هیئت های قدیمی تهران را بشناسید / معصومان و بزرگان از مراسم عزاداری امام حسین(ع) چه گفته اند

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا،جوانان و نوجوانان درهر محله از تهران پرچم های مشکی رنگی را که روی آن ها القاب و عبارت های مربوط به امام حسین (ع) و اهل بیت ایشان نقش بسته را بر سردر هیئت های خود نصب کرده اند.

ترکیب بند معروف "باز این چه شورش است که در خلق عالم است    باز این چه نوحه و چه ماتم است" از محتشم کاشانی، "السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین(ع)"، "یا حسین"، "یا زینب کبری"، "یا اباالفضل العباس"، " کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود" و همچنین برخی سخنان امامان معصوم درباره واقعه عاشورا و قیام امام حسین (ع) از جمله مهمترین عبارت هایی هستند که بر روی پارچه نوشته های عزای محرم نقش می بندند و عزاداران با قرار گرفتن در فضاهای مربوط به عزاداری، هیئت ها، مساجد و تکیه ها با خواندن این عبارت های مذهبی، بیش از پیش ارزش و اهمیت قیام امام سوم شیعیان را به یاد می آورند و به یاد مظلومیت های حضرت زینب (س) ، حضرت علی اصغر(ع)، حضرت علی اکبر(ع) و حضرت رقیه (س) می گریند.

تهران شهری است که در آن مراسم هایی از قومیت های مختلف در عزای شهیدان نینوا برگزار می شود،ترک ها ، لرها، بلوچ ها و عرب ها هرکدام در گوشه ای از شهر هیئت های مخصوص خود را دارند و هرکدام در گوشه ای از شهر به شیوه مرسوم خود مشغول عزاداری هستند.

هر نقطه از شهر تهران با هیئتی اصیل و قدیم معروف است که در این بین  می توان به هیات حاج منصور عرضی در بازار تهران، هیئت  محمدکریمی در شمال شرق تهران، هیئت سید مجید بنی فاطمه در غرب تهران و هیئت مسجد گیاهی در شمیرانات اشاره کرد.

به سختی می توان نقطه ای از شهر را پیدا کرد که در آن خبری از خیمه هایی نباشد  که در حال پخش چای ،شربت ، شیر نذری هستند، خیمه هایی که اغلب با کم های مادی مردم گردانده می شوند.

خالی از لطف نیست در زیر نگاهی بیندازیم به نظرات معصومان و بزرگان در مورد برگزاری مراسم عزاداری امام حسین(ع):

پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) به حضرت زهرا(علیهاالسلام) فرمود: در روز قیامت هر چشمی گریان است مگر آن چشمی که بر حسین گریسته، چنین فردی همیشه خندان خواهد بود و به نعمت های بهشتی بشارت داده می شود.

حضرت علی بن موسی الرضا(علیه السلام) به «ابن شبیب» می فرماید: ای پسر شبیب! محرم، ماهی است که مردم در دوران جاهلیت ستم و قتل را در آن حرام می دانستند، ولی گروهی از مسلمانان، این حرمت را نشناختند، فرزند پیامبر را به قتل رساندند و زنان و فرزندانش را به اسارت بردند. اگر خواستی بر کسی بگریی، برای حسین بن علی گریه کن؛ زیرا او را مانند گوسفند ذبح کردند. هم چنین هیجده تن از اهل بیت او را که در روی زمین، کسی شبیه آنان نبود، به شهادت رسانیدند. این مصیبت چنان بزرگ است که آسمان ها و زمین در شهادتش گریسته اند. روز عاشورا، چشم های ما را خون بار کرد، دل های ما را سوزاند، اشک ما را روان ساخت و عزیزان ما را خوار کرد. سرزمین کربلا تا روز قیامت برای ما سختی و بلا بر جای گذاشت پس بایستی گریه کنندگان بر کسی مانند حسین گریه کنند و بدانید که گریستن بر حسین، گناهان انسان را می ریزد و انسان را پاک می کند.

امام رضا(علیه السلام) در حدیث دیگری فرموده است: هر کس مصایبی را که بر ما روا داشته اند به یاد آورد و بر آن بگرید، در قیامت همراه با ما خواهد بود. هرکس به یاد مصایب ما بگرید و دیگران را بگریاند در روزی که همه چشم ها گریان است، چشمان او گریان نخواهد بود. هم چنین هر کس در جلسه ای بنشیند که در آن مجلس، امر ما برپا داشته می شود، در روزی که دل ها می میرد دل او زنده می شود.

ضرورت عزاداری از دیدگاه امام خمینی (ره)

بی شک انقلاب شکوهمند اسلامی ایران و درخشش جوانان مسلمان این مرز و بوم در عرصه نبرد و شهادت، یکی از برجسته ترین پی آمدهای نهضت خون رنگ عاشورا است. حضرت امام خمینی (ره)؛ بنیان گذار انقلاب اسلامی با آگاهی از نقش سرنوشت ساز فرهنگ عاشورا در بافت اجتماعی مردم ایران، شور حسینی را در دل ها به تلاطم درآورد. ایشان توانست انقلاب اسلامی را با تکیه بر همین زلال معرفت، به پیروزی برساند. از این رو خود می فرمود: انقلاب اسلامی ایران پرتویی از عاشورا و انقلاب عظیم الهی آن بود.

بی تردید، این سخنان، نشان دهنده جایگاه والای گریستن بر شهیدان کربلا و مصایب اهل بیت(علیهم السلام)است. البته این گونه عزاداری به زمان و مکان ویژه ای محدود نمی شود ، بلکه امامان معصوم(علیهم السلام)هماره پیروان خود را به زنده نگه داشتن این سنت پسندیده، در هر شرایطی سفارش کرده اند تا فرهنگ مبارزه با ستم گران و یاد و خاطره جانبازی و رشادت همه شهیدان اسلام جاوید بماند.