ماه فیلم و عکس زمستانی ایران در بلغارستان آغاز شد

این برنامه در عصر روز شنبه چهاردهم ژانویه، به نمایشگاه عکس ایران و اکران فیلم در حاشیه ی جشنواره ی هوای برفی بود.

شب فرهنگی ایران با اعلام یک دقیقه سکوت و قیام حاضران به احترام در گذشت مرحوم آیت‌الله هاشمی رفسنجانی و همچنین در آستانه سی‌وهشتمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، ماه فیلم و سینمای و عکس ایران، با همکاری و مدیریت جشنواره بین المللی فیلم «خاورمیانه و شمال آفریقا (منار)» و با مشارکت بنیاد سینمایی فارابی و شرکت پخش کننده فیلم  مستقل‌های ایران  و رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در بلغارستان و عکاس بلغاری از دیشب با نمایش فیلم  «نفس» به کار گردانی نرگس آبیار با سخنرانی محمد علی کیانی رایزن فرهنگی کشورمان آغاز شد.

ماه سینمای ایران با ۱۰  فیلم سینمایی از جمله: «نفس» به کارگردانی نرگس آبیار، «لانتوری» به کارگردانی رضا درمیشیان، «امکان مینا» به کارگردانی کمال تبریزی، «ربوده شده» به کارگردانی بیژن میرباقری، «یک روز طولانی» به کارگردانی بابک بهرام بیگی، «رخ دیوانه» به کارگردانی ابوالحسن داودی، «طعم گیلاس، باد ما را خواهد برد، زیر درختان زیتون، ۷۶ دقیقه» به کارگردانی مرحوم عباس کیا رستمی، به مدت ۲۰ شب تا ۱۵ بهمن در سینماهای شهر صوفیه ادامه خواهد داشت.

ابتدا محمد علی کیانی، رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، در سخنانی به حاضران، هنر دوستان، دیپلمات‌های کشورهای مختلف و مقامات دولتی بلغارستان خوش آمد و سال نو میلادی را هم تبریک گفتند.

کیانی رایزن فرهنگی کشورمان  با ارائه ی آماری از فیلم سازی در ایران، به  معرفی فیلم نفس به کارگردانی و نویسندگی خانم نرگس آبیار، به اهمیت و جایگاه سینمای ایران در دنیای امروز پرداخت.

وی سینمای ایران را سینمایی خاص دانست که بعد از انقلاب، به شکوفایی معنا و طرح رسید و ارزشهای انسانی و معنوی را در فیلم سازی، مبنا قرار داد و چنین گفت: سینمای ایران، مثل شعر سعدی ساده و در عین حال مشکل است. اینکه بتوان مفاهیم بلند انسانی، معنوی و واقعیت های اجتماعی را به صورتی آموزنده به تصویر کشید و از ظاهر سازی ها و نما پردازیهای زائد پرهیز کرد، را باید هنر ایرانیان در فیلم سازی دانست. آنان که سینمای ایران را دنبال می کنند، می دانند که ایرانیان با هیچ صنعت فیلمسازی در دنیا رقابت نمی کنند و در تجاری سازی فیلمها چندان وارد نمی شوند. ایرانیان صاحب سبکی متمایز و هنری منحصر بفرد بوده اند و هستند.

کیانی گفت اگر چه مخاطبان عرصه بین المللی در مواجهه با فیلم‌های ایرانی با محدودیت‌های زبانی روبرو هستند، اما مفاهیم انسانی و متعالی موجود در این فیلم ها به خوبی ملموس بوده و می تواند مخاطب را فراتر از زبان و گویش جذب کند.

رایزن فرهنگی ایران در ادامه، به اعتلای شخصیت زنان در سینمای بعد از انقلاب اشاره کرد و سینماگران زن ایرانی را در نقش پر رنگ شان در ارزش سازی و هنرمندی ستود: سینمای ایرانیان خصوصا  سینمای بعد از انقلاب را باید سینمایی اخلاقی، آموزنده، واقعی و در جهت تعالی انسان و اجتماع عنوان نمود. سینمایی که کارنامه ای بسیار درخشان و پر افتخار دارد. جمهوری اسلامی ایران، با آگاهی از نقش مهم سینما در شکل دهی افکار و رفتار جوانان و تماشاگران، خشونت و مسائل جنسی عریان را از سینما برداشت. از این جا بود که کار سینماگران از سطح به عمق و از ظاهر به معنا گرایید و بر گفتگوهای وزین و معنادار، با تکیه بر ادب فارسی، استوار شد.

کیانی در مورد حضور زنان در سینمای ایران  نکته ای را تاکید کردند و آن این است که سینمای ایران را نمی‌توان بدون توجه به جایگاه و اهمیت حضور زنان در این عرصه تفسیر کرد، در فیلم‌های ایرانی زن نماد حوا، عشق، فداکاری، خردمندی و زیبایی است. همچنان که شعرای فارسی زبان مانند سعدی شیرازی در شعرهای خود به این ظرایف روحی و لطیف زن اشاره داشته‌اند.

رایزن فرهنگی کشورمان اظهار داشتند  فیلم های ایرانی با مفاهیم والای انسانی و معنوی، واقعیت های اجتماعی را با بهره گیری از غنای فرهنگی و تمدنی ایرانی به تصویر می‌کشند، درون مایه های اصلی مضامین این فیلم ها، مفاهیمی نظیر عشق، خدا، صداقت، ایثار، نوع دوستی، معنویت، تعهد، صبر، آزادی و یک رنگی می باشد که هدف و آرمان زندگی انسانی است.

محمدعلی کیانی سخنان خود را با متنی از فیلم دلشد گانِ علی حاتمی، که با تشویق حضار روبرو شد، چنین به پایان برد: کاش این دنیا هم مثل یک جعبه موسیقی بود، همه ی صداها آهنگ بود، همه حرف‌ها ترانه!

 با توجه به زمان نزدیک شدن به دهه ی فجر، فیلم نفس را می توان انتخابی بدیع دانست. این فیلم که زمان قبل از انقلاب، رفتن شاه، ورود  حضرت امام خمینی (ره)  به ایران، پیروزی انقلاب و حمله ی صدام و رژیم بعثی به ایران و بمباران مناطق مسکونی و شهری را به روایتی کودکانه و معصومانه نشان می دهد، تاثیر شگرف و سنگینی بر مخاطبان خارجی داشت. فیلم با صحنه ای غمگین و اتفاقی دلخراش به پایان می رسد و از این رو در ذهن مخاطب به صورتی تراژیک ماندنی می شود.

بعد از نمایش فیلم، بسیاری از تماشا گران، با ابراز احساسات، از رایزن  فرهنگی ایران، تشکر می کردند و از تماشای عکسهای ایران، لذت بردند.

لازم به ذکر است که عکسهای ایران، دیده های سفر عکاس بلغاری بود، که با هماهنگی و تشویق رایزنی فرهنگی، ایران را از دریچه عکس نیز به بازدیدکنندگان در حاشیه شب فیلم ایرانی نشان دهد.

سماور ایرانی و چای ایرانی، وسیله پذیرایی شب ایرانی بود تا در شب برفی صوفیه، همه چیز ایرانی باشد.

ضمناحضور مقامات از جمله رئیس شورای عالی مسلمانان، معاون مفتی اعظم، مدیر کل آسیا و اقیانوسیه و استرالیای وزارت امور خارجه، نماینده مجلس، سفرا و دیپلمات‌های خارجی، رئیس دانشکده زبانهای خارجی دانشگاه صوفیه، رئیس اتحادیه خبرنگاران و نویسندگان، سر دبیر مجلات و سایت اینترنتی و اساتید دانشگاه در این مراسم قابل چشمگیر بوده است.