کتاب «تاریخ مردم در آثار محمود دولت آبادی» بررسی شد

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ دومین نشست از سلسله نشست های ادبیات و تاریخ مردم که به بررسی آثار دولت آبادی اختصاص داشت به مناسبت نخستین سالگرد تأسیس مجله «مردم نامه» با حضور محمود دولت آبادی، حسین پاینده و داریوش رحمانیان سه شنبه 12 دی ماه از ساعت 15 الی 17 در سالن فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.

محمود دولت آبادی در این نشست با اشاره به اینکه اخیرا در تصاویری دیده ام که دست هایی پرچم کشور ایران را پایین می کشند اظهار داشت: با دیدن این تصاویر خیلی احساس اهانت کردم. به سهم خود هر شخصی که این کار زشت را انجام داده است نکوهش می کنم و به نظرم این عمل به هیچ وجه قابل توجیه نیست.

دیگر کتابی در منزل ندارم

دولت آبادی درباره اینکه بعضی معتقد هستند که هنرمندان و نویسندگان پیشگو هستند گفت: من چنین ادعایی نمی کنم ولی به نظرم داستانی که 5 سال پیش نوشتم نوعی پیشگویی بود چون حدود سال 64 ساعت  3 و نیم نیمه شب که در حال نوشتن بودم ناگهان در ضمیر ناخودآگاهم تصویری از یک نفر را در میان یک میدان دیدم که پرچم را پایین می کشد. همان لحظه داستان آن تصویر را نوشتم ولی الان نام آن داستان را به خاطر ندارم.

وی ادامه داد: امروز قصد داشتم در این نشست آن داستان را بخوانم ولی چون اخیرا کل کتاب هایم را به نفع و احترام هموطنان زلزله زده غرب کشور امضاء و اهدا کردم و مبلغی که از فروش این کتاب ها بدست آمد به نفع زلزله زدگان برای مادران، پدران و خواهران و.... زلزله زده غرب کشور هزینه شد دیگر کتابی در منزل ندارم.

در ادامه این نشست داریوش رحمانیان با اشاره به اینکه افرادی وجود دارند که تا به حال یک خط هم ننوشته اند اما به این معنا مورخ هستند که درک مورخانه دارند و از صادق هدایت و محمود دولت آبادی به عنوان مورخان نویسنده نام برد و اظهار داشت: مورخ نامه نویس و راوی سر جامعه و اهل سیاست نیست بلکه راوی زندگی مردم است در برابر کسی که برای مردم می نویسد و نه ضرورتا برای مردم. قلم مورخ و نویسنده مانند شمع است شمعی که روشنایی ایجاد می کند و نمی گذارد شیطان زاد و ولد کند. که بر وضع تاریخ نگاری ایران به نام غیبت مورخ و غیبت ترازو بزرگترین درد ما به گمان من غیبت مورخ به معنای (مردم و زندگی) است.

رحمانیان با اشاره به قلم صادق هدایت و محمود دولت آبادی گفت: مورخ باید روشنگر ابعاد گوناگون زندگی مردم باشد و من در آثار رمان نویسانی مثل دولت آبادی این روشنگری را دیدم که در قلم هیچ مورخی ندیدم و معتقد هستم قلم رمان نویس خیلی از قلم مورخ مؤثرتر توانسته است این وظیفه را انجام دهد تصرف و تسخیر کند

این تاریخ شناس در وصف قلم دولت آبادی توضیح داد: این نویسنده مبارزه ای را از نویسندگی شروع کرد و با خود عهد کرده که باید در آن پیروز باشم و روایتی ارائه دهد که روایت غالب را به چالش بکشد و آن را بشکند و اجازه ندهد که مفهوم کلی روح زمانه یکدست و شکننده را تنوع را ایجاد کند.

وی با اشاره به اینکه تقریبا تمام آثار محمود دولت آبادی را با دقت زیادی خوانده ام و هنوز هم صحنه جنگ عباس با خوک سیاه مست که چه شاهکاری از قدرت قلم است افزود: این را عمیقا باور دارم که کسی نمی تواند بدون خواندن آثار دولت آبادی زمانه را دریابد در واقع آثارش راوی زندگی مردم است با ذکر خاطره ای از گذشته گفت: بدون اینکه در سخنم اغراق و غلو باشد از نوجوانی به ترتیب درگیر و علاقمند به آثار صادق هدایت و محمود دولت آبادی بوده ام و با ذکر خاطره ای از زمستان 87 به این معنی که بعد از گذشت سال ها از خواندن کتاب «کلیدر» به قلم محمود دولت آبادی صحنه های این داستان هنوز در ذهنش زنده مانده بود.

وی ادامه داد: راویانی که در کتاب کلیدر دولت آبادی ارائه شده مؤثرترین روشنگری را روایت می کند داستان گل محمد خیلی زیبا روایت شده است، آغاز داستان به قدری جذاب است که خواننده را جذب خواندن این کتاب می کند.

نویسنده کتاب «کلیدر» در پایان این برنامه قسمتی از یک کتاب را برای حاضران در سالن روخوانی کرد.

خبرنگار: سها راستاد