باید مهمترین شعار جهان اسلام، شعار وحدت باشد

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری برنا٬‌ متن یادداشت عبدالله نوری به این شرح است :

امام حسین -سلام الله علیه- پیشوای بشریت و سرمایه ای برای همه ی مسلمانان است و سوگواری بر او می تواند فرصتی برای همبستگی آنان باشد.

امید که مراسم عزادری و جلسات وعظ، هر چه بیشتر ‏در جهت ایجاد ‏وحدت، همدلی و همبستگی میان امت های اسلامی باشد و پیش از هر ‏چیز، مسیری را که امام به ما آموخت، پیگیر باشیم و بیش از آن که ‏‏به اختلافات مذهبی دامن بزنیم، به ‏معارف ‏دعای عرفه امام و کلمات و سخنان گهربار حضرت سیدالشهداء بپردازیم و از آن ها ‏درس ‏اخلاق و معرفت بیاموزیم.

اباعبدالله الحسین تا آخرین لحظه حیات خود ‏برای اینکه خون انسان و یا مسلمانی بر زمین ‏ریخته نشود، دشمنان خود را دعوت به اصلاح می فرمود و نگران گمراهی، شقاوت و جهنمی شدن مخالفان و لشگر مقابل خود بود. او به دنبال گسترش خشونت، نفرت پراکنی و اختلاف انگیزی نبود؛ او ‏مرد صلح، دوستی، محبت، مودت، گفتگو و اصلاح بود.

یکی از مهمترین ارزش های اسلامی که پیشوایان دینی ما نیز بر آن تاکید کرده اند، همزیستی مسالمت آمیز انسان ها به ویژه مسلمانان است. بنابراین اگر در مجالس عزاداری، سخنانی علیه مقدسات مذاهب دیگر بیان و یا در برخی زیارت نامه ها، عباراتی خوانده ‏شود که منجر به ایجاد کدورت، دشمنی و کینه ورزی ‏نسبت به اقشار گوناگون جوامع ‏اسلامی گردد، با سنت و سیره ی اهل بیت، با اخلاق محمدی و ‏با آرمان همزیستی مسلمانان در تضاد است‎.

متأسفانه هر سال در مراسم تاسوعا و عاشورای حسینی، در کشورهایی مانند ‏پاکستان اتفاقات ‏هولناکی می افتد و تعداد قابل توجهی از شیعیان توسط ‏تندروهای ضدشیعه به شهادت می رسند؛ اگر از عاملان این جنایات در مورد علت آن پرسیده شود، در پاسخ ‏می گویند چون شیعیان در مجالس سوگواری به ‏مقدسات ما توهین می کنند‎

.‎
به راستی توهین کردن به مقدسات جمعی از ‏مسلمانان را چگونه می توان توجیه کرد و در کدام یک از فرمان های الهی به آن توصیه شده است؟ چرا ‏سخنانی گفته شود یا اقداماتی صورت بگیرد که نتیجه اش ایجاد عداوت و ‏کدورت بین مسلمانان باشد؟

امروز به جای آن که جوامع اسلامی در پرتو اعتقاد به اسلام و با تأکید بر مشترکات، شاهد صلح و همبستگی باشند و در راستای حل مشکلات خود گام بردارند، در سایه اختلافات درونی و فرقه ای در دنیای هفت و نیم میلیاردی امروز، دچار بیشترین خشونت وکشتار شده اند، کشتاری برنامه ریزی شده و چه بسا هدفمند.‏

با نگاهی به آمار تلفاتی که مسلمانان از سوی رژیم اشغالگر قدس از ابتدای تأسیس آن در ۷۰ سال پیش تا کنون متحمل شده اند و با مقایسه ی شمار جانباختگان، زخمی ها، آوارگان، ویرانی ها و خسارت هایی که با رفتار جنایتکارانه این رژیم غاصب در طول این سال ها در فلسطین، لبنان، سوریه، اردن و مصر برجای مانده، با آنچه در چند سال گذشته در اثر جنگ های داخلی و خشونت های مذهبی در کشورهای اسلامی رخ داده است، عمق فاجعه بیشتر آشکار می شود و می توان پیامدهای فاجعه بار تفرقه و اختلاف انگیزی در بین مسلمانان را دریافت.

این واقعیت ما را به فکر وا می دارد که آیا در پس این کشتار و به جان یکدیگر افتادن مسلمان ها، نقشه ای از سوی صهیونیسم نیست که به جای درگیری مستقیم با مسلمان ها، آنان را به جنگ با خود مشغول کند؟ عده ای را به نام ‏دین و با ظاهر و ادبیاتی مناسب دینداران به کاری تشویق و ترغیب می کند و گروهی دیگر را به نام دفاع از دین و مقدسات در ‏جهت مقابله با گروه اول، تا حد کشتار یکدیگر تحریک کند و در این میان امنیت خود را ‏تضمین نماید و با ‏آرامش خاطر به تماشای کشتار مسلمانان به ‏دست یکدیگر بپردازد و مگر در عمل، جز این شده است؟

امروز ‏ما شاهد هستیم گروهی با خرافات و ‏احادیث جعلی و تحریک احساسات مذهبی و لعن ‏و نفرین به مقدسات جمع کثیری از ‏مسلمانان و گروهی دیگر با ‏پیش گرفتن خط افراط و بنیادگرایی مذهبی به جان یکدیگر ‏افتاده، برای راهیابی به بهشت، جان یکدیگر را هدف ‏قرار می دهند؛ اسلام ستیزان هم ‏به تماشا نشسته که چگونه امت پیامبر اسلام -صلوات علیه- که ‏منادی وحدت بود اینگونه به کشتار هم ‏پرداخته اند!

اندکی درنگ و تأمل در این وضعیت اسفبار، ما را بر آن می دارد که باید مهمترین شعار جهان اسلام، شعار وحدت باشد و بر این باور هستم که شیعیان می توانند ‏پیشگامان این حرکت باشند. تلاش کنیم از مراسم عزاداری حضرت سیدالشهداء -سلام الله علیه- هم، نتیجه ای در جهت وحدت امت اسلامی و نه گسترش تفرقه گرفته شود و از تمامی فرصت ها و مناسبت های اسلامی، در طول سال و نه تنها در هفته وحدت، بیشترین بهره برداری، در راستای همبستگی و اتحاد امت اسلامی، صورت پذیرد.

ان شاءالله.