هیچ صدقه ای ارزنده تر از یاد دادن علم و دانش نیست

به گزارش گروه خبر خبرگزاری برنا، یادداشت محسن مهرعلیزاده به مناسبت روز معلم به شرح زیر است: دوزادهم اردیبهشت ماه، سالروز بزرگداشت مقام معلم که با یاد استاد بزرگ و نو اندیش دوران معاصر مرتضی مطهری، گره خورده است را خدمت همه معلمان عزیز، مدیران و دست اندرکاران آموزش و پرورش و آموزش عالی تبریک عرض می نمایم. خداوند سبحان، هدف از بعثت پیامبران را تعلیم کتاب و حکمت به مردم دانسته و پیامبر اکرم(ص) نیز فرموده اند که در میان صدقه هایی که مردم می دهند، هیچ صدقه ای ارزنده تر از یاد دادن علم و دانش نیست. در تاریخ اندیشه و تمدن ایرانی، تعلیم و تربیت، جایگاهی بس رفیع دارد. فلاسفه ایرانی چون، معلم ثانی؛ ابونصر فارابی، زیربنای یک مدینه فاضله را بر تقدم علم و دانش و ریاست عالم بر جاهل، مبتنی نموده اند و نظام های غیر از آن را ناعادلانه می دانند.

علیرغم وجود چنین ریشه های استواری در تاریخ و اندیشه، توجه به نیازهای اساسی قشر زحمتکش ، آنچنان که شایسته زحمات آنها می باشد مورد توجه نبوده است. احساس بی توجهی اولین و فوری ترین مشکلی است که فرهنگیان فرهیخته را آزار می دهد. دلیل آن نیز، نگاه اقتصادی و تجاری به این شغل شریف در درون ساختار های عریض و طویل اداری می باشد. با این توجیه که تعداد معلمان بسیار زیاد است و امکان پرداخت حقوق عادلانه و تامین سایر حمایتهای پوششی برای آنها وجود ندارد، سهم آموزش و پرورش از بودجه عمومی محدود است. بدون توجه به اینکه آنچه در این میان از بین خواهد رفت، توسعه پایدار و آینده این مرز و بوم است که بنیان آن بر آموزش و تربیت کودکان و نوجوانان استوار می باشد. این امر لاجرم کشورمان را به سمت پولی شدن آموزش و پرورش، پیش برده که نتیجه آن برای معلمان ما، اجبار به انجام کار درآمد زای دوم و برای دانش آموزان بی عدالتی آموزشی و از دست رفتن فرصت های تحصیلی متناسب با ظرفیت های دانش آموزان با بضاعت مالی کمتر بوده است.

 تجربه برخی کشورهای درحال توسعه موفق بیانگر این امر است که برخی از آنها با هدف رسیدن به توسعه پایدار، پایه حقوقی معلمان کشور خود را تا 60 درصد بیشتر از سایر مشاغل، درنظر گرفته اند. در چند سال اخیر توجه به این قشر از جامعه بیشتر شده است اما امید است با توجه بیشتر مسئولین و بهره گیری از ظرفیت های عظیم علمی و انسانی فرهنگیان و با اجرای دقیق و عادلانه اسناد تحول بنیادین درآموزش و پرورش، به حول و قوه الهی شاهد توجه بیشتر به این سرمایه های ملی و بستر سازی مناسب جهت بازگشت این شغل شریف به جایگاه رفیع دینی، ملی و توسعه ای خود باشیم.