وقتی "توتال" می پذیرد این حجم از سرمایه گذاری مشترک را در صنعت نفت و گاز ایران انجام دهد، دارد پالسِ روشنی را به اقتصادِجهان مخابره می کند که همه آن ها که باید این پیام را فهم کنند، متوجه آن می شوند: "ایران، برای سرمایه گذاری های بلندمدت، امن است والّا ما به آن ورود نمی کردیم.
" بسیاری شرکت های بزرگ خارجی، از فردایِ برجام به ایران آمدند و زمینه های سرمایه گذاری در کشور را انداز وَراَنداز نمودند، اما از ترسِ امریکا و این که شاید توافق هسته ای کشک باشد و رییس جمهورِ جنگ طلب ایالات متحده، آن را به رسمیت نشناسد، از ورود سرمایه و تکنولوژی شان به ایران اهتراز کردند و منتظر ماندند تا شرکت و کشور دیگری، این صف شکنی و پیش قراولی را عهده دار شود.
حالا یکی از معتبرترین شرکت های نفتی جهان، این نقش را به عهده گرفته و در کشوری که دورادورش را کمربندِآتش ساخته اند، می خواهد به سرمایه گذاری دست زند. حالا، در دومین سال برجام، با افتخار می توان گفت توافق هسته ای ایران با قدرت های زورگو و ظالم جهان، یک مؤلفه قدرتِ ملی و سند حقّانیت برنامه هسته ای کشور بوده و با حمایت و هدایت رهبری معظم انقلاب و تدببر و هوشمندی آقای روحانی و درایت و تیزبینی تیم مذاکره کننده، ایران را در منطقه ناامن خاورمیانه، به جزیره ثبات و امنیت بدل ساخته است.
در ماه های آینده و با ورود شمار بیشتری از سرمایه گذاری های خارجی، درون مایه حکمت و درایت نظام برای رسیدن به ایرانی آزاد و پیشرو، بیش از گذشته، پدیدار خواهدشد. در دوّمین سالگردِ برجام، به همه کارگزاران صدیق و پرتلاش ایرانِ همیشه سرفراز خداقوت می گویم.