برهه مهم تصمیم گیری قوه قضائیه برای یک پرونده جنجالی !

در همین نخستین جمله این مطلب ،تاکید می کنم که آنچه در ادامه گفته می شود اصلا درخواستی برای قصاص نشدن یک مجرم نیست. هر فردی که هر اشتباهی را انجام می دهد ، باید پاسخگوی اشتباه خود نیز باشد ، حال چه کودک باشد چه نوجوان ، چه جوان و یا در هر سن وسال که باشد. این تاکیدی براین است که امیرحسین پرونده ستایش قریشی، باید بداند چه اشتباه بزرگی انجام داده است و برای این اشتباه ، اول ادب شود و بعد یاد بگیرد  این خطا بزرگ حتما در لحظه به لحظه زندگیش اثر گذار خواهد بودو شاید او را به جایی برساند که دیگر نفسی برای زندگی نداشته باشد.

این تاکید اولیه برای این نوشته است اما ،اکنون اتفاقی افتاده است . خانواده ای داغدار و غمزده ،پس  از دست دادن دختر دردانه شان  اعلام کرده اند قصاص نمی خواهند! و این بخشی از حکم صادره از سوی قوه قضائیه ایران برای امیرحسین ، مجرم این پرونده جنایی است . برای پرونده ای که قربانی آن یک تبعه ایران نیست و نگاه درون مرزی و برون مرزی به این پرونده وجود دارد.

خانواده ستایش با دلایل خود ،که بخشی از آن ،نداشتن توان مالی پرداخت دیه قاتل برای اجرای حکم است از حق قصاص خود گذشت کرده اند و این نکته ای است که قوه قضائیه می تواند در کنار تاکید بر اجرای قانون که بخشی از حکم صادره برای این جوان اعدام است  به مبحث گذشت توجه کنند. گذشتی که در ادامه متهم نیز توبه نوشته است .

خانواده قربانی گذشت کرده اند، مجرم توبه کرده و  اینجا و در این فضا می توان به  عزیزان قوه قضائیه پیشنهادی داد . کسی که این جنایت تلخ را رقم زده است  زمان ارتکاب جرم 18 سال نداشته است، یعنی  خمیره یک انسان کامل را از نظر تفکری  نداشته و هنوز هم ندارد .می توان از این فرصت گذشت خانواده ستایش استفاده کرده و این پرونده را متفاوت از پرونده های دیگر بست و مختومه کرد. می توان اینبار از زاویه دیگر به این پرونده نگاه کرد و توجه به داشتن جامعه ای سالم را مهم دانست. شاید با اعدام این مجرم عده ای مقطعی دلشان آرام گیرد ولی سابقه نشان داده است ،مرهمی مقطعی است.

به نظر می رسد راحترین انتخاب در ادامه روند رسیدگی به این پرونده این باشد که حلقه  طنابی برگردن این مجرم انداخته و نفسش تمام شود ، پرونده نیز در بایگانی جای گرفته و بعد از مدتی خاک بگیرد، درست مثل پیکر این مجرم که زیر خروارها خاک می رود .

پیشنهاد این است ، این مجرم را اینبار بی نفس نکنید! با همان توجه به عشق داشتن جامعه سالم ، بیایید و وقت بگذارید و اینبار خبری که مخابره می کنید خبر یک اعدام دیگر نباشد ،  خبر این  باشد که یک مجرم را تحت درمان تخصصی و بدون سهل انگاری برای دور کردن از افکار مریض و رفتار نادرست قرار داده اید.

 ایندفعه همت کنید ،این پسر 18 ساله را سالم تحویل جامعه دهید و پیامی برای مردم داشته باشید و آن اینکه، علاقه ما به فرسنگ ها دور کردن رفتار خشونت آمیز از جامعه است و این  دغدغه و قدرت را داریم  ،اگر شما از حق قصاص خود در هر پرونده  جنایی گذشت کنید ، ما متهم را با روح خشن یا بیمار به جامعه برنمی گردانیم و تا هر زمان که  سلامت به فکرش برنگردد تحت درمان خواهد ماند.

به نظر می رسد قوه قضائیه می تواند دراین پرونده نشان دهد که فکرش داشتن جامعه سالم است و تاکیدی بربی جان کردن ندارد . آنقدر قدرتمند است که می تواند از علم روانشناسی و روانپزشکی مدد بگیرد تا ساختار جامعه را به سلامت بیشتر نزدیک کند.

بله ! این روش کمی سخت تراز اعدام کردن است ، زمان می برد ، هزینه می برد ولی، به نظر حاصل بهتری خواهد داشت. شاید این اولین گام باشد برای اینکه کمی از اخبار تیره و تار این روزها که مدام از تعرض و تجاوز و قتل و جنایت می گوید دور شویم .

این پیشنهادی است بین هزاران پیشنهادی که از سوی شهروندان به قوه قضائیه شان داده می شود . قانون به حتم دستور العمل های خاص خود را دارد که ضابطان، مجری آن خواهند بود ولی ،می شود جایی که امکانی وجودی دارد، از راه های دیگر هم استفاده کرد و به سراغ اولین راه نرفت.

و باز در انتها تاکید می کنیم که تمام این نوشته درخواستی برای مجازات نشدن امیرحسین نیست ،درخواستی از قوه قضائیه است که شاید گامی باشد برای  دور شدن از جامعه خشن و نامهربان و تنفس انسان های سالم فکر و روح، در ایرانمان.