"غمنومه فریدون" ادامه "شهر قصه" نیست

به گزارش برنا،  نشست خبری، جشن امضا و رونمایی نسخه شنیداری «غمنومه فریدون» امروز شنبه ۳۱ تیرماه در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد.

در این نشست علی بوستان نوازنده و از عوامل ساخت پروژه «غمنومه فریدون» درباره این اثر بیان کرد: نسخه شنیداری فردا اول مرداد در تمام مراکز فروش محصولات فرهنگی هنری توسط نشر و پخش جوان توزیع می شود و من خواهش می کنم تا برای دانلود قانونی از سایت مجاز استفاده کنید چرا که این کار قطعا به تبیین فرهنگ دانلود قانونی آثار کمک خواهد کرد.

حسین علیزاده هم بعد از صحبت های ابتدایی علی بوستان با ابراز خرسندی از رونمایی اثر «غمنومه فریدون» توضیح داد: حدود چهار سال گذشته این کار آغاز شد و وقتی پیمان قدیمی با من قرار ملاقات گذاشت این متن خیلی روی من تاثیر گذاشت و ایشان بنا را بر این گذاشت تا از موسیقی من استفاده کند تا کار به صورت قصه منتشر شود. البته من وقتی متن را خواندم پیشنهاد دادم که موسیقی کار را بسازم تا اینکه بخواهیم درباره آن انتخابی شکل بگیرد. اما جدای از همه این موارد یکی از بهترین اتفاقات این پروژه این بود که باعث شد یک خانواده هنری تشکیل شود. همین که صابر ابر، حبیب رضایی و سایر دوستان در کنار ما حضور دارند خود می تواند اتفاق خوبی برای این پروژه باشد.

وی ادامه داد: طی این چند سال که همه در پروژه های مختلف حضور داشتیم و گرفتاری های خاص خودمان را داشتیم، «غمنومه فریدون» یک وجه اشتراک برای ما شد و خیلی جالب است که من صابر ابر را فریدون صدا می کردم. این باعث شد که رابطه جالبی بین ما به وجود آید و این خانواده دارای ستون محکمی شد. ما همیشه از این موضوع حرف می زنیم  که در ایران کار گروهی نمی توان کرد اما این فضا ثابت کرد که می توان کار گروهی انجام داد و خیلی هم از فضای کار لذت برد. در «غمنومه فریدون» واقعا موضوع قرارداد و پول در میان نبود ما وقتی قصه را خواندیم و دیدیم که این قصه برای اجداد ما اتفاق افتاده بنابراین طبق هیچ قراردادی جز احساس و عاطفه که بین همه ما ایجاد شد کار را ادامه دادیم.

این آهنگساز در پاسخ به این پرسش که آیا «غمنومه فریدون» به تبعیت از «شهر قصه» بیژن مفید ساخته شده یا نه تصریح کرد: شما از اثری مانند «شهر قصه» صحبت می کنید که واقعا جاودانه است. البته من بر این باورم وقتی یک اتفاق خوب در حوزه هنر می افتد ما با انقطاع تاریخی مواجه می شویم و شاید با آن هنرمند تمام می شود. به هر حال حیف بود که «شهر قصه» با ادبیات عامیانه به فراموشی سپرده شود اما این کار تقلیدی از «شهر قصه نیست» بلکه به روز شده کار است که قدیمی آن را کار کرده است.

پیمان قدیمی نویسنده و کارگردان پروژه «غمنومه فریدون» هم در این نشست گفت: اصولا دلیل این حرکت رفتن به سمت ادبیات کوچه و بازگشایی به اتفاق شفاهی بود که در دهه ۳۰ اتفاق افتاد اما اکنون به فراموشی سپرده شده است. در این راه تلاش احمد شاملو و نگارش هایی از این دست توسط نویسندگان ارزشمند دیگر واقعا جالب توجه است. همه اینها مجموعه ای شد که من احساس کردم یک فراموشی اتفاق افتاده به همین جهت باید گفت «غمنومه فریدون» یک بازگشت به ادبیات محاوره ای است که امیدوارم استمرار داشته باشد.

وی درباره دلایل تاخیر اجرای بخش نمایشی پروژه نیز بیان کرد : حوزه نمایشی کار در سکوت خبری اجرا رفته که البته پیشرفت کرده و در زمانش اطلاع رسانی و در موعد مناسب از طریق روابط عمومی اطلاع رسانی می شود. ما تاخیر در حوزه موسیقی نداشتیم فقط صلاح بود که اول اثر شنیداری منتشر شود و بعد از آن و در زمان مناسب درباره اجرای کار صحبت شود.

حبیب رضایی مشاوره هنری پروژه هم توضیح داد: این اثر خود فی نفسه صاحب جایگاهی خاص است. بنابراین اگر بخواهیم فکر کنیم که حتما باید یک اتفاق نمایشی برای آن اتفاق بیفتد کمی بی انصافی است. چرا که تأثیر شنیداری اثر می تواند به عنوان یک کار مستقل مورد بررسی قرار گیرد. به اعتقاد من این یک پروژه کوچک بود که حسین علیزاده به عنوان یک اتوبان شش بانده از پروژه عبور کرد و کاری کرد که ما با حضورش فضا را با انگیزه زیادی پیگیری کنیم.

نیما دهقانی کارگردان بخش نمایشی پروژه «غمنومه فریدون» هم در این نشست گفت: این کار سبک خود را دارد، این نه یک اپرا تئاتر است و نه یک نمایش رادیویی، بلکه تجربه ای است که خودمان هم برای بار اول آن را تجربه می کنیم. این یک تئاتر شنیداری است که برای ما تجربه بسیار جذابی است البته که از تجربه های رادیویی استفاده کردیم اما زیبایی و جذابیت کار شعرگونگی آن بود که ما آن را تبدیل به یک تئاتر شنیداری کردیم که به نظر من یک سبک عجیب و غریبی برای ما بود. در رابطه با نقش ها هم سعی کردیم به شکل تئاتری تمرین کنیم و به آقای علیزاده تحویل دهیم تا رنگ آمیزی کار را به عهده بگیرند.

علیزاده در این بخش از نشست رونمایی بود که توضیح داد: خودِ کار به ما دیکته می کند که باید چگونه باشد. از آنجا که توجه  به فرهنگ خودی کم شده این کار طوری است که به نظر من اتفاق خوبی است و می تواند ما را به صحنه های خوب زندگی برگرداند و شما می بینید در این کار بسیار به آداب و فرهنگ ایرانی تکیه می شود که البته در برخی از موارد قالب طنز هم در آن وجود دارد. ما هم در موسیقی و هم در تئاتر و هم در نقاشی می توانیم از زوایای زندگی مردم سمبل آفرینی کنیم. شما در این اثر با فضایی مواجه می شوید که در آن انواع اقسام موسیقی ها استفاده می شود. آنچه من دیدم هیچ چیز غیر خودی نبود و مخاطب می تواند در این اثر دستگاه های موسیقی ایرانی را یاد بگیرد. در حوزه سازبندی هم عمدتا از سازهای ایرانی استفاده شده است.

این آهنگساز درباره ادبیات محاوره ای به کار گرفته شده در موسیقی پروژه تاکید کرد: موسیقی محاوره ای با زبان فاخر زیاد کار می شود. شما برخی از سریال ها را می بینید که به زور تلاش می کنند ادبیات فاخر را در آن جای دهند در حالیکه که هیچ کاراکتر تاریخی هیچوقت با زبان فاخر این چنین صحبت نمی کرد. در زبان محاوره به ویژه متل ها و ضرب المثل ها نکات بسیار زیبایی وجود دارد که مردم هیچوقت آن را در ادبیات کلاسیک و مردمی نمی دیدند. در این کار ما سعی کردیم به این نکته توجه کنیم. در این کار موسیقی یک کار جدی و زبان یک کار محاوره ای است و شما خواهید دید که شنونده با شعر محاوره ای رو به رو می شود که موسیقی آن تلاش شده به سمت ماندگاری برود.

وی ادامه داد: به اعتقاد من اینکه عروسکی ساخته می شود و یک موسیقی ارزشمند در هیبت عروسک شنیده می شود، چندان متناسب نیست. اگر چه زحمت بسیار فراوانی در کار دیده می شود اما این اعتقاد شخصی من است.  شعرای ما می توانند ترانه هایی بگویند که به درد موسیقی جدی ما می خورند اما با زبان محاوره ای این کار را انجام می دهند.

صابر ابر بازیگر نقش «فریدون» اثر «غمنومه فریدون» هم درباره حضورش در این اثر بیان کرد: وقتی یک گروهی از سوی حبیب گردآوری شد و متن تکرار نشدنی پیمان قدیمی به من پیشنهاد شد ویژگی متن تاثیر و حالی خوبی برایم داشت. در تمام روزهایی هم  که کار را به جلو هدایت می کردیم واقعا فضای کار برای ما لذت بخش بود. من در اینجا لازم است که یاد و خاطره مرتضی خان احمدی نازنین را زنده کنم که چه سهم بزرگی در پروژه داشت. من لازم است از ژاله علو یاد کنم که انصافا جانانه در کار بود. در عین حال نظارت حسین علیزاده در بخش موسیقی و تک و تک آدم هایی که برای پروژه زحمت کشیدند به شکلی بود که شأن مخاطب حفظ شود.

وی ادامه داد: به اعتقاد من سلیقه مخاطب باید تغییر کند و این یکی از ضرورت های فرهنگ و هنر ماست. همه ما می خواهیم سلیقه جدیدی را به مخاطب نشانم دهیم. ما سعی کردیم که سهم خود را در این پروژه رعایت کنیم.

حسین علیزاده هم در بخش پایانی نشست که با مراسم رونمایی آلبوم پیوند خود ضمن تشکر از هنرمندان حوزه موسیقی پروژه «غمنومه فریدون» گفت: از اهالی موسیقی تشکر ویژه می کنم. ما در این کار سه خواننده تک خوان داریم پوریا اخواص، علیرضا برنجیان در نقش فریدون و داریوش کاظمی که من سعی کردم خواننده ها را از تهران انتخاب نکنم. علیرضا برنجیان از کرمانشاه و کاظمی از گرگان هم خواننده هایی بودند که از شهرستان به پروژه اضافه شدند. البته یک نکته هم لازم است بگویم، اینکه در مواقعی که این کار ضبط می شد صبا علیزاده سایه به سایه در کنار کار بوده است.