تاجزاده: هفت سال زندان بودم حقوقم یک سوم شد/ ثبات به اقتصاد کشور بازگشته است/ رای ندادن باعث بازگشت اشتباه، فساد و تبعیض خواهد شد

«سید مصطفی تاج‌زاده» فعال سیاسی اصلاح طلب در گفتگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری برنا درباره مهمترین دستاوردهای دولت یازدهم گفت: اولین دلیل من برای حمایت از دولت پیشبرد برنامه های اقتصادی است. البته می‌دانم که هنوز مردم به صورت جدی از بیکاری و گرانی در رنج هستند و خصوصا بعد از برجام انتظار گشایش بیشتری را داشتند اما مشکلات موجود که عمده‌اش از دوران قبل به دولت یازدهم به ارث رسیده است نباید باعث شود که ما گام‌های بزرگی که برداشته شده را نادیده بگیریم.

او ادامه داد: دولت در این 4 سال توانست، تورم را از ۳۵ درصد به ۸ درصد کاهش دهد و رشد اقتصادی را از منفی ۶/۸ به مثبت ۵ درصد برساند و در کنار آن ثبات و آرامش اقتصادی را در جامعه برقرار کند. من به خاطر دارم پیش از روی کارآمدن دولت یازدهم در زندان یکی از مهم‌ترین سوالاتی که از سال ۸۸ تا ۹۲ از من می‌کردند این بود که سرمایه ما مختصر است. به نظر شما با این سرمایه سکه بخریم یا ارز یا کالا و یا در بانک قرار دهیم؟ این سوالات نشان می داد که به شدت نسبت به آینده نگران بودند و می‌دانستند که ارزش پولشان در حال کاهش است. اما با آمدن دولت «تدبیر و امید» این بی‌ثباتی رفع شد.

او اضافه کرد: امروز دلار تقریبا همان قیمت سال ۹۲ را دارد. دلار بین سال‌های۹۰ تا ۹۲ حدود ۴۰۰ درصد افزایش داشت. من روزی که به زندان رفتم حقوقم دو میلیون تومان بود، یعنی حدودا دو هزار دلار و در  سال ۹۲ که آقای احمدی‌نژاد دولت را تحویل داد، حقوق من حدودا دو میلیون و پانصد هزار تومان بود اما چون دلار تقریبا ۳۵۰۰ تومان شده بود ارزش حقوق من به حدود هفتصد دلار کاهش پیدا کرد. به این ترتیب می‌توان فهمید که چقدر قدرت خرید جامعه به ویژه قشرهای حقوق‌بگیر کاهش پیدا کرد.

تاج زاده بااشاره به موضوع اشتغال در کشور گفت: در دولت آقای احمدی‌نژاد میزان اشتغال سالانه در حدود ۱۴۰۰۰ نفر بود که در دولت یازدهم به ۷۰۰۰۰۰ نفر در سال افزایش پیدا کرد. همچنین می‌توان به افزایش صادرات نفت و پیشی گرفتن صادرات غیرنفتی بر واردات کشور که امری بی‌سابقه پس از انقلاب است، اشاره کرد.

این سیاستمدار اظهار کرد: من معتقدم دولت کارهای بزرگی در عرصه اقتصاد انجام داده است و البته اعتراف هم می‌کنم مردم انتظار گشایش بیشتری دارند؛ البته حق دارند زیرا ما یک کشور ثروتمندی هستیم و هیچ راهی نداریم جز این‌که به مطالبات مردم پاسخ دهیم.

او در خصوص برجام نیز گفت: بعد از برجام نه در خارج و نه در داخل هیچ‌کس در این‌باره که آمریکا یا اسرائیل آیا برنامه‌ای برای حمله به ایران دارند یا خیر، بحث نمی‌کند و در داخل هم آرامش نسبی برقرار شده است. به هر حال تا قبل از برجام ما ذیل بند هفت منشور سازمان ملل قرار داشتیم که هر لحظه ممکن بود شرایط بسیار ناگواری تا حد جنگ بر ما تحمیل شود. برجام در زمان آقای اوباما منافع ایران را تأمین کرد و اجازه نداد که جامعه به سمت ونزوئلا شدن پیش برود. برجام امروز در دوره ترامپ امنیت ایران را تأمین می‌کند. اولین بار است که ما به رئیس جمهوری آمریکا و هیچ رئیس جمهوری دیگری اجازه ندادیم که به نام جامعه جهانی با کشور ایران برخورد کند و خوشبختانه این خطرات را پشت سر گذاشتیم.

این فعال سیاسی اصلاح طلب بیان کرد: ما همه تعهداتی که لازم بوده را در برجام انجام دادیم و امروز نوبت میوه‌چینی از برجام است و درست نیست که این فرصت را از دست دهیم.

او اضافه کرد: در دولت یازدهم فضای سیاسی به نسبت دوره قبل در دانشگاه و جامعه بازتر شده است. البته منشور حقوق شهروندی‌ که دولت ارائه کرده به طور کامل اجرا نشده و هنوز خیلی با آن‌چه که روی کاغذ آمده فاصله دارد اما مسیر به سمت اجرا شدن و بازتر شدن فضای سیاسی است.

تاج زاده ادامه داد: در «دولت تدبیر و امید» بسیاری از احزاب احیا شدند و تعطیلی مطبوعات نداریم و مهم‌تر از همه فضای مجازی باز مانده و یک انقلاب اطلاع‌رسانی در جامعه ایجاد کرده است.

این فعال سیاسی اصلاح طلب گفت: در دولت یازدهم ما در زمینه فرهنگی شاهد تحول مهمی هستیم. امروز از ناشرین و مترجمین و مولفین کشور بپرسید که چند درصد کتاب‌هایشان با مشکل مواجه شده است و آن را با دولت قبل مقایسه کنید، همچنین در زمینه تئاتر، سینما و موسیقی و دیگر عرصه‌ها.

او گفت: در دولت یازدهم تلاش زیادی برای حفظ محیط زیست صورت گرفته است. برای مثال می‌توان به احیای دریاچه‌ها، رودها و تالاب‌ها اشاره کرد که حرکت بسیار بزرگ و ارزشمندی به شمار می رود. دلیل ششم به این واقعیت بر می‌گردد که در جامعه پر گسل و پر از سوءظن و سوءتفاهم ما، اتفاقاً دولت به دلیل این‌که خودش را نه اصلاح‌طلب می‌داند و نه اصولگرا و سعی می‌کند با مشی اعتدالی از همه نیروها و برنامه‌ها و جناح‌ها بهره ببرد. می‌پذیرم که رییس جمهوری دولت یازدهم بر خلاف آقای خاتمی، خیلی فدایی ندارد و فقط رای دهندگان خوبی دارد اما از آن طرف هم با احزاب و گروه های زیادی مواجه نیست که به هر قیمتی بخواهند او را زمین بزنند. البته هستند کسانی که چنین باشند اما خیلی نیستند.

تاجزاده ادامه داد: دولت روحانی تک صدایی نبود،  به خاطر دارید زمانی آقای احمدی‌نژاد تصمیم گرفت به منتقدین خود جایزه بدهد در آن سال بزرگترین منتقدی که جایزه گرفت روزنامه کیهان و آقای حسین شریعتمداری بود! یعنی منتقد را هم از خودشان می‌خواستند! هم چنین به این خاطر به دولت رأی می‌دهم که مهم‌ترین مسائل کشور به بحث علنی و آزاد گذاشته شود. شما مباحثی که صدا و سیما در مورد برجام تدارک دید را با دوران قبل مقایسه کنید که هیچ مناظره ای نداشتیم. هر چه بود مصوبات شورای امنیت بود و هر کس هم عملکرد مقامات را نقد می‌کرد با اتهام اقدام علیه امنیت ملی رو به رو می شد. عجیب است که  در دوره قبل هم تحریم روز به روز بیشتر می‌شد و هم به ما توهین و تحقیر بیشتری روا می‌شد و هم دانشمندانمان ترور می‌شدند و از همه جهت تحت فشار بودیم. اما رسما ابلاغ می‌شد که مسئولان بهترین سیاست ممکن را اتخاذ کرده‌اند و کسی حق اعتراض نداشت. امروز برعکس است و همه به راحتی در رادیو و تلویزیون جمهوری اسلامی مذاکره کنندگان را مورد انتقاد قرار می‌دهند. البته من این را امر مثبتی می دانم چرا که معتقدم دموکراسی دو ویژگی مهم دارد: اول این‌که هر کس مسئولیت بیشتری دارد باید بیشتر نقد شود. دوم این‌که هر مسئله‌ای که مهم‌تر باشد باید بیشتر مورد بحث عمومی قرار گیرد. من به دولت «تدبیر و امید» رای می‌دهم تا این دو ویژگی در جامعه تقویت شود و اگر فسادی رخ می‌دهد همان زمان افشا و با آن مقابله شود. من به دولت رای می‌دهم تا این فضای مثبتی که در داخل کشور و در عرصه بین‌المللی فراهم شده، آن هم در دریای طوفان‌زده خاورمیانه، تداوم یابد. در عین حال از حقوق شهروندی هم برخوردار باشیم نه این‌که همه دستاوردهای انقلاب را بگیرند صرفا به این خاطر که امنیتمان را حفظ کنند.

تاج زاده در خصوص چگونگی تشویق مردم برای شرکت در انتخابات گفت: رای ندادن شما باعث بازگشت و تشدید اشتباهات، فساد ها و تبعیضات خواهد شد. ما در نظر سنجی که در تهران داشته ایم مشخص شد که تنها در تهران 54 درصد از مردم رای خواهند داد و این خیلی امیدوار کننده است. مردم باید تفاوت را نسبت به قبل از سال 92 و بعد از آن احساس کنند تا پای صندوق ها رای بیایند. مردم قبل از سال 92 از ناامنی، جنگ و گرانی و تورم نگران بودند و به این فکر کنند که اگردولت یازدهم نمی آمد و تحریم ها از بین نمی رفت، ایران تفاوتی با سوریه و لیبی نداشت.

او در پایان گفت: باید با کسانی که معتقدند نباید در انتخابات شرکت کرد، وارد گفتگوی صریح و رو در رو شد. باید از آن ها پرسیده شود که هدف از شرکت نکردن در انتخاب و دلایل شان را توضیح دهند. دلایلشان را باید نقد کنیم و نشان دهیم که اتفاقا شرکت نکردن در انتخابات عکس آن چیزی که می‌خواهند را نتیجه می‌دهد.