عضو کمسیون اجتماعی مجلس

باید ورزش را به بخشی از سبک زیست جامعه تبدیل کنیم

|
۱۳۹۵/۰۷/۲۶
|
۲۱:۰۸:۳۶
| کد خبر: ۴۷۰۳۹۱
باید ورزش را به بخشی از سبک زیست جامعه تبدیل کنیم
یادداشت خانم دکتر ناهید تاج الدین به مناسبت روز تربیت بدنی و ورزش .

‎امروز 26 مهر ماه روز تربیت بدنی و ورزش و آغاز هفته ای ست که آن را هفته  تربیت بدنی نام نهاده اند  ، هفته ای که قرارست در آن در مورد اهمیت ورزش و کاربرد آن  در زندگی فردی و اجتماعی، ترویج و توسعه ورزش در خانه و خانواده و هدایت جامعه به سوی ورزش های همگانی فرهنگ سازی کنیم .

‎ورزش  از معدود عرصه هایی ست   که سلامت جسم و سلامت روان جامعه را با هم برمی آورد  و توسعه یک جامعه در گرو بالا رفتن این دو شاخص است  

‎حقیقت آنست که  در متن روزمرگی های زندگی مدرن هرچه پیشتر می رویم  ضرورت تربیت بدنی و  ورزش نیز   بیشتر برای ما آشکار می گردد

‎امروزه  آمار مرگهای پنهان حاصل از بی‌تحرکی بسیار  نگران‌کننده است .براساس برخی  آمارها در هر روز ۳۰۰نفر و در مدت یک‌سال ۱۰۹هزار نفر در ایران بر اثر بیماری‌های قلبی جان خود را از دست می‌دهند.و این آمار وقتی نگران کننده تر میشود که بدانیم آمار بی تحرکی در میان دانش آموزان ما که تحرک مقتضای سنی آنهاست بیش از 60درصد می باشد و هرچه در هرم سنی بالاتر می رویم بالطبع میزان بی تحرکی از این هم بیشتر می شود .

‎باید گفت فرهنگ سازی برای  ورزش مستلزم تبدیل ورزش به بخشی از سبک زیست جامعه است  چه آنکه اگر ورزش به بخشی از سبک زیست جامعه تبدیل شد آنگاه از سطح یک رفتار  تبدیل به یک نهاد اجتماعی پایدار خواهد شد و سلامت پایدار جامعه در گرو نهادی شدن ورزش در آنست .

‎ از طرفی نهادی شدن ورزش در جامعه نیاز به آن دارد که ما ورزش را از یک تفریح اجتماعی به یک شغل تبدیل کنیم تا جامعه بتواند و انگیزه داشته باشد آن را در سطح حرفه ای دنبال کند   

‎از طرف دیگر  فرهنگ سازی برای   ورزش در خلاء اتفاق نمی افتد و تا زمانی که ورزش برای جامعه دسترس پذیر نباشد نمی توان به فرهنگ سازی ها  برای ورزش دل خوش داشت . .

‎یکی از مصادیق این دسترس پذیری را نیز میتوان در سرانه فضای ورزشی خلاصه نمود ، طبق آمارها  میانگین سرانه فضای ورزشی در دنیا 2.5 متر مربع است در حالیکه در ایران این مقدار 0.6 متر مربع می باشد و تازه استاندارد فضای ورزشی برای هر فرد در دنیا 6 متر مربع است که ما علاوه بر آنکه با این استاندارد فاصله بسیار داریم متاسفانه با میانگین جهانی سرانه فضای ورزشی نیز فاصله  قابل تاملی داریم و با کمال تاسف باید بگویم در اصفهان وضعیت ازین هم فاجعه بارترست یعنی در اصفهان سرانه فضای ورزشی برای هر نفر تنها 35 سانتی متر است که  این نیاز به توجه ویژه  دست نادرکاران و اتخاذ سیاست های بنیادین در این زمینه دارد .

‎در پایان این یادداشت ضمن گرامیداشت هفته تربیت بدنی و ورزش ، برای همه ورزشکاران و دست اندرکاران ورزشی آرزوی توفیق  و کامیابی  دارم و برای هرگونه تشریک مساعی جهت بهبود وضعیت ورزش در ایران و  اصفهان اعلام آمادگی میکنم .  

 

‎فرهاد رحیمی

 

نظر شما