آینده‌ای روشن برای صنعت هسته‌ای

به گزارش گروه روی خط رسانه خبرگزاری برنا، به نقل از اعتماد، در یادداشت بهروز کمالوندی سخنگو و معاون امور حقوقی بین‌الملل سازمان انرژی اتمی آمده است:

دو سال از تاریخ اعلام توافق نهایی ایران و شش کشور قدرتمند جهانی می‌گذرد. برای ارزیابی درست این توافق تاریخی و تعیین‌کننده، بررسی زمینه‌ها و تحولات صحنه داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی ضرورت دارد. نگاهی به این تحولات به ویژه در طول دو سال گذشته و نیز روند فعالیت‌های هسته‌ای کشور نشان می‌دهد که مسوولان ارشد نظام راهی درست را پیموده‌اند که بدون شک کشور را به سرمنزل مقصود خواهد رسانید. این راه تاکنون با حکمت ناشی از رهنمودهای حکیمانه رهبری معظم، تدبیری اندیشمندانه در نتیجه مدیریت قوی و شجاعانه ریاست محترم جمهوری و تلاش خستگی‌ناپذیر و ایثارگرانه سربازان جبهه دیپلماسی و صنعت هسته‌ای پیموده شده است و با گذر زمان آثار و برکات این تلاش توام با خردورزی و تدبیر بر منافع ملی جمهوری اسلامی ایران و جایگاه منطقه‌ای و جهانی آن هرچه بیشتر نمایان خواهد شد.اثرگذاری تحولات داخلی بر مسیر مذاکرات هسته‌ای در سال‌های گذشته به تدریج جای خود را بر تاثیرگذاری نتایج این مذاکرات بر تحولات داخلی و در مراحل بعدی بر تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی می‌دهد. آثار این روند جدید را در منطقه و نیز در صحنه داخلی به خوبی می‌توان مشاهده کرد. اکثریت بیش از ٦٠  درصدی از مجموع مشارکت‌کنندگان ٧٣ درصدی واجدین شرایط با رای خود بر درستی مسیر طی شده مهر تایید گذاشتند. این در حالی بود که هیاهوی سنگین و غیرمنصفانه رسانه‌ای تلاش داشت تا با وارونه نشان دادن حقایق، مسیر طی شده را برعکس کرده و ملت را از ادامه این راه حکیمانه و مدبرانه باز دارد. تحولات داخلی امریکا با روی کار آمدن مخالفین امریکایی مذاکرات انتظار اثبات درستی راه پیموده در گذار زمان را زودتر از مقطع مورد انتظار به سر آورده و دیری نپایید که مخالفین امریکایی مذاکرات که پیش از این با همراهی نتانیاهو هرآنچه در توان داشتند برای به نتیجه نرسیدن مذاکرات به‌کار بسته بودند صحبت از پاره کردن برجام کردند و پس از پیروزی در انتخابات ریاست‌جمهوری امریکا هنگامی که دیدند هزینه پاره کردن برجام از توان آنان بیشتر است با نسبت دادن «بدترین توافق تاریخ امریکا» به این توافق درصدد سنگ‌اندازی در این مسیر از طرق دیگر از جمله اجرای به اصطلاح سختگیرانه برجام و دست زدن به روش‌های تحریک‌آمیز مانند تلاش برای احیای رژیم تحریم‌ها به بهانه‌های مختلف از جمله موضوعات غیرهسته‌ای و دست بردن به حربه کهنه تروریسم، حقوق بشر و منطقه‌ای برآمدند.

خوشبختانه فضا برای مانور دشمن در نتیجه این توافق تاریخی بسیار محدود شده است. گذشت زمان به خوبی نشان خواهد داد که برقراری اجماعی دوباره از کشورهای مختلف جهان به منظور فشار بر جمهوری اسلامی ایران و ایجاد سازوکاری حقوقی- سیاسی- بین‌المللی مشابه آنچه شش قطعنامه فصل هفتمی شورای امنیت سازمان ملل و رژیم‌های تحریمی یکجانبه و منطقه‌ای و اروپایی ایجاد کرده بود به امری تقریبا محال تبدیل شده است.

در ارزیابی درستی این راه پیموده نباید مرتکب خطای انتظار از برجام برای بهبود همه شاخص‌های اقتصادی خرد و کلان کشور شد. اقتصاد کشور همواره از مشکلات ساختاری و کهنه‌ای رنج برده که حل آن مستلزم مجموعه‌ای از اصلاحات عمیق اقتصادی، پولی و مالی و غیره است که دولت یازدهم به درستی گام‌های اساسی و مهم اولیه در این مسیر را برداشته که یکی از آنها در کنار دیگر اقدامات، برداشتن موانع ایجاد شده خارجی فشارهای تحریمی در مسیر بالندگی اقتصادی در نتیجه مذاکرات است. بدون این اقدام مسیر به هیچ‌وجه برای اصلاحات اساسی و ساختاری آماده نبود. از سوی دیگر دشمنی امریکا با جمهوری اسلامی ایران نباید آنقدر کوچک در نظر گرفته شود که انتظار این را داشت که در نتیجه برجام این دشمنی‌ها خاتمه یافته و این گونه در جامعه القا شود که فشارهای سیاسی، اقتصادی و نظامی امریکا بعد از برجام باید به پایان می‌رسید. این دشمنی ابعاد بزرگی داشته و از نوع جوهری و وجودی است. منتهای آمال استکبار جهانی نبود هیچ گونه صدای مخالف در عرصه منطقه‌ای و جهانی است و سیاست‌های آن در راستای حذف هرگونه صدا و نیروی مخالف در مسیر اهداف شیطانی خود تنظیم شده است. سیاست تغییر نظام و شکست انقلاب اسلامی همواره از ارکان مهم سیاست خارجی امریکا بوده و خواهد بود. مذاکره‌کنندگان کشورمان آنگاه که مشغول مذاکراتی سخت بودند به خوبی از مکنونات طرف مقابل و سیاست‌های اصولی دشمن آگاه بوده و در عین حال می‌دانستند نباید اجازه دهند که امریکا اهداف خود را تبدیل به اهداف کشورهای جهان از جمله اروپا و دیگر کشورها کند. اگر برجام را پذیرش محدودیت‌های مقطعی موقت صنعت هسته‌ای برای حفظ دستاوردهای شکوهمند آن و نیز تغییر پارادایم سیاسی- اقتصادی به نفع جمهوری اسلامی ایران تعبیر کنیم، بی‌تردید جمهوری اسلامی ایران برنده واقعی این کارزار سیاسی- فنی در سطح عالی دیپلماسی جهانی است. جمهوری اسلامی ایران در نتیجه این مذاکرات اراده خود مبنی بر ضرورت پذیرش حق غنی‌سازی ایران را بر قدرت‌های جهانی که مایل به پذیرش این حق حتی برای نزدیک‌ترین متحدین خود نیستند تحمیل کرد. شش قطعنامه ظالمانه فصل هفتمی شورای امنیت که فشار سیاسی، اقتصادی و امنیتی برای کشور ایجاد کرده و سایه جنگ بر سر ملت ایران انداخته بود را برداشت، پرونده ساختگی موسوم به ابعاد احتمالی نظامی (پی‌ام‌دی) را برای همیشه از روی میز شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی کنار زد، فضای مناسب جدیدی برای اقتصاد کشور به وجود آورد و از همه مهم‌تر اینکه زمینه پویایی هرچه بیشتر صنعت هسته‌ای کشور در کنار حفظ دستاوردهای دانشمندان و متخصصی جوان این مرز و بوم را فراهم آورد. انجام موفقیت‌آمیز فاز نخست باز طراحی راکتور تمام آب سنگین خنداب توسط متخصصین و دانشمندان هسته‌ای کشور، تایید این باز طراحی از جانب متخصصین هسته‌ای چینی، فروش و صدور آب سنگین تولیدی دانشمندان ایرانی به قدرت‌های تراز اول و صنعتی جهان، از طریق گاز یو اف سیکس بسانتریفیوژهای پیشرفت‌های آر هشت، ایجاد امکان تولید سوخت غنی شده انواع رآکتورهای تحقیقاتی و قدرت، تدوین و اجرای نقشه راه تولید سوخت هسته‌ای، همکاری‌های مفید آغاز شده با اروپا و کشورهای مطرح جهانی در این صنعت در حوزه‌های مختلف ایمنی، تحقیق و توسعه، گداخت و امکان مشارکت متخصصین و دانشمندان کشورمان در پروژه جهانی ایتر، افزایش ذخایر استراتژیک کیک زرد وافزایش تولید داخلی این ماده اولیه مهم، همگی خبر از آینده‌ای روشن برای صنعت هسته‌ای کشور می‌دهد.