منتظر حضور بِهروز وُثوقی و مَسعود رَجوی در کشور هستیم

تعدادی از بازیگران و فیلمسازان سینما طی نامه‌ای به رئیس‌جمهوری خواستار رفع محدودیت‌های ورود و خروج برای هنرمندانی شده‌اند که صرفا جهت کارهای فرهنگی و هنری دچار ممنوعیت هستند و به عنوان مثال از بازیگر فراری، بهروز وثوقی نام برده‌اند.

این در حالی است که براساس مدارک و اسناد از جمله خاطرات بازیگران و دست‌اندرکاران سینمای قبل از انقلاب مانند محمد علی فردین، عباس شباویز و عناصر محوری ساواک همچون پرویز ثابتی (در کتاب «در دامگه حادثه») و همچنین خاطرات خود وثوقی در کتاب زندگینامه‌اش که در لس آنجلس به چاپ رسیده، وی شریک اشرف پهلوی خواهر شاه معدوم و یکی از تبهکارترین عناصر رژیم فاسد گذشته بوده که از این طریق ثروتی به هم زده و چند ماه پیش از انقلاب همراه بسیاری از عوامل دربار و ساواک و دیگر مزدوران رژیم شاه، از کشور‌گریخت. وثوقی در سال‌های بعد هم در خارج کشور در بسیاری از فیلم‌ها و نمایش‌های ضد ایرانی همراه عوامل ضد انقلاب بازی و همکاری کرد. 

تا همین جا تناقضی در نامه عناصر یاد شده به رئیس‌جمهوری بوجود می‌آید که در آن به هنرمندانی اشاره داشته‌اند که «صرفا به جهت کار هنری و فرهنگی با ممنوعیت خروج و ورود و ممنوعیت کار روبرو هستند» و پس از آن بهروز وثوقی را مثال آورده‌اند. در حالی که بر اساس منابع و اسناد یاد شده، اصلا وثوقی به دلیل کار هنری و فرهنگی از ایران فرار نکرد بلکه به دلیل کارنامه سیاهش در همکاری با اشرف و باند تبهکارش بود که پشت به مردمش کرد و‌گریخت. چنانچه بسیاری دیگر از هم‌پالکی‌های او در سینمای آن روزگار که حتی فیلم‌های مبتذل‌تر و مستهجن‌تر بازی کرده و یا ساخته بودند، در ایران ماندند. همچنین بسیاری دیگر که به خاطر ترس و وحشت از مجازات ملت، از ایران رفته بودند در فرصت‌های مختلف به کشور بازگشتند که برخی ماندگار شدند و حتی به کار در سینما و تلویزیون مشغول شدند و بعضی دیگر نیز به رفت و آمد پرداختند. اما یکی از معدود افرادی که به دلیل کارنامه سیاهش در خیانت به ملت حتی برای یک بار هم به کشورش برنگشت بهروز وثوقی بود.

لازم به ذکر است چندی پیش سخنگوی قوه قضاییه اعلام کرد که هیچ ایرانی منعی برای ورود به کشور ندارد. سخنگوی قوه قضاییه البته این موضوع را هم متذکر شده که «هر کسی ایرانی هست و بازیگر و هنرمند فرقی نمی‌کند می‌تواند به داخل کشور بیاید... ولی اگر احیانا مرتکب جرمی شده و جرمش قابل گذشت نباشد و شاکی خصوصی داشته باشد، باید پاسخگو هم باشد...»

همان‌طورکه در طول سال‌های پس از انقلاب هم هیچگاه حتی برای ورود مجرم‌ترین و خیانتکارترین افراد به کشور ممنوعیتی وجود نداشت. چنانچه مردم ایران در آرزوی بازگشت شاه و محاکمه‌اش بودند، همانطور که همین امروز در آرزوی بازگشت یا بازگرداندن خیلی از مجرمان و خائنان به ایران هستند؛ از خاوری گرفته تا کشمیری و مریم رجوی و تروریست‌هایی مانند او و تا بهروز وثوقی!

گفتنی است؛ با کشف سرحلقه نگارش نامه  یاد شده، می‌توان اهداف کلید خوردن پروژه اصرار به بازگشت عناصری مانند شریک اشرف پهلوی را کامل به‌دست آورد.