به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی برنا، به نظر می رسد که دیگر تنها نقد کردن و انتقاد داشتن دوره خود را پشت سر گذاشته است و دیگر وقت آن رسیده که مردم و مسئولان دست از انتقاد های غیر سازنده برداشته و راهکار اساسی برای گذر از مشکلات امروز و روزهای آتی پیشنهاد دهند چرا که انتقاد کردن مشکلات را صد چندان کرده و به جای تعامل دو طرفه ،شرایط را از چیزی که هست ، سخت تر می کند بنابراین بهتر است که گام اولیه توقف اتهام زنی و علت مشکلات این روزها را گردن دیگری انداختن از مسئولان شروع شود.
اما چرا این روزها برخی از مسئولان به جای حل مشکلات به دنبال متهم کردن یکدیگر هستند، جای تعجب دارد.
برای رسیدن به علل ریشه شکل گیری اینگونه رفتارها و اتهام زدن ها به جای ارائه راهکار و تلاش برای حل مشکلات با یک جامعه شناس به گفتگو پرداخته است.
افسر افشار نادری، جامعه شناس در گفتگو با خبرنگار برنا علت اتهام زنی مسئولان به یکدیگر را این گونه بیان کرد: وقتی اختیار و زمام امور از دست مسئولان خارج شود اینگونه رفتارها شکل می گیرد .وقتی نمی توانند اشتباهات خود را قبول کنند اینچنین است که سعی در مقصر جلوه دادن یکدیگر می کنند تا از این طریق اشتباهات خود را بپوشانند غافل از آن که مشکلات ریشه دار بوده و جامعه دچار لجام گسیختگی نگران کننده ای شده است. در حال حاضر عده زیادی از مردم در انزوای اجتماعی فرو رفته و امرار و معاش عده زیادی نیز با زباله گردی و تن فروشی تامین می شود.
افشار نادری باتاکید بر اینکه اگرچه این مشکلات در تمامی جوامع دنیا وجود دارد گفت : برخی از مسئولان ما، از کشورهای غربی تنها برگزاری مناظره را برای گفتگو یاد گرفته اند و فکر می کنند با برگزاری جلسات پی در پی معجزه می شود که البته نتیجه نیم بیشتری از این گونه نشست ها چیزی جز بحث و جدل های تخریبی نیست.
وی با گفتن از این مهم که هر چقدر راهکار داده شود اما به این دلیل که مسئولان در جایگاه مردم قرار ندارند، نمی توانند عمق فاجعه را درک کنند در واقع فقط به صورت زبانی همدردی می شود ادامه داد :فقر و عدم امنیت کشیدنی است و تا خود مسئولان با فقر و نداری دست به گریبان نشوند، هیچ درکی از وضعیت نخواهند داشت.
این جامعه شناس در پایان مصاحبه به برنا گفت: راهکار؛ همدلی با مردم و تقسیم داشته های جامعه اعم از مادی، معنوی و ... است که اگر این امر محقق شود می توان امیدوار بود که فاصله طبقاتی از میان برداشته شده و نشاط اجتماعی در جامعه حاکم شود. وقتی نشاط اجتماعی و امید ایجاد شود آن وقت صبر نیز قوت بیشتری می گیرد و حاصل این همدلی مقاومت در برابر روزهای سخت است که البته اول باید مردم باور کنند که مسئولانشان همدل آنها در روزها سخت هستند و در پس این باور ؛ گذر از روزهای سخت با قدرت شکل می گیرد. اقدام برای رسیدن به این باور در ابتدا دور شدن از مقصر جلوه دادن یکدیگر است و برگردن گرفتن مسئولیت ها که ابتدا باید مسئولان این فرهنگ را با رفتار و گفتار خود شکل ببخشند و مردم ادامه دهنده راه شوند.