دانشور: مجلس درباره لایحه حمایت از حقوق کودکان نظر فعالان را هم بپرسد/ محمدحسنی: کار اجباری منتهای خشونت علیه کودکان است

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ ثریا امروز به مدرسه می رود، می خواهد پزشک شود اما هنوز یادگار سال های گذشته بر تنش مانده است، گرسنگی، بیماری، درد و کار سنگین در کوره های آجرپزی.

 ثریا همان کودکی است که از فشار کار در کوره های آجرپزی کمرش خم شده بود و هر روز با مرگ دست و پنجه نرم می کرد اما پدرش حاضر نبود برای یک چکاپ ساده پزشکی یک روز هم از کارش کم شود، کاری که شاید درآمد روزانه اش 1000 تومان بود!

امروز ثریا با کمک نهادهای مردمی کمر راست کرده، به مدرسه می رود، دیگر خبری از کار کردن در کوره ها نیست، اما او  تنها دختری نبود که درگیر خشونت شد. هنوز پس از گذشت سال ها با وجود تلاش  سازمان های مردم نهاد هیچ قانونی به طور مستقیم از کودکان حمایت نمی کند.

آزاده محمدحسنی، مدیر انجمن یاریگران خورشید که در حوزه کودکان فعالیت می کند، در گفت و گو با خبرنگار برنا گفت: در حال حاضر به دلیل تصویب نشدن لایحه حمایت از کودکان تنها  مجبور به بررسی های موردی هستیم. خشونت علیه کودکان دایره ای بسیار گسترده تر از ضرب و شتم و خشونت کلامی دارد و کار اجباری منتهای خشونت علیه کودکان است اما متاسفانه پدران در کشور ما متولی این اتفاق شده اند.

او ادامه داد: ما در انجمن یاریگران خورشید به سراغ کودکانی رفته ایم که در کوره های آجر پزی اطراف تهران کار می کردند، دستمزد روزانه یک بزرگسال در این کوره ها شاید روزی 1000 تومان بود، اما صاحبان کوره با وجود اینکه بچه ها هم تراز بزرگسالان کار می کردند اما تنها به خاطر کمتر بودن سن شان دستمزد کمتری به آنان پرداخت می کردند.

محمدحسنی اظهار کرد: کار کردن یک کودک یک طرف، بیمه نبودن و پول کمتری دریافت کردن طرف دیگر قرار دارد، فرض کنید این بچه ها هیچ حامی ندارد، پدران که همیشه قرار است حامی فرزندان شان باشند، همان کسانی هستند که آنان را مجبور به کار بیشتر می کنند.

این ها اولین موارد و مسلما آخرین مواردی نخواهد بود که کودکان در کشور ما مورد خشونت قرار می گیرند. اما مشکل از جایی آغاز می شود که اورژانس اجتماعی خودش را به کودک می رساند برای مدتی کوتاه او را در زیر چتر حمایتی خود قرار می دهد پس از آن قانون دست و پای مددکاران را برای مداخله بیشتر می بندد.

مدیر انجمن یاریگران خورشید گفت: مشکل بزرگی که وجود دارد این است که در بسیاری از موارد اورژانس اجتماعی مداخله می کند اما پس از مدت کمی با حکم قضایی مجبور می شود او را با همان پدر و مادری دهد که  شاید حتی صلاحیت نگهداری از فرزندشان را ندارد، موردی بود که پدر معتاد به حکم قضایی بچه را از مادرش می گیرد و او را از پل عابر پیاده به پایین پرت می کند.

به گفته او تجاوز جنسی، فروش بچه ها از جمله مهمترین خشونت هایی است که علیه کودکان صورت می گیرد بو ه نظر می رسد وقت آن رسیده انجمن های حمایتی باردیگر با همکاری یکدیگر قدمی در تصویب لایحه حمایت از کودکان بردارد.

همچنین فاطمه دانشور، عضو سابق شورای شهر و فعال حقوق کودکان، به یکی از موارد کودک آزاری که در خصوص کودکی که پدری افغانی داشت اشاره کرد و به خبرنگار برنا گفت: در بازدید از حاشیه تهران خانه ای را به من معرفی کردند که پدری به دخترش اجازه خروج نمی داد و از طرف دیگر هیچ کس هم نمی توانست او را ببیند.

او ادامه داد: کار به جایی رسید که پدر این دختر با من درگیری فیزیکی پیدا کرد اما به دلیل اینکه او به عنوان تبعه ایران شناخته نمی شد عملا کاری از دست ما بر نیامد.

این فعال حقوق کودکان  گفت: در حال حاضر سرنوشت این دختر مشخص نیست! ما در ایران ضعف شدیدی در قوانین حمایتی به ویژه برای اتباع داریم و در خصوص کودکان باید همه آنان را به چشم یک قشر دید.

او به لایحه حمایت از حقوق کودکان اشاره کرد و گفت: امیدوارم لایحه ای که در مجلس تصویب می شود از جامعیت کافی برخوردار باشد. متاسفانه در مجلس بیش از اینکه از دانش فعالان این حوزه ها استفاده شود از سواد خودشان استفاده می کنند در حالی که من به عنوان یک فعال حداقل 13 سال است تجربه کار در این حوزه را دارم و افراد بسیاری نیز هستند که سال های زیادی در حوزه ها تلاش کرده اند.

دانشور ادامه داد: تصویب لایحه یک بحث است و  جامعیت آن بحث دیگری، بهزیستی ما باید نگاه انسانی تری نسبت به موضوعات اجتماعی داشته باشد. در یکی از موارد دختر بچه سه ساله ای بود که مادرش خودکشی کرده و پدرش در اثر کارتن خوابی درگذشته بود اما چون او تابعیت افغانی داشت بهزیستی سرپرستی او را قبول نمی کرد! ما باید در نظر بگیریم ایرانی های بسیاری هم در کشور هایی مثل آلمان زندگی می کنند، اگر قوانین حمایتی نباشد مشکلات زیادی برای اتباع ما در این کشور های خارجی به وجود می آید.

او در پایان گفت: اخلاق جلوتر از قانون است و همین اخلاق و انسانیت می طلبد که فارغ از ملیت نیازهای اولیه هر کودکی مدنظر قرار بگیرد و ما هم امیدواریم کودکانی که تابعیت ایرانی ندارد نیز در این لایحه جا داشته باشند.

گفتنی است 29 آبان به نام روز جهانی مبارزه با خشونت علیه کودک نام گرفته است. نام گذاری هر روزی در تقویم بهانه ای برای جشن گرفتن و برگزاری مسابقات نیست بلکه فرصتی است برای آگاهی بخشی در خصوص یک مسئله که بیش از پیش نیاز به توجه دارد. شاید این روز بهانه ای باشد تا در ایران به خشونت علیه کودکان به عنوان خشونتی علیه آینده کشور نگاه کرد.