آهای استقلالی ها! یک نفر مرد

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا؛ هوادار استقلالی که یکشنبه شب در اصفهان و بعد از گل مساوی آبی پوشان فوت کرد، چهارمین یا شاید هم پنجمین هوادار استقلال بود که در 3، 4 سال گذشته به خاطر فوتبال و استقلال جان خود را از دست داد و خانواده هایی را عزادار کرد.

صد البته تب فوتبال نباید این قدر تند باشد که انسان جان ارزشمندش را برای آن بگذارد و به هیچ عنوان این گونه تعصب ها و طرفداری ها را تایید نمی کنیم. طرفداری از یک تیم باید توام با آرامش و منطق باشد که بتوان هیجانات، غم ها و غصه ها را کنترل کرد.

در این بحث جای شکی نیست که هواداران نباید تعصب بیش از حد داشته باشند که کارشان به بیمارستان و خدای ناکرده مرگ بکشد اما آن روی سکه را هم باید دید.

آیا بازیکنی که 1/5 میلیارد پول می گیرد تا 18، 17 بار فوتبال بازی کند، می داند پیراهن چه تیمی را پوشیده است؟! آیا بازیکن استقلال درک می کند چه فشاری به آن هوادار وارد شد و حالا خانواده اش چه می کشند؟ یک لحظه خودتان را بگذارید جای پدر و مادر و خواهر و برادر و همسر و فرزند آن مرحوم تا متوجه شوید بازی در تیم های بزرگ چه اهمیتی دارد.

بر تن کردن پیراهن استقلال و پرسپولیس از یک طرف افتخار است و از طرف دیگر مسئولیت سنگینی بر دوش بازیکنان خواهد گذاشت. بازیکن باید بداند میلیون ها چشم او را تعقیب می کند و مدیر و مربی و ... هم باید متوجه شوند تصمیمات شان حتی با جان یکسری از هواداران متعصب و احساسی ربط پیدا می کند.

علیرضا منصوریان البته بعد از بازی حرف بسیار قشنگی زد که «ای کاش می باختیم و آن هوادار نمی مرد» اما سوال تکراری این است؛ آقایان استقلالی! آیا می دانید خوب بودن و بد بودن شما به جان انسان ها ربط پیدا می کند؟

فوتبال به هیچ عنوان ارزش «مردن» ندارد اما این یک واقعیت است که یکسری از مردم با فوتبال زندگی می کنند و با فوتبال می میرند!