صالحی: قصد خداحافظی از تیم ملی والیبال نشسته را ندارم

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، رمضان صالحی در بازی های پارالمپیک ریو برای چهارمین بار حضور در این بازی ها را تجربه می کرد. این بازیکن ۳۷ ساله در پارالمپیک آتن نایب قهرمان شد و چهار سال بعد در پکن مدال طلا گرفت. صالحی در لندن دوباره به مدال نقره رسید و در ریو با مدال طلا به کار خود پایان داد.

وی در این باره گفت:  پس از بازی های پارالمپیک از قول من نوشتند قرار است والیبال را کنار بگذارم در حالیکه این آمادگی را در خودم می بینم که همچنان به حضورم در والیبال ادامه بدهم.

صالحی افزود: همیشه مربی و کادر فنی است که در خصوص حضور و یا عدم حضور یک بازیکن تصمیم می گیرد اما من این روحیه و توانایی را در خودم می بینم که هم در بازیهای پاراآسیایی ۲۰۱۸ و هم در پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو به میدان بروم.

وی که در حال حاضر عضو تیم بهزیستی مازندران است، ادامه داد: برای حضور در رقابت های سوپرلیگ در عضویت این تیم مازندرانی هستم و به تمریناتم ادامه می دهم تا از از فرم ایده آل خارج نشوم.

رمضان صالحی در ادامه به ذکر دو خاطره تلخ و شیرین از بازی های پارالمپیک ریو پرداخت.

وی گفت: مرگ بهمن گلبارنژاد خاطره تلخ من از بازی های ریو است. صبح روزی که این اتفاق ناگوار برای او افتاد ما با هم بودیم و من هرگز نمی توانم مرگش را باور کنم. در بازی فینال همه با هم یکدل بودیم برای شادی روح او قهرمان شویم و خوشبختانه این اتفاق افتاد و ما با عکس بهمن به روی سکو رفتیم.

صالحی درباره خاطره شیرین خود از این بازی ها هم گفت: زمانی که با مرتضی مهرزاد برای دیدن مجسمه مسیح رفتیم مرتضی دستان خود را از دو طرف باز کرد و من روی زمین دراز کشیدم تا از او عکس بگیرم. منتهی این عکس گرفتن یک ربع طول کشید چون هر گردشگر خارجی از راه می رسید گوشی خود را به من می داد تا برای او هم یک عکس بگیرم. مرتضی به طور کل، هم در دهکده و هم در ریو از محبوبیت بالایی برخوردار بود.