاپ کتاب عکس توضیح داد: دسترسی به آثارم سخت است و در آن زمان نگاتیوهای خود را به تولید تلویزیون دادم اما اسلایدهایی که داشتم، از بین رفت. باید اداره ای تمام فیلم ها و عکس های بچه های جنگ را جمع آوری کند یا موزه ای برای این کار تأسیس نماید.
وی گفت: به عنوان عکاس اجازه ندارم عکس هایم را به جای دیگری بدهم و حق پخش ندارم؛ چون متعلق به ملت ماست و دانش آموزان با دیدن این عکس ها متوجه جریان جنگ می شوند.
برنامه"گفت و گوی فرهنگی" از شنبه تا چهارشنبه ساعت 20:00 روی آنتن شبکه رادیویی گفت و گو می رود و علاقه مندان می توانند برای دسترسی بهتر به سایت این شبکه مراجعه کنند.