به گزارش گروه اجتماعی برنا ، سید ابراهیم امینی در گفت و گو با ستاد خبر دهمین جشنواره بین المللی برترین های پژوهش و نوآوری در مدیریت شهری درباره ارزیابی خود از این جشنواره گفت: «با توجه به نقش و اهمیت پژوهش در توسعه پایدار شهرها برگزاری چنین جشنواره هایی از یک سو باعث ایجاد انگیزه در میان پژوهشگران می شود و از سوی دیگر پژوهش هایی کاربردی که می توانند به مدیریت شهری کمک کنند برای استفاده و اجرایی شدن مورد شناسایی قرار می گیرند، با این رویکرد می توان کارها و پروژه هایی که مبنای علمی و منطقی دارند را برای توسعه شهری انتخاب و اجرا کرد»
این عضو شورای شهر در پاسخ به این سوال که استفاده از این پژوهش ها تا چه اندازه در مدیریت شهری عملیاتی بوده است، بیان کرد: « متأسفانه یکی از مشکلات حوزه پژوهش در کشور ما و به تبع آن شهرداری تهران، این است که مراکز علمی و پژوهشی و سازمان های اجرایی هر کدام کار خود را می کنند و یک حالت بیگانگی بین این دو حوزه وجود دارد که نتیجه اش این است که عملیاتی شدن پژوهش ها در سطح شهر تاکنون ملموس نباشد». این بیگانگی حوزه اجرا و حوزه پژوهش بدین دلیل است که بسیاری از نخبگان ما حتی با مدارج بالای علمی توانایی تعریف کار پژوهشی مساله محور با قابلیت اجرایی شدن خروجی ها را ندارند مانند کسی که تنها آیین نامه رانندگی را حفظ است ولی نمی تواند رانندگی کند.
امینی تأکید کرد: «مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران باید هنرش این باشد که این دو حوزه را به یکدیگر نزدیک کند. تا هم مدیران اجرایی بدانند کارهایی که انجام می دهند نباید سلیقه ای باشد و هم پژوهشگران باید بدانند که کارهای آنها باید جنبه اجرایی داشته باشد.». وی در ادامه بیان کرد: «امیدوار هستیم که این جشنواره باعث شده باشد که جهت گیری پژوهش ها عملیاتی تر شده باشد و مدیران حوزه مدیریت شهری بتوانند از این پژوهش ها برای توسعه شهر و بازکردن گره ها و مشکلاتی که وجود دارد در حوزه هایی چون محیط زیست، حمل و نقل، گردشگری و ایجاد نشاط در شهر استفاده کنند.»
وی در پاسخ به سوال دیگری در این باره که شورا در این زمینه چه کمکی می تواند انجام دهد؟ بیان کرد: «شورای شهر هم می تواند از طریق حمایت های مالی با پیش بینی بودجه مناسب و هم انسجام بخشیدن به پژوهش در بخش های مختلف کمک کند.»
وی با اشاره به اینکه نباید در حوزه پژوهش به صورت جزیره ای در بخش های مختلف عمل شود و با موازی کاری و بخشی نگری در تعارض با یکدیگر باشند. گفت: «یکی از مشکلات کنونی این است که حدود160 میلیارد تومان بودجه پژوهشی در شهرداری وجود دارد که 18 میلیارد تومان آن بودجه مرکز مطالعات شهر تهران است. از سوی دیگر هر معاونت و سازمانی برای خودش یک حوزه پژوهشی دارد که این بخش ها جزیره ای عمل می کنند و من معتقد هستم که باید در این خصوص ساماندهی صورت پذیرد و کارهای پژوهشی در سطح شهرداری تهران انسجام پیدا کنند. علاوه بر تأمین بودجه کافی که وظیفه شورای شهر است، مطالعات هم باید مورد نیاز مدیریت شهری و هم دارای خروجی مشخص و عملیاتی باشد که با شناختی که از مجموعه کنونی در مرکز مطالعات دارم در این زمینه ان شالله موفق خواهند بود.»