طبق آخرین آمار و اطلاعات، جامعه ایرانی در حال حاضر به سمت یک جامعه پیر سوق داده شده است و رفته رفته از جمعیت جوان کاسته می شود. به خصوص کمبود زاد و ولد که بیان کننده این بحران است. با وجود اینکه آدمهای صاحب منصب حکومتی و دولتی هم به ازدیاد نسل و باروری تاکید کرده اند،چرا باز هم شاهد این امیدواری در نسل جوان نیستیم که سراغ زاد و ولد بیشتر بروند.
امان الله قرایی مقدم، جامعه شناس و استاد دانشگاه در این خصوص ضمن تاکید بر اینکه زیر ساخت ها نامناسب نیستند به برنا می گوید : « به نظرم پاسخ را باید در نبود زیر ساخت مناسب جست و جو کرد. خانواده به این فکر می کند که اگر بچه دار شود تکلیف زندگی و معیشت و رفاه و آینده بچه، چه می شود؟ چون فضا را برای هر کدام از این ملزومات زندگی،آماده نمی بیند ،طبیعی است که به سمت ازدیاد نسل حرکت نکند. به خاطر همین امروزه دیگر بچه های زیاد افتخار نیست بلکه حتی مایه سرشکستگی است. راه حل اینکه سمت یک جامعه جوان برویم این است که زیر ساخت ها را درست کنیم. از معضل اشتغال گرفته تا فضاسازی برای یک زندگی اجتماعی شاد و مفرح .
اینکه زوج های جوان در جامعه احساس کنند که آینده خودشان و فرزندانشان تامین خواهد بود، قطعا بیشتر سمت زاد و ولد حرکت می کنند. مثلا نگاه کنید به تحصیلکرده های ما که حدود سه و نیم میلیون نفر از آنها بیکار هستند.اگر این بیکاری برداشته شود و زیر بناها به درستی شکل بگیرد،حتما زاد و ولد بیشتری را شاهد خواهیم بود و جامعه رنگ و جلوه تازه و جوانی پیدا خواهد کرد .»
البته قرایی مقدم پیرشدن جامعه را یک معضل جهانی عنوان می کند : « در حال حاضر در اکثر کشورهای توسعه یافته با معضل کاهش جمعیت رو به رو هستیم. از کشورهای اسکاندیناوی گرفته تا کشوری مثل ژاپن که گفته اند تا سال 2050 بیست در صد از جمعیت این کشور کم خواهد شد.»
وی یکی از معضلات موجود در این رابطه را مبحث ازدواج سفید می داند : «درباره ازدواج سفید به عنوان یکی از معضلاتی که می تواند از زاد و ولد جلوگیری کند، به نظرم این اصطلاح از اساس غلط است. برای اینکه نه ازدواجی در میان است و نه رنگ سفیدی دیده می شود. از لحاظ عرفی و شرعی و اخلاقی که به هیچ وجه ازدواجی صورت نمی گیرد . از طرفی دیگر بیشتر بدبختی به دنبال می آورد تا اینکه فضای شاد و روشن و سفیدی دیده شود.
من اصطلاح «همباش های سیاه» را پیشنهاد می کنم که به نظرم اصطلاح دقیق تری است. از این همباش های سیاه ،بچه های ناخواسته به وجود می آید و به سمت سقط جنین می روند و سقط جنین نیز خود در کاهش زاد ولد و درادامه پیری یک جامعه اثر گذار است.»
این کارشناس جامعه شناسی درباره تاریخچه سقط جنین می گوید : «در سال 1978 که بحث سقط جنین مطرح شد دو کشور مخالف بودند.یکی آمریکا و دیگری ایران .برای اینکه اعتقاد داشتند غیر از این که به کمبود جمعیت منجر می شود، به از هم پاشیدگی نهاد خانواده نیز دامن می زند و خطر انحلال خانواده در جامعه را قابل پیش بینی می کند.حتی آمریکا در ساخت فیلم¬ها هم این مهم را در نظر گرفت که فیلم هایی بسازد که نظام خانواده را مستحکمتر نشان دهد.روایت های مختلف از زوج هایی که با هم مشکل داشتند اما در پایان فیلم دوباره با هم آشتی می کردند و با این فیلم ها پیشنهادی برای استحکام بنیاد خانواده
می دادند.»