تدبیری برای امید

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، ورزش در ابعاد همگانی، عمرانی و قهرمانی با رشد،توسعه و پیشرفت همراه بوده است.

از رشد دوبرابری اقبال عمومی به ورزش همگانی گرفته تا افتتاح حدود یک هزار پروژه ورزشی و عناوینی که ورزش کشورمان در بخش آقایان و بانوان  در عرصه های بین المللی رقم زد، موفقیت ورزش در ابعاد همگانی، عمرانی و قهرمانی را بدنبال داشته است.

آنچه در دولت تدبیر و امید برای ورزش در اولویت قرار داشت، سلامتی و نشاط عمومی بود که با توجه به موقع و تدبیر منطقی سبب شد، میزان مشارکت مردم در برنامه های ورزشه همگانی که بصورت مستقیم با سلامتی مردم گره خورده از یازده درصد به بیست و یک درصد افزایش یابد.

قرار گرفتن ورزش در مسیر اصلی که همانا توجه به سلامت عمومی و نشاط اجتماعی است در دولت یازدهم بیش از گذشته مورد توجه قرار گرفت بطوریکه حتی فدراسیون ها نیز موظف به توسعه رشته متبوع خود در ابعاد همگانی شدند تا دولت گام بزرگی را در راه توسعه و ترویج ورزش در بین آحاد مختلف جامعه بردارد و این مهم منجر به علاقمندی بیشتر مردم به ورزش شد و حتی تعداد افراد شرکت کننده در برنامه های ورزش همگانی را افزایش داد و در نهایت آمار مشارکت بیست و یک درصدی مردم به ورزش همگانی استخراج گردید.

این اقدام دولت بدون شک یکی از زمینه های رسیدن به توسعه پایدار در ورزش را بوجود خواهد آورد. آنچه مسلم است بهترین ها در ورزش از بین بیشترین ها انتخاب می شود و هرچه تعداد ورزشکاران در جامعه بیشتر شود یافتن نخبگان از بین آنها نیز بهتر صورت خواهد گرفت. بنابراین توجه جدی دولت به ورزش همگانی در دراز مدت قطعا می تواند بطور کاملا محسوسی اثربخشی خود را به منصه ظهور رساند.

اما در راستای رسیدن به توسعه پایدار در ورزش، برنامه های ورزشی دولت فقط به ترویج ورزش همگانی معطوف نبود هرچند که رشد همگانی ورزش زیر ساخت لازم برای پیشرفت در ورزش قهرمانی را هم بوجود می آورد اما در این فرایند قطعا باید از روشهای علمی و به روز بهره برد بنابراین طرح آمایش سرزمین بالاخره در دستگاه متولی ورزش در دولت یازدهم عملیاتی شد. بطوریکه بر اساس این طرح توانمندی هر استان در رشته های مختلف مشخص شده است که این مهم باعث می شود، استعدادها در مسیر درست پرورش یابند و به نخبگانی تبدیل شوند که توانایی کسب مدال المپیکی دارند. بر اساس طرح آمایش سرزمین می توان برای بودجه ها هم برنامه داشت و به هر استان بر اساس پتانسیلش اعتبار داد و از لحاظ پروژه های عمرانی نیز بر اساس پتانسیل منطقه اقدام کرد.

واقعیت غیرقابل انکار کلنگ زنی های بیهوده ای است که در برخی نقاط در گذشته بدون توجه به استعداد ها و ظرفیت های مناطق به زمین زده شده و خیلی از آنها حتی به سرانجام هم نرسیده فقط موجب صرف هزینه ای بدون بازگشت و اثر شده است.

آنچه در این دولت بیشتر نمایان گشت؛ توجه به اتمام پروژه های ضروری ورزشی بود، پروژه های که مدتها بنا به دلایل مختلف معطل مانده بود در دولت تدبیر امید با مشارکت بخش خصوصی، دولتی و خیران به بهره برداری رسید. در این زمینه حتی وزارت ورزش و جوانان دستگاه برتر در واگذاری پروژه ها به بخش خصوصی بود.

در این بین ورزشگاه نقش جهان که به پاشنه آشیل واقعی ورزش ایران تبدیل شده بود با تدبیر دولت بعد از بیست سال که از کلنگ زنی آن می گذشت بالاخره به بهره برداری واقعی رسید. ورزشگاه نقش جهان بدون شک از زیباترین پروژه های ورزشی است که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی افتتاح و به بهره برداری رسیده است که کلید دولت یازدهم قفل این ورزشگاه را باز کرد.

طرح استعدادیابی همگانی که در راستای آمایش عملیاتی شد و مرحله اول ان کلید خورد تا زمینه بروز استعدادهای دورترین نقاط ایران هم در قالب این طرح فراهم شود، در صورت تداوم می تواند نخبگان را با گسترده شدن چتر عدالت پرورش دهد و به قهرمانان ملی تبدیل کند.

سومین وزیر ورزش و جوانان تاریخ ایران در این زمینه تاکید کرده است برای مدال آوری در المپیک ها راهی نیست به جز اینکه فرایند استعدادیابی بصورت منطقی و علمی در تمام نقاط ایران انجام شود. این حمایت قطعا می تواند امیدبخش به استمرار در راهی باشد که می تواند منجر به توسعه پایدار ورزشی شود.

استعدادیابی منطقی با رویکرد عادلانه که مورد تاکید وزیر ورزش و جوانان است می تواند ما را به جانشینی نسل ها در رشته های مختلف امیدوار کند. به تعبیر دیگر با اجرای خوب این طرح نباید از پابه سن گذاشتن ستاره های ورزشی نگران باشیم. این طرح می تواند نخبگان ورزشی فراوانی تربیت کند که در بازی های المپیک شانس مدال آوری ایران را در سطح نرمال نگه دارند نه انکه درکشتی ازاد بعد از 16 سال که از المپیک سیدنی گذشته طلا بگیریم یا در کشتی فرنگی بعد از یک برنز و نقره،سال ها بی مدالی را طی کنیم و دریک دوره سه طلا و در دوره ای دیگر دو برنز بگیریم یا آنکه در وزنه برداری از مدال طلای محمد نصیری از 1968 مکزیکوسیتی تا مدال طلای حسین توکلی و حسین رضا زاده در 2000 سیدنی 32 سال زمان ببرد.

آنچه واضح است رویدادهایی که در عرصه ورزش در یازدهمین دولت جمهوری اسلامی ایران سپری شد، نوید بخش آینده ای بهتر برای ورزش ایران در عرصه های جهانی است. در ابعاد قهرمانی ورزش هم اتفاقات بسیار خوبی در چهارسال گذشته به وقوع پیوست. بدون شک ورزش در ابعاد همگانی سلامت عمومی را بدنبال دارد اما ورزش در ابعاد قهرمانی به واسطه درخشش ورزشکاران ایرانی در میادین بین المللی موجی از نشاط و شادمانی و احساس غرور ملی را به ارمغان می اورد.

یکی از مهمترین رویدادهای ورزشی کشور در چهار سال گذشته بدون شک شکوفایی ورزش بانوان  بوده است. آنجا که جامعه ورزش بانوان  در بازی های المپیک فقط به صرف حضور موفقیتی بزرگ قلمداد می شد اما در بازی های المپیک ریو بانوان  ایرانی با انگیزه مدال حضور یافتند و این انگیزه و اراده که با پشتوانه های فنی و معنوی هم همراه بود منجر به اولین مدال تاریخ ورزش بانوان  ایران در المپیک شد. این مدال انگیزه مضاعفی را در جامعه ورزش بانوان  ایجاد کرد از طرفی بیان این جمله از سوی دکتر سلطانی فر که ورزش بانوان  در المپیک توان کسب سه مدال دارد بیانگر حمایت دستگاه متولی ورزش در استمرار موفقیت های بانوان  خواهد بود.

بانوان  ایرانی با عزت و افتخار در سال 93 ، در رقابت های برون مرزی موفق به کسب 270 مدال شدند. مدال آوری بانوان  در سال 95 به 349 رسید و در سال 95 که می تواتن آن را به دلیل مدال کیمیا علیزاده در المپیک و درخشش ساره جوانمردی و زهرا نعمتی در پارالمپیک و پرتعدادترین حضور بانوان  در المپیک و پارالمپیک ان را سال طلایی ورزش ایران در بخش بانوان  بدانیم فقط در شش ماهه اول سال 228 مدال به ارمغان آوردند.

افتخار آفرینی ورزشکاران کشورمان در رقابتهای جهانی هم در نوع خودش جالب توجه بود بطوریکه در سال 93 ،ورزش.کاران ایرانی موفق به 214 مدال جهانی شدند. در سال 94 نیز 320 مدال جهانی گرفتند و در سال 95 تعداد مدال های جهانی 172 مدال برای ورزشکاران ایرانی بود. در این سال طبیعی است که به واسطه برگزاری المپیک برخی رقابت های جهانی برگزار نشد.

مدال آوری ورزشکاران کشورمان در رقابتهای قهرمانی آسیا هم قابل توجه بود. رشد مدال آوری ایران در چهار سال گذشته کاملا قابل احساس است.

مدال های قهرمانی اسیا برای ورزش ایران در سال 92 ،57 مدال بود. در سال 93 مدال های آسیایی به 387 و در سال 94 به 549 رسید. سال 95 تعداد مدال های قاره کهن برای ورزش ایران 251 بود.

این تعدد مدال ها در رقابتهای جهانی و آسیایی از آن جهت امیدبخش است که یکی از رویکردهای مهم وزیر ورزش و جوانان رونق اقتصاد ورزشی است. آنچه مسلم است رونق اقتصاد ورزشی در سرمایه گذاری های بخش خصوصی و ورود مستمر و پایدار آنها در این عرصه ارتباط مستقیم دارد. موفقیت ورزشکاران قطعا در توجه بیش از قبل بخش خصوصی مثمر ثمر است.

بنابراین موفقیت های ورزشی در کنار ساز و کار قانونی می تواند زمینه ساز رونق اقتصاد ورزشی را به وجود آورد.

یاداشت: علیرضا صدرایی