بهاره رهنما در گفت و گو با برنا (قسمت پایانی)؛

ایرادی که به من گرفتند از بی سوادی آنها بود/ تصمیم دارم سالم و شفاف زندگی کنم

|
۱۳۹۷/۰۳/۱۲
|
۰۳:۵۷:۵۴
| کد خبر: ۷۱۳۳۲۹
ایرادی که به من گرفتند از بی سوادی آنها بود/ تصمیم دارم سالم و شفاف زندگی کنم
در روزهای گذشته در خبرگزاری برنا میزبان بهاره رهنما بودیم، با این بازیگر سینما و تلویزیون و تئاتر درباره فعالیت های هنری این روزهایش و همچنین برخی حاشیه ها به گفت و گو نشستیم. رهنما این روزها در کنار کمال تبریزی سفیر «پویش ارمغان 3» شده است تا با همکاری معاونت زنان و خانواده دفتر ریاست جمهوری برای آزادی زنان زندانی جرائم غیر عمد راهگشا باشند و مانند 2 سال گذشته بتوانند برخی از آن ها را به آغوش خانواده باز گردانند.

پیش تر قسمتی از مصاحبه با بهاره رهنما را منتشر کردیم که در آن به موضوع فعالیت های او در تلویزیون و سینما پرداختیم. در بخش دوم گفت و گو با او از فعالیت های تئاتر این هنرمند و همچنین برخی حاشیه هایی که بعضا پیرامون او شکل گرفته است پرداختیم. 

اجرای چشم هایی که مال توست تمام شد؟ استقبال از این نمایش را چطور دیدید؟

اجرا تمام شده است، اما احتمال دارد یک هفته دیگر قبل از تمام شدن ماه رمضان آن را اجرا کنیم. این اجرا 7 سال روی صحنه بود و با استقبال خوبی هم مواجه شد.

قبلا هم تقریبا فعالیت هایی تئاتری دیگری داشتید که مربوط به حوزه زنان بود، مثل بازی در نمایش ساناز بیان «عامدانه، عاشقانه، قاتلانه» که مربوط به زندگی سه زن بود، الان هم با توجه به سابقه شما در حقوق زنان و انتخاب به عنوان سفیر «پویش ارمغان 3» فکر می کنید این موضوع فعالیت های هنری آینده شما را چقدر تحت تاثیر قرار دهد؟

قبلا هم دغدغه زنان داشتم، این در نمایش نامه ها، کتاب ها و شعر هایم مشخص است. این نیست که پویش ارمغان اتفاق خاصی باشد فعالیت تئاتر من را تحت تاثیر قرار بدهد. اما به هر حال در حیطه فعالیت تئاتر یکی از اجرای چشم ها را به این موضوع اختصاص دادیم، از این جنبه تاثیر دارد. در کل دغدغه من برای موضوع زنان ربطی به این کمپین ندارد و همانطور که گفتم آثار دیگر من هم درباره زنان بوده است، اما شاید در آینده از این کمپین استفاده کنم و نمایشی را برای این کمپین اختصاص بدهم. درباره این کمپین هم بگویم که از طریق خانم ابتکار و خانم همتی برای این کار دعوت شدم و فارغ از این که همه ما اعتقادی به این دولت یا دولت های قبل و بعد داشته باشیم، مقصد نظر برای من مهم بود با شعاری که خودم طراحی کردم به این عنوان که «نجات هر مادر نجات بخشی از فردای ایران است» و تلاش می کنیم  برای اینکه از بزه کارهای آینده پیشگیری کنیم، بتوانیم این مادرها را برگردانیم.

چقدر تئاتر می بینید و به عنوان مهمان برای دیدن تئاترهای مختلف می روید؟

تقریبا همه کارها را می بینیم. در چند سال اخیر من فقط حدود 40 تئاتر افتتاح کردم و نمایش هایی هم که موضوع آن برای من جذاب است را می بینم. خیلی وقت ها هم بلیط می خرم و می بینم.

بسیاری از اجراهای شما چه به عنوان بازیگر و چه به عنوان کارگردان در پردیس تئاتر شهرزاد اجرا می رود. ارتباط خاصی با این سالن دارید؟

شهرزاد اجرا رفتم و راحت بودم و پیشنهاد کار از آنجا به من شده خب راحت کار می کنم.

با توجه به بحث هایی که گاه و بیگاه درباره فضای تئاتر خصوصی می شود، بعضا برخی از نمایش هایی که در سالن های خصوصی  اجرا می شود کیفیت لازم را ندارد و سالن ها متهم به این هستند کیفیت را فدای پول می کنند. شما فضای تئاتر خصوصی را چطور می بینید؟

همه جای دنیا این موضوع هست. تئاتر خصوصی باید باشد و مردم خودشان تصمیم بگیرند و انتخاب کنند. البته در تئاتر خصوصی به آن صورت پولی در کار نیست، اما کارگردان کف فروش را قطعا باید بدهد و این ممکن است برای گروه های دانشجویی کار را سخت کند، اما در همه جای دنیا این فضا هست و نمی توان به این دلیل که کار بدی در آن اجرا می شود، آن را تعطیل کرد. مخاطب تصمیم می گیرد که چه کاری را برود و چه کاری را نرود، این میان ممکن است از بعضی کارها هم استقبال نشود.

مخاطب یک طرف این موضوع است، طرف دیگر این موضوع تاثیری است که روی تئاتر می گذارد، برخی از افراد فقط به دلیل داشتن پول بدون تخصص لازم و صرفا با تبلیغات دهن پر کن و کشاندن چهره ها به سالن باعث رونق فروششان می شوند و این روی کلیت تئاتر تاثیر می گذارد.

باز هم می گویم همه جای دنیا این موضوع هست. هر هنری یک بخش خصوصی دارد که آسیب های خودش را دارد ولی کار خوب هم از بخش خصوصی خارج می شود، کار بد هم خارج می شود، نمی توان جلوی بخش خصوصی گرفته شود که چرا همه کارهای آن درجه یک نیست. معضلات خودش را دارد اما بودن فضای خصوصی تئاتر بهتر از نبودنش است.

نمایش حرفه ای رضا کیانیان این روزها در تور اجرای کاناداست، شما زمان اجرای این اثر بازیگر آن بودید، به دلیل اجراهای خودتان در این تور نیستید؟

خیر. آقای نورالدین حیدری ماهر با من تماس گرفتند و گفتند که پرداخت مالی برای این کار نداریم و فقط موضوع سفر است، برای من هم سفر جذابیت آنچنانی نداشت، هم راه دور بود. تعجب کردم که قرار است وجه مالی به بازیگران پرداخت نشود. قرار این بود که به عنوان کار هیچ قراردادی بسته نشود و تهیه کننده اعلام کرده بود فقط هزینه های سفر را پرداخت می کند. من سر کار بودم، قرار پرداخت پول هم نبود، من هم تصمیم گرفتم که نروم.

برویم سراغ فضای مجازی و اتفاقات آن؛ چند روز پیش عکسی را در کنار آقای ابوالحسن داوودی منتشر کردید و کنار آن نوشته بودید خبر خوبی در راه است، این خبر خوب چیست؟

فیلمنامه «نان، عشق، موتور 1000 (2)» در حال نوشته شدن است و گروه های فیلمنامه نویس مرتب به دفتر آقای داوودی رفت و آمد دارند و فکر کنم تا آخر امسال پیش تولید کار شروع می شود.

در فضای مجازی انتشار عکس مدرک تحصیلی شما و نوشته آن در روزهای گذشته باعث ایجاد حاشیه هایی شد، جریان چه بود؟

ایرادی که به من گرفتند از بی سوادی آنها بود، چون جدای از اینکه آدمها ممکن است غلط تایپی داشته باشند، حتی، عجالتا و ... رسم الخط عربی و فارسی دارد، چون از عربی وارد فارسی شده است. من به نقل از دهخدا آن را گذاشتم. اما نکته این جاست که هجومی به سمت سلبریتی ها از کانال های هدایت شده می آید که می خواهند سلبریتی ها را پیش مردم و نسل جوانان به نحوی ترور شخصیتی کنند. جریان عکس مدارک تحصیلی من هم این است که من دو بار ازدواج کردم و خیلی از آدم های این موج به ازدواج های من گیر داده اند، در صورتی که دو بار ازدواج کردن چیزی است که بین طیف بانکی، دانشگاهی و هر شغل دیگری پیدا می شود، هر خانم یا آقایی ممکن است دو بار ازدواج کرده باشد. البته ممکن است این کار امر پسندیده ای نباشد و بهتر است آدم هر ازدواجی که دارد بتواند با شرایط مناسب حفظ کند. من توئیت کردم که شما که تعداد شوهرهای من را می شمارید چرا تعداد مدارک تحصیلی من را نمی شمارید. نکته ای که در ایران وجود دارد این است که افراد را بر اساس نقطه ضعف هایشان معرفی می کنند، نه نقاط قوت. من در ده سال اخیر یاد گرفتم که برای اطلاع رسانی به مردم گاهی اوقات افراد شناخته شده باید برای زحمات و نقاط قوت خودشان هم صحبت کنند.

پس شما با گذاشتن مدرک تحصیلی خودتان می خواستید بگویید که به نقاط قوت هم توجه کنید.

از طرفی هم موارد زندگی شخصی من نقطه ضعف نیست، نقطه ضعف زنی است که در خانه می نشیند که تو سری بخورد یا هر چیزی را تحمل کند یا شرایط سخت آن زنی است که شوهر معتاد دارد یا شوهرش سه زن دیگر گرفته است و حتی شرایط اقتصادی و حمایتی خانواده را هم دارد و زندگیش را ادامه می دهد. شاید شرایط من آنقدر سخت نبوده و ما فقط تفاهم نداشتیم، ولی من انتخاب کردم سالم و شفاف زندگی کنم.

در پایان اگر در خصوص فعالیت هایتان صحبت دیگری دارید بفرمایید.

احتمالا از 13 مرداد آخرین نمایشنامه ای که نوشتم به اسم «دورهمی زن باران» که در کتاب «پایی به جاده زدن» در نشر نگاه چاپ شده است، در تئاتر شهرزاد روی صحنه می رود که 14 کاراکتر زن دارد و موزیکال است. کارگردانی و طراحی اجرا و بازی یکی از نقش های آن به عهده خودم است. کار دیگری هم در جشنواره تئاتر شهرزاد شرکت کردم که کاری دونفره با خانم صحرا اسدالهی است که متن آن را خانم آزاده سیفی نوشته و آن هم در حوزه خشونت زنان علیه زنان است. در حوزه سینما هم فیلم های «هشتگ»، «آقای سانسور» و «خواب روشن و خواب تاریک» را آماده اکران دارم. یک رمان هم در حال نگارش دارم.

حضور+_+بهاره+رهنما+_+سفیر+آزادی+زندانیان+زن+در++خبرگزاری+برنا+

لینک قسمت اول http://yon.ir/xpMAB

نظر شما