آسیب‌دیدگی‌ام قبل از اعزام تلخ‌ترین اتفاق بود/ در لحظه تاریخی برد اشک شوق ریختم

اکنون که پاییز زیبا از راه رسیده بد نیست با نگاهی به خاطرات جاکارتا از یک تیم قهرمان یاد کنیم که توانست تاریخ‌ساز شود؛ تیم ملی کبدی بانوان کشور با ایستادن بر بام آسیا و کسب عنوان قهرمانی اولین مدال طلای کبدی بانوان در بازی‌های آسیایی و اولین مدال طلای تیمی تاریخ ورزش بانوان ایران را در این بازی‌ها کسب کرد.

مرضیه عشقی کبدی‌کار اصفهانی و کاپیتان تیم ملی این رشته در بخش بانوان که به دلیل مصدومیت از ناحیه زانو نتوانست در این مسابقات حضور پیدا کند از این لحظه تاریخی و احساسش می‌گوید، او که به تازگی تحت عمل جراحی قرار گرفته و دوران استراحت پس از عمل را سپری می‌کند در این باره با ما به گفت‌وگو نشسته است.

حلقه اتحاد بستیم و به هم قول دادیم که مدال طلا بگیریم

مرضیه عشقی در گفت‌وگو با خبرگزاری برنا در اصفهان اظهار کرد: چند روز مانده بود به مسابقات از ناحیه زانو دچار مصدومیت شدم و نتوانستم در رقابت‌ها حاضر شوم؛ پارگی رباط صلیبی و مینیسک داشتم همچنین غضروف داخلی دچار خردگی شده بود و باید درمان می‌شدم؛ مدتی است که تحت عمل جراحی قرار گرفتم و هم‌زمان سه عمل روی من انجام شد، خیلی هم عمل سختی بود.

وی افزود: یک هفته قبل از اعزام به جاکارتا تمرینات را طبق روال همیشه انجام می‌دادیم و همه شرایط برای حضور در رقابت‌ها مهیا بود؛ همان موقع من از ناحیه زانو یک درد جزئی احساس کردم، فیزیوتراپی انجام دادم و در ام‌آر‌آی مشخص شد که آسیب‌دیدگی جدی است و این تلخ‌ترین اتفاقی بود که پیش آمد.

ملی‌پوش اصفهانی تیم ملی کبدی بانوان عنوان کرد: هر ورزشکاری آرزو دارد در چنین سطحی از رقابت‌ها حضور داشته باشد به خصوص رشته ما، کبدی، که برای همه‌مان خیلی مهم بود در بازی‌های آسیایی جاکارتا شرکت کنیم چون هر 4 سال یک بار برگزار می‌شود و رویداد مهمی است.

وی تصریح کرد: قول داده بودیم که امسال مدال نقره‌مان را به طلا تبدیل کنیم و قول قهرمانی داده بودیم، با هدف‌گذاری‌ که صورت گرفت هم خوب تمرین کرده بودیم و هم تلاش زیاد داشتیم که حتما مدال طلا را به دست بیاوریم.

عشقی ادامه داد: شاید همه این اتفاقات قسمت بود اما چیزی که خیلی غم‌انگیز است این است که کاپیتان تیم نتواند در مسابقات کنار هم‌تیمی‌هایش باشد، برای خودم یک حسرت بود اما از طرفی هم خوشحال بودم برای آینده کبدی با توجه به زحماتی که فدراسیون متحمل شد و اینکه همه بازیکنان واقعا زحمت کشیده بودند.

وی بیان کرد: در مراسم بدرقه قبل از اعزام، وقتی سرود ملی پخش شد همان موقع لحظه‌ای را دیدم که در جاکارتا سرود ملی در حال نواخته شدن است و بچه‌ها روی سکوی قهرمانی ایستادند، هر چیزی که به ذهن می‌رسد خدا آن توانایی را می‌دهد تا فرد به خواسته‌اش برسد و دقیقا این اتفاق افتاد.

بازیکن تیم ملی اضافه کرد: با بچه‌ها یک حلقه اتحاد تشکیل دادیم و به هم قول دادیم که حتما مدال طلا را بگیریم، به هم‌تیمی‌هایم گفتم به خاطر من هم که شده باید امسال طلا بگیریم و بعد هم خداحافظی و آرزوی موفقیت برای تیم؛ همین که توانستم به بچه‌ها روحیه بدهم تا همدل‌تر شوند کار بزرگی بود.

هم‌تیمی‌هایم که قهرمان شدند احساس غرور کردم

وی خاطرنشان کرد: به هر حال سال اولی بود که ازدواج کرده بودم اما مدام در اردوها، تمرینات و مسابقات مختلف حضور داشتم و همین باعث شده بود از زندگی متأهلی دور باشم، شاغل بودم و بحث کاری‌ام اهمیت داشت اما از طرف محیط کار هیچ استرسی برایم ایجاد نشد و خیلی به من کمک کردند تا در آرامش تمریناتم را انجام دهم، همه این سختی‌ها را تحمل کردم اما نزدیک به مسابقات با آن اتفاق نتوانستم رقابت‌ها را تجربه کنم.

عشقی تأکید کرد: این مدال طلایی که به دست آمد به خاطر برنامه‌ریزی درست و زحمات زیادی بود که در قبال تیم صورت گرفت، از بهمن ماه 96 اردوهای تیم ملی برای حضور در بازی‌های آسیایی جاکارتا برگزار شد و ما از همان زمان فکر و ذهنمان درگیر این مسابقات بود، آمدن مربی هندی به تیم ملی از نکات مثبتی بود که می‌توان به آن اشاره کرد، تیم از نظر تجربه خیلی پیشرفت کرد و البته وجود مربی روانشناس و مربی بدنساز در کادر فنی نیز از دیگر نکات مثبت تیم ملی محسوب می‌شد؛ همه این شرایط فراهم شده بود تا تیم آرامش خاصی داشته باشد و فدراسیون بسیار حمایت کرد.

این ملی‌پوش اذعان کرد: وقتی بچه‌ها در جاکارتا به مدال طلا رسیدند و قهرمان شدند هیچ‌کس نمی‌تواند حال آن لحظه من را درک کند، فقط اشک می‌ریختم، اشک شوق به خاطر موفقیت هم‌تیمی‌هایم و تلاش‌هایی که کرده بودند و اشک حسرت به خاطر اینکه نتوانسته بودم کنارشان باشم.

وی ادامه داد: از عمق وجودم افتخار کردم که من هم عضوی از خانواده کبدی هستم و برای این رشته زحمت کشیدم خیلی تلاش کردم و واقعا خوشحال شدم برای آینده کبدی که می‌تواند در میدان‌های بزرگ هم حرف برای گفتن داشته باشد؛ شادی بچه‌ها بعد از برد، دور افتخار زدنشان برایم خیلی خوشحال‌کننده بود وقتی بر روی سکوی قهرمانی ایستادند و سرود ملی نواخته شد با همه وجودم احساس غرور کردم.

عشقی خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه دو ماه آخر اتفاقات تلخ برایم پیش آمد و عمل جراحی سخت باعث شد خیلی چیزها را که ارزشمند هم هستند متوجه شوم، با انسان‌های بزرگی آشنا شدم، خیلی‌ها را شناختم، قدر داشته‌هایم را بیشتر می‌دانم و احساس خوشبختی زیادی می‌کنم.

وی در آخر بیان کرد: از زحمات رییس فدراسیون کبدی، معاون شهردار اصفهان، معاون سازمان تفریحی ورزشی شهرداری اصفهان و پزشک معالج قدردانی می‌کنم همچنین تشکر می‌کنم از همسرم و خانواده‌ام که در این روزهای سخت تنهایم نگذاشتند.        

 پ/ 1