روزهای خوب اسفند ماه تا رسیدن به بهار *عرافات*

این مراسم را در دیار ما عرافات می نامیدند اگر عید در روزهای آخر هفته قرار می گرفت بعدازظهر روز یکشنبه که فردای آن دوشنبه بود را براساس یک توافق جمعی عرافات محسوب می کردند و اگر  عید در سه روز اول هفته بود بعدازظهر پنج شنبه یا روز جمعه را عرافات می دانستند.

غذای این روز هم نان فتیره و شیر برنج و خرما بود مردان جلوتر حرکت می کردند و زبان دیگ بر سر پشت سر آنان به وادی خاموشان می رسیدند 

قبر ها از جنس طبیعت بود قبر ها یی که یک سنگ بر روی آنها قرار داشت قبر مردان و قبر هایی که یک سنگ بالای آن یک سنگ دیگر پایین ان قرار داشت قبر مربوط به زنان بود.

از سنگ مرمر و سایر سنگ ها هم خبری نبود گاهی حتی بر بالای آنها گل و گیاه روییده بود.

سفره های گوناگون خانوادگی پهن می شد و پس از آن فاتحه ای قرائت می شد و صد البته بعدازظهر و هنگام غروب بزرگ تر ها جداگانه با اسم بردن از خویشان سفر کرده جداگانه فاتحه ای قرائت می کردند .

اکنون همه آن مراسمات در پنجشنبه آخر سال با تغییرات اساسی اجرا می شود .

قبر ها با گلاب و اب شستشو داده میشود ترافیک سنگین بر جاده های منتهی به ارامستان ها ایجاد می گردد .میوه و چای صرف می شود .

طعم شیر برنج و رازیانه در خاطرمان مانده است .گویی یک تکه از آن نان فتیره که با زرد جوبه معطر شده بود با مزه هیچ نان دیگری قابل مقایسه نبود  هنوز پژواک آن صدای سنگ ریزه ها که توسط بزرگان آبادی بر قبر ها زده می شد تا اعلام حضور کرده باشند در گوش ها طنین انداز است  

حالا کم کم ما جای بزرگ تر ها  و چند روز دیگر از دست دادن گوهر عمرمان را جشن می گیریم عجب اضافه معکوسی است این عمر 

.

این قافله عمر عجب میگذرد.  ..

با همه اینها نوروز زیباست