به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ مسعود بهبهانی نیا نویسنده سریالهای تلویزیونی با بیان اینکه فیلمنامه یک اثر هنری ناتمام است که با کار کارگردان، گروههای مکمل تولیدی و بازیگران به نتیجه میرسد گفت: فیلمنامه در واقع پلن و نقشه کلی یک کار را ترسیم میکند و کارگردان بازیگران و تمام عوامل دستور العمل و مسیر برنامه و تولید را از آن پیدا میکنند.
وی افزود: فلیمنامه نقشه راه، اثر تصویری است، برای همین اهمیت به سزایی دارد. اما نمیشود گفت به تنهایی یک اثر هنری کامل است، چون فیلمنامه باید توسط عوامل مختلف مجسم شود و به عرصه تولید برسد. برای همین هر عنصری نقش دارد و اگر هر کدام از آنها نتوانند موارد یا خواستههای فیلمنامه را اجرا کنند ممکن است آن اثر به صورت کامل ارائه نشود.
این نویسنده با اشاره به سریالهایی که با تعداد قسمت بالا تولید میشوند بیان کرد: صنعت تصویر از غرب آمده و یک صنعت جهانی است و تمام این تجربهها به لحاظ تکنیکی امتحان شده است. تلویزیون پر مخاطبترین و کم هزینهترین رسانهای است که در اقصی نقاط یک کشور و حتی جهان دیده میشود، بنابراین برای پیام رسانی محمل و ابزار خوبی است. هر فیلمنامه و اثری وجوهری متفاوت دارد؛ در وهله اول جذب مخاطب و عنصر سرگرمی مهم است و در وهله دوم اثرگذاری به لحاظ انتقال فرهنگی، انتقال پیامهای اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و ... .
بهبهانی نیا ادامه داد: بحث تولید انبوه و آثار با تعداد قسمت بالا چون به زندگی مردم ورود میکند سالهاست در کشورهای مختلف آمریکا، اروپا و کشورهای همسایه در دستور کار قرار گرفته است و تاثیر بالایی دارد. در طول پخش سریال، بیننده با شخصیتها همذات پنداری و زندگی میکند. درحال حاضر آمریکاییها سردمدار این تولیدات هستند و سریالهای بالای 100 قسمت و حتی 200 قسمت تولید میکنند. گاهی سالهای سال مجموعههایی میسازند که بینندههای زیادی دارد.
نویسنده سریال «کیمیا» تولید آثار دنباله دار را یک تکنیک و سبک کاری عنوان کرد که هنوز در ایران جانیفتاده است و در ادامه گفت: این یک صنعت است و فقط بحث فیلمنامه نیست؛ ما و دوستانمان به نوعی در این کار پیشقدم بودیم. برای ورود به این مسیر در زمینه کارگردانی، فیلمنامه و گروه تولید باید بتوانیم گروههای موازی تدارک ببینیم تا یک کار تولیدی به لحاظ زمانی زیاد طول نکشد. بعضی سریالها مثل «بازی تاج و تخت» هر سال در یک فصل تولید و بعضی هم به صورت مستمر عرضه میشود. مدلی که ما در سریال «کیمیا» اجرا کردیم به این شکل بود که ابتدا نگارش فیلمنامه نزدیک به دو سال و نیم قبل از تولید شروع شد، به مرحله تولید رسید و بعد یکجا پخش شد. اما نمونههایی هست که یک فصل پخش میشود، بازخوردها میآید و بعد براساس بازخوردهایی که گرفته میشود ادامه پیدا میکند.
نویسنده سریال «خاک سرخ» با اشاره به سختیهای تولید سریال «کیمیا» اضافه کرد: تجربههای اول همیشه نقائص و کمبودهای خودش را دارد اما باز کردن این راه برای من مهم بود. کاستیهایی که در این زمینه آشکار شد میتواند تجربهای برای کارهای بعدی باشد.
وی در پایان گفت: وقتی میخواهیم کار بزرگی را شروع کنیم فقط گروه تولید و یا فیلمنامه مطرح نیست و همه باید هماهنگ باشند. تلویزیون، مدیران، بودجه و ارگانهایی که درگیر این کار هستند باید برای یک پروژه بزرگ آمادگی داشته باشند. ما در این کار کمبودهایی داشتیم اما توانستیم با حداقلها کار را عرضه کنیم.