مهم‌ترین دلایل مراجعه جوانان به روانشناس

به گزارش خبرنگار جوانان خبرگزاری برنا، «محسن محبی» روانشناس اجتماعی گفت: جوانان بر اساس تقسیم بندی سنی و بنا بر مشکلاتی که در سن های مختلف برای آنها پیش می‌آید به روانشاسان مراجعه می‎کنند. دسته ی اول دانش اموزان بین پانزده تا هجده سال هستند که به دلیل بروز اضطراب، با اختلالات یادگیری در دوران دبیرستان به ویژه پیش دانشگاهی رو به رو شده و به روانشناس مراجعه می‌کنند؛ که متاسفانه به خاطر مطلع نبودن این موضوع را بیماری اچ دی اچ دی، ای دی دی، بیماری بیش فعالی و یا بیماری دیگری به نام پرش افکار تلقی کرده و به روانپزشک مراجعه می کنند. روانپزشک هم در این موارد مصرف داروی ریتالین را به دانش آموزان توصیه می‌کنند که این مهم تاثیر مناسبی روی دانش آموز نخواهد داشت.

این جامعه شناس در رابطه با دسته ی دوم گفت: دسته ی دوم که به روانشناسان مراجعه می‌کنند میان هجده تا بیست سال هستند؛ یعنی دو سال اول دانشگاه. این مراجعین معمولا جوانانی هستند که وارد افسردگی حاصل از تفاوت های دوران دبیرستان و دانشگاه شده‌اند. محدودیت در دوران دبیرستان و ازادی های دوران دانشجویی، تعارض هایی در این افراد ایجاد می‌کند که حاصل آن همان افسردگی و مراجعه به روانشناس است. در برخی موارد دیده شده شخص انقدر در گیر افسردگی است که بینشی درباره خود نداشته و به اصرار اطرافیان باید به روانشناس مراجعه کند. او گفت: بخش دیگری از این افراد هستند که به خاطر روابط عاطفی و ضربه های ناشی ازآن دچار افسردگی می شوند چون روابط عاطفی تا قبل از این سن کیفیت و تعمق قابل قبولی نداشته است؛ این رابطه ها در بیشتر موارد با شکست مواجه می‌شود و افراد دچار ضربه عاطفی شده و مجبور به مراجعه به روانشناس می‌شوند.

محسن محبی در ادامه به توضیح دسته ی سوم پرداخت و گفت: دسته سوم افراد میان بیست تا بیست و پنج سال هستند که استقلال لازم را درسن هجده سالگی  نداشتند. در تمام نقاط دنیا نوجوانان تا سن هجده سالگی وابسته و بعد از آن مستقل زندگی می‌کنند اما در کشور ما در بسیاری موارد دیده شده است که افراد استقلال لازم را ندارند. این موضوعی است که باعث افسردگی افراد و مراجعه آنها به روانشناس و مشاوره می‌شود.

او در ادامه دسته ی چهارم را افرادی مایوس معرفی کرد وادامه داد: دسته چهارم افراد بین بیست و پنج تا سی سال هستند که به دلیل آنکه احساس می‌کنند آرزو هایی که در سر داشتند از دسترس خود دور است، دچار تخریب خود ارزشمندی می‌شوند. جمعیت قابل توجهی در این موضوع را زنان تشکیل می‌دهند که البته مقصر صد در صدی این موضوع نیستند چون تمام کار های لازم برای داشتن یک زندگی ایده‌آل را انجام داده اند ولی همچنان آرزو هایشان از انها جلو تر است.

او در پایان درباره راه کار هایی برای برگرداندن ارامش به جامعه گفت:" با تضمین آینده شغلی و تحصیلی جوانان و همچنین ایجاد فضای مناسب برای اوقات فراغت آن‌ها می‌توان این مشکل را برطرف کرد. ما روانشناسان برای ایجاد این ارامش تنها میتوانیم فرد را با واقعیات پیرامون خود درست رو به رو کنیم.