سابقه، رفتار و منش شهید بهشتی به هیچ وجه شبیه رییسی نیست

«داود سلیمانی» در گفتگو با خبرگزاری برنا با اشاره به برخی همسان‌سازی‌ها بین کاندیداهای ریاست جمهوری و شخصیت‌های برجسته انقلاب که از دوره احمدی ِ‌نژاد باب شد و در این دوره نیز همان‌ها که احمدی‌نژاد را همچون رجایی می خواندند از شباهت ابراهیم رییسی با شهید بهشتی سخن می‌گویند،گفت: آقای احمدی نژاد با بوی رجایی آمد ولی عملکرد وی باعث شد که همسر محترم شهید رجایی از شیوه ی ایشان و این شبیه سازی اعلام برائت کند و نیز ملت آن را نوعی عوام فریبی تلقی کردند. الان هم آقای رئیسی را عده ای به شهید بهشتی تشبیه می‌کنند ولی سابقه ، رفتار و منش شهید بهشتی به هیچ وجه شبیه آقای رییسی نیست.

وی تصریح کرد: البته هم شهید بهشتی و هم  آقای رییسی در قوه ی قضائیه مسئولیت داشته اند ولی این دلیل بر شباهت نیست، بنابراین بهتر است افراد را با توانایی ها و عملکرد و سابقه های مدیریتی اجرایی و نوع عملکرد آنان در مسئولیت هایی که داشته اند سنجید چون مردم خاطره ی خوبی از این شبیه سازی ها ندارند.

وی در بخش دیگری از این گفت‌وگو  با تاکید بر حفظ کرامت انسانی ئ پرهیز کاندیداها از طرح وعده‌های غیر عملی این مساله را نکه ملت ما خاطره ی خوبی از یارانه های مستقیم ندارند، یادآورشد و گفت: مردم متوجه شده‌اند که در پس چنین رفتارهایی تورم فزاینده و گرانی بیداد خواهد کرد.

وی خاطرنشان کرد: ما یک تجربه‌ از رفتارهای پیشا انتخاباتی در زمان کاندیداتوری آقای احمدی نژاد داشتیم، در حالی که  توزیع سیب زمینی و پول نقد و تراول چک، تأثیر بسزایی در نتیجه‌ی رأی گیری در میان اقشار فرو دست می‌گذاشت، اما آن عمل هم از نظر حقوقی و هم اخلاقی توسط اقشار فهمیده‌ی جامعه، امری مذموم و خلاف اصول شناخته شده در امر انتخابات ارزیابی می‌شد و مورد نکوهش گسترده مردم فهیم ایران قرار گرفت.

وی با اشاره به نوع رفتار ابراهیم رییسی در رسیدگی به امور محرومان ،اظهارکرد: اقای رئیسی با علم به اینکه می‌خواهد کاندیدا شود، رسیدگی‌به مناطق محروم و توزیع  اقلام حیاتی در روستای زلزله زده کلاته را انجام داد، زیرا اگر  غیر از این بود در آستانه‌ی انتخابات برای دفع شبهه از این امر می‌توانست این کار را توسط تشکیلات آستان انجام دهد و نیازی به حضور علنی و تبلیغاتی وی نبود.

سلیمانی خاطرنشان کرد : اگرچه با این نوع رفتار رییسی می‌تواند آرای توده‌های محروم را به نفع  خود تحت تأثیر قرار دهد اما در واقع این امر از نظر اخلاقی درست نیست زیرا نوعی فقر پروری، بجای سرمایه گذاری و اشتغال برای جوانان مناطق محروم  است.