به گزارش برنا از اصفهان، سه نفر آدم که سابقه مدیریتی عیانی در کشور دارند با کوهی از پرونده های قضایی که از قضا خیلی هایشان مفتوح هستند، تصمیم گرفتند بیایند در گود انتخابات ریاست جمهوری و خلاصه شعار" زنده باد بهار" را با ما"درختیم" تلفیق کرده اند و قصد دارند فضای گل و بلبل کشور را پرنشاط تر کنند.
تنها مشکل اینجا نوع درخت است که حضرات نگفتند چه نوعی درختی هستند زیرا برای ما این موضوع بسیار زیاد حائز اهمیت است. درخت مثمر ویا غیر مثمر باهم تفاوت های اساسی دارند و هرکدام فواید و مضراتی دارند که باید مورد بررسی واقع شوند.
مثلا اگر این آقایان درخت مثمر باشند ، نوع محصول و میزان مصرف آب و نهاده های مورد نیاز برای رشد و بالندگی آن درخت مهم است. با توجه به خشکسالی منابع مالی ، این درخت باید کم مصرف باشد که اگر قرار است دوباره با سه هزار میلیارد تغذیه شود قطعا به مشکل برمی خوریم . شاید هم درخت چیزخوار باشد. چیزهایی مثل دکل و نفت کش که اصلا مقبول ما نمی افتد.
درخت غیر مثمر هم شاید برای آلودگی هوا و تصفیه هوا مناسب باشد، اما اگر اکسیژن تولیدی را به آفریقا و کشورمرحوم چاوز و مادرمحترمشان و بولیوی و اون کشوری که به اندازه سرسوزن در نقشه جای دارد ،ارسال کند تکلیف ما که آن را کاشته و آبیاری کردیم چه می شود؟
درخت سخن گو هم که "بگم" بگم" بکند به کارما نمی آید. اصلا درختی که با پیت حلبی روغن جامد کاشته شود ،آن هم درشرایطی که پزشکان و متخصصان تغذیه اعلام کرده اند روغن جامد برای سلامت انسان مضر است می تواند فایده داشته باشد؟ وقتی خود درخت نمی فهمد که نباید با پیت حلبی به آغوش طبیت برود، چراکه هم آلودگی زیست محیطی در خاک ایجاد می کند وهم قدرت گسترش ریشه در خاک را ندارد ،چرا ما باید آن را برای کشت انتخاب کنیم؟
وقتی شرایط را بررسی می کنیم ، می بینیم ما درخت نمی خواهیم. چون پیشتر طی تحقیقاتی نا خواسته متوجه نامرغوب بودن نژاد درخت فوق شده ایم و برخود واجب می دانیم نهالی را که چهارسال پیش کاشته ایم و حالا به ثمر نشسته را آبیاری کنیم و برای تنومند شدنش به محافظت و مراقبت از همان بپردازیم.ما درخت داریم و دیگر درخت نمی خواهیم.