به گزارش خبرگزاری برنا، علیرضا شریفی یزدی،جامعهشناس گفت: برخورد مردم در مواجهه با حادثه پلاسکو قابل پیشبینی بود.
وی بابیان اینکه رسانهها درباره برخورد مردم بزرگنمایی داشتند گفت: رسانهها در نشان دادن این رفتار غلط زیادهروی کردند اما متأسفانه چنین رفتارهایی در جامعه ما وجود دارد مهمترین برگ خرید که باید در بررسی این مسئله به آن توجه کرد آموزش ندیدن مردم برای شرایط بحرانی نظیر آتشسوزی در ساختمان پلاسکو است.
این جامعهشناس با اشاره به وجود تکنولوژیهای جدید گفت: امروز همه ما با این تکنولوژی ها آشنا هستیم اما متأسفانه همانطور که بارها پیش از من کارشناسان زیادی تأکید کردهاند مردم هنوز آموزشهای کافی برای استفاده ندیدهاند و درواقع فرهنگ استفاده از آن را هنوز ندارند.
شریفی آموزش افراد را به عهده همه ارگانهای مربوط به آموزش چه آموزشهای بنیادی در مدارس و چه هر نهاد دیگری دانست و اظهار کرد: حادثه پلاسکو بار دیگر ضعف آموزش مهارتهای زندگی و سواد رسانهای را به رخ کشید. ما هرروز شاهد چنین برخوردهایی هستیم هرروز مردم زیادی پشت یک آمبولانس صف میکشند تا از راهی که او برای خود بازکرده حرکت کنند در شرایط بدتر حتی برای خودروهای امدادرسانی راه را باز نمیکنند.
وی ادامه داد: برخورد مناسب در شرایط ویژه نکتهای نیست که در ذات انسانها نهادینهشده باشد بلکه باید با آموزش در دورههای مختلف آن را فراگرفت. پدیدهای که امروز با آن روبهرو هستیم پسماندگی فرهنگی است.
به گفته او آموزشوپرورش علاوه بر مسئولیتهای آموزشی که به عهده دارد باید در واحدهای مهارتهای زندگی آموزش اصولی مانند حقوق شهروندی، تشخیص حقوق مردم احترام به قوانین و رفتارهای ویژه در شرایط ویژه را بگنجاند امروز فقط آموزش مهارتهای زدگی محدود به 2 واحد ساعت در دبیرستانها شده است.
شریفی همچنین گفت: سواد رسانهای و مهارتهای زندگی باید جزو دروس اجباری برای همه پایهها باشد تا دیگر تأسف رفتارهای غلط مردم در چنین شرایطی را نخوریم.
این جامعهشناس حتی نبود آموزشهای لازم در سطح مسئولان و مدیران را مشهود دانست و ادامه داد: امروز این رفتارهای غلط همهگیر شده است وقتی در شرایط بحرانی مسئولانی که در ارتباط با ماجرا نیستند در محل حادثه حاضر میشوند عکس و فیلم میگیرند دیگر نمیشود از مردم انتظار عطش دیده شدن را داشته باشیم.
وی در پایان گفت: از طرف دیگر نبود این آموزشها در سطوح بالاتر میتواند فجایع بزرگتری را به بار آورد مثلاً در زلزله بم بهقدر افراد و مدیران برای شرایط بحرانی آماده نبودند که آن روزها بیشترشان دستوپایشان را گمکرده بودند و عده از آنها بجای مدیریت بحران در کنار مأموران اجرایی آوار جابهجا میکردند و از مدیریت غافل شده بودند.