به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری برنا، در سرزمین پهناورمان، ایران، استان ها و شهرستان های زیادی وجود دارند که چه از نظر جذایبت های طبیعی و چه از نظر معیارهای توسعه، از وضعیت خوبی برخوردارند. اما در این میان، برخی مناطق با وجود تمام ظرفیت هایشان برای پیشرفت، کمتر مورد توجه بوده و همواره با مشکلاتی در راه توسعه روبرو بوده اند. سیستان و بلوچستان یکی از همان استان ها است. استانی که با وجود تمام محرومیت ها و مسیر پر فراز و نشیب پیشرفت، مردمش بازهم دست از تلاش برنداشتند و ناامید نشده اند.در این میان برخی از موسسات خیریه و مردم نهاد، کمک شایانی به حل بخشی از مشکلات مردم این خطه کرده اند. در این بین ما موسسه دست یاری دشت یاری را انتخاب کرده ایم. این موسسه ساخت کتابخانه و مدرسه به شکل خیرانه را انتخاب کرده است تا بلکه در راه حل معضلات فرهنگی استان سیستان کمکی کرده باشد.
در این خصوص با حسین علیمرادی، موسس این موسسه خیریه گفت و گویی داشتیم که در ادامه می خوانید.
او در خصوص نحوه شکل گیری این نهاد به خبرنگار برنا چنین گفت:« هسته این کانون برای نخستین بار، در سال ۹۲، در دانشگاه علامه با سه هدف کمک به دانشجویان بی بضاعت دانشگاه علامه، فرهنگ سازی کار خیر در اقشار جوان و همچنین محرومیت زدایی آموزشی مناطق محروم کشور شکل گرفت. لازم به ذکر است این کانون صرفا علمی و به دور از هر جناح بندی سیاسی است.از سال ۹۳ با منطقه دشت یاری در صد کیلومتری چابهار آشنا شده ایم. این منطقه محروم ترین منطقه آموزشی کشور است. ۳۰هزار دانش آموز تحت پوشش این منطقه آموزشی قرار دارند.»
او در ادامه افزود:« در سال ۹۳، اولین اردو صرفا علمی ایران را راه اندازی کردیم. در این اردو حدود ۱۰۰ دانش آموز و دانشجو نخبه از تهران را به مدت ۷۰ روز به منطقه بردیم. فعالیت هایمان به طور مستمر زیر نظر دانشگاه ادامه دادیم تا اینکه در سال ۹۶، توانستیم موسسه دستیاری به دشت یاری را راه اندازی کنیم. هدف این موسسه صرفا دستگیری آموزشی از منطقه محروم دشتیاری است. این منطقه یا بنایی برای مدرسه ندارد و یا بنا به شدت فرسوده و نیازمند بازسازی است. دشتیاری محروم ترین نقطه آموزشی ایران است. که برخی از این بنا ها را تجهیز و برخی دیگر را نیز بازسا ی کردیم. به طور کلی شعار مجموعه ما مدرسه سازی، مدرسه یاری و مدرسه داری است. لذا هم در زمینه اعزام و تربیت معلم و هم در حیطه بازسازی و فراهم آوردن فضای مورد نیاز آموزشی فعالیت می کنیم.»
علیمرادی گفت:« در آستانه سی و یکمین نمایشگاه بین المللی کتاب در اردیبهشت ۹۷، به سبب محروم بودن دانش آموزان دشتیاری از فضای کتابخانه به این فکر افتادیم که کتابخانه ای برای این کودکان فراهم آوریم. کمپین راه اندازی این کتابخانه در نمایشگاه کتاب شکل گرفت که البته در ۵ روز ابتدایی با ناهماهنگی هایی روبرو بودیم. اما بعد از روز پنجم با استقبال ویژه مردمی مواجه شد. می توان گفت با کمک مردم و سازمان هایی که مایل به همکاری هستند، می توانیم تا پایان سال کتابخانه ای برای این بچه های درست کنیم. البته نهاد کتابخانه های عمومی هم قول مساعد تجهیز و فراهم آوردن نیروی انسانی این کتابخانه را به ما داده است.»
او در خصوص واکنش کودکانی که تحت حمایت قرار می گیرند گفت:« در این منطقه سالانه حدود ۹۰۰ ورودی اول ابتدایی وجود دارد که از این تعداد ۳۰ یا ۴۰ نفر به پیش دانشگاهی می رسند. نرخ ترک تحصیل چیزی حدود ۸۵ درصد است. از ۴۰ نفر راه یافته به مرحله پیش دانشگاهی، ۵ یا ۶ نفر موفق به اخذ دیپلم آن هم با نمرات ضعیف خواهند شد. رتبه های کنکور هم چندان تعریفی ندارد و بهتر از ۵۰ هزار یا ۶۰ هزار نمی شد. اما در آبان ۹۳، کانون تنها مقدار کمی نوشت افزار و کتاب روانه ممطقه محروم دشتیاری کردیم. سال بعد، یکی از خیرین به ما اطلاع داد که این هدایا نه تنها با استقبال فوق العاده گرمی روبرو شده است، بلکه تعداد دیپلمه ها از ۶ نفر به ۱۵ نفر افزایش یافته، یعنی چیزی حدود ۲ برابر پیشرفت کرده است. علاوه بر آن رتبه های کنکور از ۵۰ هزار به ۱۵ هزار کاهش یافته و حتی امسال رتبه های زیر ۱۰۰۰ در رشته انسانی خواهیم داشت. دستاورد دیگر ما برچیده شدن فضای رخوت نسبت به درس است. دانش آموزان متوجه شده اند که درس خواندن، لازمه پیشرفت و توسعه انسانی است. از طرفی یکی از دلایل ترک تحصیل در استان، نبود فضای مناسب آموزشی چه در خانه و چه در مدرسه است. لذا ما در پی رفع این موضوع و فراهم آوردن فضای آموزشی هستیم.»
علیمرادی در خصوص فعالیت های این موسسه در دشتیاری گفت:« این منطقه محروم ترین منطقه کشور است که تا به حال هیچ رسانه ای آنطور که باید بدان نپرداخته است. ما می خواهیم صدای محرومیت این ناحیه باشیم. زیرا که با رفع محرومیت های آموزشی، محرومیت های ناشی. از آن به حداقل می رسد.»
او در خصوص چگونگی تامین هزینه ها گفت:« در سه سال اول تاسیس موسسه به هیچ عنوان هیچ کمکی به سوی موسسه ما نیامد. اما در حال حاضر موسسه و دولت تفاهم نامه ای به امضا رسانیدند که طبق آن باید به میزان مشارکت مردمی، مسوولان نیز ما را در راه رسیدن به اهدافمان راتامین کنند. اداره نوسازی مدارس استان سیستان و بلوچستان و سازمان نوسازی مدارس کشور جزو ارگان هایی بودند که ضمن جوان گرایی، حمایت هایی ویژه ای از ما به عمل آوردند. از سال ۹۳تا ۹۶ به علت نداشتن حساب حقوقی، کمک های مردمی به حساب شخصی واگذار می شد که مبلغ آن جمعا ۵۰۰ میلیون شد که به دشتیاری فرستادیم. اما از پارسال کمک های بسیاری جمع شده که نتیجه آن ساخت سه مدرسه در منطقه محروم دشتیاری شد. مردم ما همواره درخواست یاری هموطنان محرومشان را پاسخ گفته اند اما در این میان در برخی از موسسات مشکلاتی پیش آمد که سبب بی اعتمادی مردم شد. چنانچه اعتماد مردم جلب شود، قطعا از هیچ کمکی دریغ نخواهند کرد.»