ایده‌هایی داریم که می‌تواند اقتصاد کشور را متحول کند

به گزارش باشگاه جوانی خبرگزاری برنا، حامد مُشاریان، یکی از نخبگان کشورمان است که تاکنون موفقیت های بسیاری در زمینه ثبت اختراعات کسب کرده و باعث افتخار و سربلندی کشور عزیزمان شده است؛ ما امروز دقایقی را با این جوان نخبه به گفت و گو پرداختیم.

او توضیحات کوتاهی درباره بیوگرافی اش می دهد: 26 ساله ام، یعنی متولد سال 1370 اهل استان آذربایجان غربی، شهرستان میاندوآب و دانشجوی کارشناسی ارشد کشاورزی هستم. همه اختراعاتم را به همراه برادرم که فارغ التحصیل پرستاری بوده و متولد سال  1372 است، انجام داده ام. ما دو برادر با حمایت معنوی پدر و مادر توانستیم در ثبت اختراعات موفق باشیم.

*وقتی که می خواهید چیزی اختراع کنید قطعا به پشتوانه مالی نیاز دارید این پشتوانه مالی از کجا تأمین می شد؟

خود خانواده و پدر و مادر پشتوانه مالی ما بوده و ما را تامین مالی می کردند.

*تاکنون چه چیزهایی را اختراع کرده اید؟

یکی از اختراعاتمان به نام ماشین اندازه بر پالت است و یکی دیگر سیستم هوشمند شدت بینایی و سیستم هوشند برونده ادراری، این سه ثبت شده و تحقیق علمی هم دارند و بقیه هم یا رباتیک بوده یا اختراعی هستند.

*بسیاری از جوانان نبود امکانات، زندگی در شهرستان و مشکلات مالی را بهانه ای برای نرسیدن به هدفشان می دانند، شما چطور توانستید با وجود امکانات محدود، به موفقیت دست پیدا کنید؟

مسلم است ساکنان کلانشهرها و پایتخت امکاناتشان نسبت به ما بیشتر است، اما بچه های شهرستانی مثل ما، علاقه، پشتکار، همت و سخت کوشی هایی دارند که اگر روی آن تمرکز کنند مطمئنا می توانند پله های ترقی را طی کنند.

*شما در حال حاضر مشغول چه کاری هستید؟

دانشجوی ارشد کشاورزی هستم

*همه اختراعاتتان در رابطه با بحث کشاورزی بود؟

بله در حیطه کشاورزی بود، ما یک تیم سه نفره داریم که در آن دانشجوی پرستاری، کشاورزی و مکانیک هستند و به همین دلیل اختراعاتمان نیز در این زمینه است.

*دولت در این زمینه تا چه حد شما را حمایت کرده است؟

حمایت های دولت همیشه بوده اما بیشترین اتکا را به خودمان داشتیم. دولت نخبگان را در جشنواره ها شرکت می دهد و در صورت کسب جایزه از جشنواره ها، کمک هزینه و وام هایی را به نخبگان می دهد.

*در زمینه ثبت اختراعاتتان چه مشکلاتی داشتید؟

دو سال طول کشید تا کارهای ثبت اختراعاتمان انجام شد و در این مدت به مشکل خاصی برنخوردیم، چون گروهی کار می کردیم و هر کدام یک بخشی از کار را برعهده می گرفتیم به همین علت روند کاری آن خوب انجام شد.

*سنگ اندازی های روند ثبت اختراعاتتان در کجا بود؟

سنگ اندازی خاصی نبود، شاید به عنوان مثال در فضای مجازی بعضی ها می خواستند که سنگ اندازی کنند یا مثلا در شهرمان بعضی ها حرف و حدیث هایی می زدند که این ها بالطبع وجود دارد و باید رفع شان کرد.

*چه حرف هایی در فضای مجازی یا پشت سرتان می زدند؟

برخی از مردم یک سری مسایل را در فضای مجازی یا پشت سرمان مطرح می کردند اما بعد که در رسانه ملی و در یک سری از خبرگزاری ها و مجلات و روزنامه های معتبر گزارشاتمان را دیدند، مطمئن شدند که در رابطه با کارمان دروغ نمایی و بزرگ نمایی وجود ندارد. در گذشته باورمان نداشتند.

*وضعیت فعلی شما با گذشته چه فرقی می کند؟ با توجه به اینکه در حال حاضر شما دارای شهرت و محبوبیت هستید و به همه ثابت شده اید؟

یک ضربه المثل است که می گوید درخت هر چه پربارتر باشد باید سرش را پایین بیندازد، درست است. ما از سال 88 وارد این عرصه شدیم و بالطبع از آن زمان تاکنون بار علمی ما خیلی بیشتر شده و متعاقب آن، مسئولیت اجتماعی بر عهده مان است. به همین دلیل ما همیشه سعی می کنیم اختراعاتی را ارایه دهیم که بتواند نیازهای جامعه و مردم را برطرف کند.

*در حال حاضر دولت شما را حمایت می کند؟

بله، به خصوص اینکه دولت آقای دکتر روحانی بر شرکت‌های دانش بنیان تاکید زیادی می کنند و همیشه در صحبت هایشان بر وجود این شرکت ها و حمایت از آنها تاکید می‌کنند اما با این حال هنوز هم حمایت های کافی وجود نداشته و باید بیشتربه این حوزه پرداخته و حمایت شود.

*شما چه درخواستی از دولت دارید؟

متأسفانه اقتصاد دولت بر فروش نفت است و بالاخره یک روزی این نفت تمام می شود. کشور ما باید مثل کشورهای اروپایی بر روی اختراعات دانشجویان و دانش آموزان سرمایه گذاری کرده و از آنها را حمایت کند و اقتصادمان بر پایه این اختراعات باشد، همان طور که گفتم روزی نفت و گاز و... تمام می شود و خوب است که و به همین دلیل بهتر این است که سرمایه کشور بر پایه این اختراعات نیز باشد.

*یعنی شما تاکیدتان این است که دولت بر روی دانش آموزان سرمایه گذاری کند؟

بله، خیلی خوب است که روی دانش آموزان و دانشجویان سرمایه گذاری شود. واقعا دانش آموزان دبیرستانی ایده های خیلی خوبی دارند که می تواند اقتصاد کشور را متحول کند، اما متأسفانه به آن بها داده نمی شود و دیده نمی شود و در حد ثبت تجاری می ماند و استفاده نمی شود.

*برنامه ای که برای آینده و پس از دریافت مدرکتان دارید، چیست؟

در اختراعاتمان چیزهایی را ثبت کردیم و منتظر یک سری از اختراعات دیگرمان هستیم که به ثبت برسند. در حال حاضر هم روی یک پروژه پزشکی کشاورزی کار می کنیم. انشالله بتوانیم که با این اختراع خودمان را به دنیا نشان داده و توانمندی های یک جوان ایرانی را به رخ بکشیم.

*می توانید درباره اختراع جدیدتان کمی برایمان توضیح دهید؟

همانطور که گفتم پروژه جدیدمان که در حال حاضر روی آن کار می کنیم، یک اختراع پزشکی-کشاورزی است، اما بهتر است که برای حفظ موارد امنیتی، فعلا توضیح زیادی درباره جزییاتش ندهم.

*شما در خانواده چند نفره هستید و شغل پدرتان چیست؟

ما یک خانواده 4 نفره هستیم. پدرم شغل آزاد دارد یعنی در زمینه ماشین آلات اداری فعالیت می کند. مادرم خانه دار هستند و برادرم هم که پرستاری می خواند.

*شما در طول دوره تحصیل به مدارس عادی می رفتید؟

بله در مدارس دولتی و عادی می رفتیم و مشغول به تحصیل بودیم

*شما به مدارس عادی می رفتید؟ آیا بین شما و دانش آموزان دیگر تفاوتی وجود داشت؟ احساس می کردید که نسبت به همکلاسی های دیگرتان از هوش بالاتری برخوردار هستید؟

ما دردوره راهنمایی یک درس داشتیم به نام حرفه و فن که خیلی به آن علاقه مند بودیم، آنقدرکه کارهای علمی که حتی دبیران از ما نمی خواستند را انجام می دادیم و سر کلاس می آوردیم که این کار باعث تعجب دبیرانمان می شد، معلمان تشویقمان می کردند و می گفتند که ما این را از شما نخواستیم و ما هم می گفتیم چون به این مباحث علاقه مند هستیم  این کارها را انجام دادیم. جدای بحث هوش، این یکی از تفاوت های عمده ما با سایر دانش آموزان بود.

*به نظر شما در سیستم آموزشی ما چه مشکلات و کمبودهایی وجود دارد؟

متأسفانه در مدارس ما در دوره راهنمایی برای درس هایی مثل حرفه وفن و یا دوره دبیرستان درس هایی مثل فیزیک و شیمی، آزمایشگاه مجهزی وجود ندارد به همین علت هم دانش آموزان خلاقی که باید به آنها بها داده شود شناسایی نمی شوند.

*شما موافق هستید که مدارس بچه های تیزهوشان از بچه های عادی جدا شود؟

بله مسلما دانش آموزان تیزهوشان دبیران خیلی بهتری دارند و آزمایشگاه هایشان نسبت به مدارس دولتی و عادی خیلی مجهزتر است.

*شما برای انجام کارهایتان ابتدا از کجا شروع می کنید؟

در ابتدا نیازسنجی می کنیم و چون دیدگاه ما نسبت به محیط اطرافمان متفاوت تر از سایر افراد جامعه است، وقتی که به یک مشکلی بر می خوریم، برای رفع آن از راهکارهای مختلفی استفاده می کنیم. به عنوان مثال، در زمینه اختراع دستگاه چشم پزشکی که داشتیم، من شخصا به متخصص چشم پزشکی مراجعه کردم و در نوبت مراجعه بودم که پیش دکتر بروم که این کار برایم خیلی زمان بر و پر هزینه بود. اما بعضی از افراد نمی توانند از این امکانات استفاده کنند، به همین دلیل ما در صدد این بودیم که سیستم هوشمند و به روزی را به جامعه معرفی کنیم که سبب این شد که ما این اختراع را کردیم و بر اثر نیازسنجی های جامعه اختراعمان را انجام دادیم.

* چقدر برای انجام کارهایتان به خدا توکل می کنید؟

مسلم است که همیشه به خدا توکل می کنیم و ایده هایی که داریم از طرف خدا بوده و خدادادی است، اگر توکل نداشته باشیم به خدا و ائمه معصومین نمی شود کاری کرد. در بسیاری از مواقع که به بن بست های زیادی برخورد کردیم، اگر واقعا قدرت لایزال الهی نبود، به سمت و سو و راه هدایت نمی شدیم.

*آیا ذکر خاصی وجود دارد که در اینگونه مواقع زمزمه کنید؟

معمولا در ابتدای هر کاری اول می گوییم توکل به خدا و سپس همراه با بچه های تیم، یا علی گویان و با ذکر بسم الله کارمان را شروع می کنیم.