به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، 59 سال پیش در چنین روزی هواپیمای باشگاه منچستریونایتد در مونیخ سقوط کرد و هفت نفر از بازیکنان این تیم جان خود را از دست دادند.
روز ششم فوریه سال 1958 بازیکنان باشگاه منچستریونایتد بعد از کسب تساوى 3:3 مقابل تیم ستاره سرخ بلگراد و راهیابى به دیدار نیمه نهایى از لیگ قهرمانان اروپا، قرار بود طبق برنامه از طریق مونیخ به انگلیس بازگردند. اما هواپیماى حامل آنها در فرودگاه ریم شهر مونیخ هنگام برخواستن از زمین دچار حادثه و آتش سوزى شد و 23 نفر از 43 سرنشین هواپیما در چنین اتفاق ناگوارى از دنیا رفتند که هشت نفر از قربانیان این حادثه از بازیکنان باشگاه منچستریونایتد بودند.
کاپیتان جیمز تاین، خلبان هواپیما پیش از این حادثه دراماتیک دو مرتبه تلاش نموده بود که در زیر بارش شدید برف هواپیما را از باند فرودگاه ریم مونیخ جدا نماید و به اوج برساند اما در هر دو مرتبه بنا به دلایلى این استارت ها نیمه تمام باقى ماندند، در مرتبه سوم برج مراقبت فرودگاه براى ساعت 15:04 دقیقه اجازه استارت را صادر نموده بود، اما هواپیما در این مرتبه متاسفانه به سرعت مورد نیاز براى بلند شدن از باند فرودگاه نرسید و از طرفى سرعت آن به حدى بود که با توجه به لغزندگى سطح باند، کاپیتان تیام نتوانست جلوى برخورد هواپیما با دیواره انتهایى باند فرودگاه را بگیرد، در این حین البته قسمت انتهایى هواپیما با برخورد به درختى به دو نیم تبدیل شد و از برخورد به دیواره انتهاى باند باز ماند تا تعداد نفرات بیشترى از چنین حادثه مرگبارى جان سالم به در برند.
بابى چارلتون بیست ساله از جمله بازیکنان زنده مانده از این حادثه بود که توانست هشت سال بعد انگلیس را به اولین و تنهاترین قهرمانى خود در جام جهانى برساند. چارلتون در خاطرات خود این حادثه را چنین توصیف نموده است:"من هنوز در صندلى نشسته بودم، اما هواپیما حدود شصت مترى از من فاصله داشت. با نگاهى به اطراف متوجه شدم که هرى گریگ در کنار من قرار گرفته است. او گفت که من ده دقیقه اى بیهوش بوده ام."
هرى گریگ دروازه بان منچستربونایتد که اهل ایرلند شمالى بود، با نجات دادن برخى از هم تیمى ها و مسافران حاضر در هواپیماى سانحه دیده خود را به قهرمان این روز تبدیل کرد و بعدها به همین دلیل مورد تقدیر قرار گرفت. مت بازبى سرمربى تیم نیز با مصدومیت بسیار زیاد از هواپیماى آتش گرفته بیرون آورده شد، بابى چارلتون بعدها در خصوص این سرمربى گفت:"وى مونیخ را هرگز فراموش نخواهد کرد، او خود را مسئول مى داند، چون کسانى که در این حادثه از دنیا رفتند همانند فرزندان او بوده اند."
جف بنت، روجر بیرنه، ادى کولمن، مارک جونز، دیوید پگ، تامى تیلور و لیام ویلان هفت بازیکنى بودند که در این حادثه بلافاصله جان خود را از دست دادند ،دانکان ادواردز از بزرگترین استعدادهاى فوتبال انگلیس نیز در بین قربانیان این حادثه بود، بابى چارلتون در خصوص او بعدها گفت:"من یقین دارم که او بهترین بازیکنى است که من تا کنون دیده ام، من هرگز به خوبى او نبوده ام." ادواردز 21 ساله بعد از این حادثه چند روزى در بیمارستانى در شهر مونیخ براى زنده ماندن نبرد کرده بود، اما پنج روز بعد به دلیل خون ریزى داخلى به کما رفت و ده روز بعد به خاطر آسیب دیدگى هاى فراوان از دنیا رفت. میانگین سنى تیم منچستریونایتد در آن زمان، 23 سال بود و این تیم متشکل از بازیکنان با استعداد بى تردید مى توانست هم براى شیاطین سرخ . هم براى تیم ملى انگلیس افتخارت زیادى را به همراه بیاورد.
مدت زیادى طول کشید تا فوتبال انگلیس بتواند از چنین شوک وحشتناکى خارج شود، اما پنج سال بعد منچستریونایتد همچون ققنوسى از خاکسترها و ویرانه ها به پا خواست و مت بازبى، شیاطین سرخ جدید را با محوریت بابى چارلتون شکل داد تا سال 1963 موفقیت به اولدترافورد بازگردد، هنگامى که شیاطین سرخ توانستند FA Cup را در این سال فتح نمایند. در سال هاى 1965 و 1967 این تیم همچنین فاتح رقابت هاى لیگ جزیره شد و در سال 1968 لیگ قهرمانان اروپا را فتح نمود.
حادثه مونیخ 1958 یا "The Hero of Munich" هویت باشگاه منچستریونایتد را دگرگون نموده است و از این زمان به بعد همه دوستداران فوتبال و حتى کسانى که به فوتبال نیز علاقه ندارند، منچستریونایتد را مى شناسند. پانزده روز بعد از این اتفاق تلخ این تیم براى اولین بار در دیدارى شرکت نمود. هواداران حاضر در استادیم شال هاى سفید و قرمز خود را با روبانى مشکى رنگ در این روز تزئین نموده بودند و از آن زمان به بعد رنگ مشکى نیز به نمادهاى قرمز و سفید باشگاه اضافه گردید و یادآورى این فاجعه به یکى از اجزاى اصلى و هویت این شیاطین سرخ تبدیل شده است.
بابى چارلتون در این زمینه مى گوید:"قبل از سال 1958 ما تیمى معمولى از شهر منچستر بودیم، اما بعد از سال 1958 تمام دنیا مى خواستند که طرفدار باشگاه منچستریونایتد باشند." ریان گیگز اسطوره باشگاه نیز در این خصوص گفته است:"اتفاق ناگوار افتاده شده براى تیم منچستریونایتد در سال 1958 هرگز فراموش نخواهد شد و احترام آن تیم همواره نگه داشته شده است. این اتفاق همان مسئله اى است که منچستریونایتد به آن براى همیشه افتخار مى نماید.