امیریل ارجمند: سینمای ما احتیاج به دست های پنهان ندارد، به شرافت نیاز دارد/ یکی از قطعات آلبوم جدیدم را با امیرحسین مدرس خواندم

امیریل ارجمند در رابطه با جدیدترین فعالیت های خود به خبرنگار فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا اظهار داشت: برای بازی در تلویزیون یک پیشنهاد دارم که به کارگردانی جواد شمقدری و تهیه کنندگی علی اصغری است که در این رابطه تنها صحبت ها انجام شده و هنوز متن این کار به دستم نرسیده و آن را مطالعه نکرده ام و تنها در حد پیشنهاد است.

وی در ادامه درباره دیگر فعالیت های هنری خود عنوان کرد: در حال حاضر درگیر تولید آلبوم جدیدم با عنوان «شب های ترانه» هستم که احتمالا از  25 اسفند به بعد عرضه شود. خوانندگی و آهنگسازی و ساخت موسیقی تمامی قطعات را خودم به عهده داشته‌ام و بیشتر ترانه‌های آن را هم سروده‌ام. در این آلبوم  قطعه ای مشترک با امیرحسین مدرس نیز هم دارم.

این بازیگر در خصوص عدم حضور در سینما و بازی در این مدیوم خاطرنشان کرد: به عقیده من هر فیلمی که به عنوان یک اثر سینمایی تولید می‌شود را نباید در این قالب سینما خطاب کنیم. اگر یک فیلم تولید می شود باید همه عوامل آن اعم از کارگردان و بازیگر به خوبی به این حرفه مسلط باشند و درک مشخص و صحیحی از سینما داشته باشند. متن فیلمنامه ها هم از اهمیت بسیاری برخوردار است. اصلا به عقیده من بسیاری از فیلم هایی که در جشنواره ها نمایش داده می شوند فیلم سینمایی نیستند. خود من برنامه رادیو جوان را سال گذشته حدود ده روز در برج میلاد اجرا کردم و به وضوح این مسئله را حس کردم.

بازیگر شکارچی شنبه در رابطه با کم و کیف فیلم های سینمایی روی پرده و فروش بالای یکسری از فیلم ها عنوان کرد: مردم از آثار شاد استقبال می‌کنند. وقتی می‌بینیم مردم به چنین خوراکی احتیاج دارند باید سعی کنیم کارهای کمدی پرکیفیت تر ارائه دهیم و هر خوراکی را به مردم ندهیم. این احتیاج به یک عمق و فهم دارد. باید عوامل ساخت فیلم های سینمایی افرادی باشند که دلسوز مردم و جیبشان باشند.  مثلا یک فیلم تنها به صرف حضور یک هنرپیشه در آن پرفروش می شود. مثلا می گویند به خاطر رضا عطاران فیلم را ببینیم و اطلاعی از کارگردان و سایر عوام ندارند. ما باید در این زمینه ها وجدان داشته باشیم. البته این مهم باید شامل همه زمینه ها باشد و همه به مردم احترام بگذاریم.

ارجمند در پاسخ به این پرسش که آثار کمدی که در حال حاضر روی پرده سینماهاست را از نظر کیفیت چگونه می‌بیند؟ افزود: یکی از مشکل‌ترین کارها ساختن یک فیلم کمدی خوب است که ما در این زمینه هم متر و عیار داریم . اولین متر ما می‌تواند اجاره نشین ها ساخته داریوش مهرجویی در دهه 60 باشد. این فیلم خط و خطوط یک فیلم کمدی را دارد. خیلی از کارگردانان و خیلی از سینمایی های ما برداشت آزادی از یک سری فیلم های کمدی خارجی می کنند و البته این بد نیست اما خیلی خوب است که  در این زمینه هم خلاق باشند و آن را خوب بسازند. سینما باید جذاب باشد اما به عقیده من این اتفاقی نیست که برای حال حاضر سینمای ما رقم زده می شود. مخاطب به مرور سلیقه را در تماشای فیلم تغییر میدهد چون او را عادت به دیدن چنین آثاری میکنیم. در زمینه ترانه و آهنگسازی هم همین طور است.  موسیقی ده سال پیش را با الان مقایسه کنید. در حال حاضر شعرها خیلی ساده شده اند؛ یعنی شاعران تلاش نمی‌کنند واژه هایی که مخاطب را به چالش و به یادگیری وادار می کند به کار ببرند.

او با ذکر این نکته که عمق اشعار و ترانه ها از بار ادبی لازم برخوردار نیست گفت: هدف گیری را باید خیلی عمیق تر کنیم. من حرفم این است که یک مقدار عمیق تر و وجدانی تر در همه زمینه ها کار کنیم.

وی در خصوص بیکاری برخی از بازیگران عنوان کرد: به چه دلیل خیلی از بازیگران ما بیکار هستند و عده ای چند کار همزمان با هم دارند. این بی‌عدالتی و حق کشی است. حتی در آمریکا چنین اتفاقی نمی افتد و تقسیم بندی وجود دارد همه هنرمندان کار می کنند و اینجوری نیست که تنها یک عده کار کنند، این تنها نشان از وجود مافیا می دهد.

بازیگر اخراجی ها در خاتمه گفت: دیده شدن به هر قیمتی مناسب نیست اما در سینما این اتفاق دارد رخ می دهد. هر چقدر یک بازیگر بیشتر عرضه شود مخاطب از آن سیر می شود و زده می شود. ما برای اینکه تاریخ مصرف هم داشته باشیم باید کارهای متنوعی کنیم و همه سرکار باشند. در میان خوانندگان هم این اتفاق می افتد. اما این عامل باعث آسیب رسیدن به این قشر می شود. ناخوادآگاه بازیگری که پرکار می شود بعد از مدتی کم کار می شود که آسیب روحی و رورانی هم می بینند.  این سینما متعلق به یک قشر خاص نیست. سینمای ما احتیاج به دست های پنهان ندارد، سینمای ما احتیاج به شرافت دارد. وقتی شرافت وجود داشته باشد کارها هم اینگونه پیش نمی‌رود. شرافت در سینما این مدیوم  را به گونه دیگری می کند. ما برای این زمینه متر هم داریم مثلا سینمای دهه 60 را ببینید که چقدر الان با آن فاصله داریم. الان کسی که سه دستیاری می کند، کارگردان می شود. کارگردان خدای کار است. من به خیلی از بازیگران که کارگردان می شوند حق می دهم چون باید به این عرصه بیایند و خیلی بهتر از کسانی هستند که در حال حاضر کارگردانی می کنند.