صدا و سیما بسیار محافظه‌کار شده!

عبدالرحمن شلیلیان و جمعی از بازیگران نوجوان و جوان مجموعه تلویزیونی «بچه‌های گروهان بلال» که در هفته دفاع مقدس در سال جاری از تلویزیون نمایش داده شد مهمان خبرگزاری برنا بودند و طی گفتگویی از ناگفته‌های بسیاری راجع به این مجموعه تلویزیونی گفتند.

در ادامه گفت و گوی ما با کارگردان و بازیگران این مجموعه را می‌خوانید:

عبدالرحمن شلیلیان کارگردان مجموعه «بچه‌های گروهان بلال» در ابتدای این نشست اظهار داشت: این مجموعه بر اساس یک قصه واقعی که خودم نیز در جریان آن بودم ساخته شد. در سال 1367 گروهانی به نام بلال بود که در آن حضور داشتم. اکثر اشخاص این مجموعه واقعی بودند. قبلا قرار بود در عنوان‌بندی ابتدایی فیلم بنویسیم که این مجموعه بر اساس یک داستان واقعی ساخته شده اما بعدها صدا و سیما با این مسأله مخالفت کرد و ما از این عنوانبندی استفاده نکردیم.

قصه «بچه‌های گروهان بلال» حدود یک هفته بود که در یک روز خلاصه‌اش کردیم

وی افزود: قصه محاصره گروهان بلال حدود 5 یا 6 روز طول کشید اما ما در این سریال قصه را در یک روز خلاصه کردیم. منظور من از محاصره یک محاصره نظامی است و آن چیز که در ذهن عوام مردم است در حوزه مسائل نظامی متفاوت است و وقتی همه راه‌های پشتیبانی نیروها در تررس دشمن قرار گیرد می‌توان اینگونه برداشت کرد که آن افراد در محاصره کامل به سر می‌برند.

این کارگردان خاطرنشان کرد: سال 1373 موضوع این مجموعه را با مدیر گروه کودک تلویزیون مطرح کردم و ایشان با این مسأله که موضوع اثر مربوط به دفاع مقدس می‌شود موافقت کردند و اعتقاد داشتند که با موضوع دفاع مقدس باید کاری انجام داد. ما همان موقع با امرالله احمدجو قراری گذاشتیم که قصه را بشنود و فیلمنامه آن را بنویسد. من تا آن موقع سریال «روزی روزگاری را از ایشان دیده بودم و روند روایت قصه، پرداخت شخصیت‌ها و هم فانتزی متفاوت نهفته در این مجموعه توجه من را به خود جلب کرد. اما از آنجا که قصه و شخصیت‌ها جذابیت‌های لازم را داشتند من ترجیح دادم که به واقعیت قصه وفادار باشم و از فانتزی فاصله بگیرم.

میزان وفاداری‌مان به قصه واقعی گاه تا 90 درصد بود

شلیلیان در ارتباط با میزان وفاداری‌اش به واقعیت در این مجموعه گفت: بعضی مواقع تا 90 درصد به واقعیت نزدیک می‌شدیم، بعضی مواقع حدود 50 درصد و کاملا طبیعی است که ما برای جذاب شدن سریال مجبور به وفاداری 100 درصد نبودیم. به نظر من قصه این مجموعه بضاعت ساخته شدن در مدیوم سینما را نیز دارد و می‌تواند تبدیل به یک اثر سینمایی شود اما فکر می‌کنم در غالب یک مجموعه تلویزیونی این اثر می‌توانست شکل و شمایل کاملتری داشته باشد چرا که در 90 دقیقه سینمایی بسیاری از موضوعات و مباحث مهم کنار گذاشته میشد و جزئیات قصه از بین می‌رفت.

وی افزود: من با این قصه ارتباط عاطفی عمیقی داشتم و همیشه با خود می‌گفتم که اگر بتوانم سریالی با موضوع این قصه بسازم و تا آخر عمر موقعیت ساخت اثری برایم فراهم نشود نیز به خود خورده نخواهم گرفت و من توانسته‌ام کاری که می‌خواهم را انجام دهم. به همین دلیل به سمت ساخت چنین اثر پر خطری رفتم. مطمئناً کار کردن با یکسری نوجوان کار پر خطر و سختی است اما میشد از این فراتر کار کرد و با این حال آن اتفاقی درباره این سریال مدنظر من بود اتفاق نیوفتاد. من پیش از این نیز در سریال‌ها و فیلم‌های مختلفی که ساختم با نوجوانان کار کرده بودم و شکل کار با آنها را به خوبی می‌دانستم.

صدا و سیما بسیار محافظه‌کار شده است

کارگردان مجموعه تلویزیونی «بچه‌های گروه بلال» در ادامه این نشست اظهار داشت: برخی از موضوعات و قصه‌ها روی کاغذ آمد اما به تصویر در نیامد چرا که سازمان بسیار محافظه‌کار شده و دلیل محافظه‌کاری‌هایش و نیز محدودیت‌های مالی و ترس‌هایی که دارد باعث شد حدود 30 درصد از موضوعاتی که در این مجموعه مدنظر داشتیم بماند و به فیلم تبدیل نشود، این 30 درصد می‌توانست به مجموعه کمک شایانی کند اما حذف آن لطمه چندانی به کلیت اثر نزد. من فکر می‌کنم سازمان صدا و سیما از حاصل کار ترسید و متأسفانه این روزها سازمان جسارت خود را از دست داده است. من 18 قسمت مدنظر داشتم که به 14 قسمت رسیدم اما سازمان با 12 قسمت موافقت کرد و در نهایت قرارداد این مجموعه در 10 قسمت بسته شد.

وی تأکید کرد: من از ابتدا به دنبال بازیگر مطرح و چهره نبودم. اگر اصرار تهیه‌کننده نبود حتی به جای بازیگران چهره‌ای که داشتیم نیز از بازیگران گمنام استفاده می‌کردم هر چند که در حال فکر می‌کنم اصرار ایشان به جا بود.

شلیلیان در ادامه در پاسخ به این پرسش که چرا تصویربرداری این مجموعه در جنوب کشور انجام نشد گفت: ما در وهله اول قصد داشتیم «بچه‌های گروهان بلال» را در جنوب کشور تصویربرداری کنیم اما من مناطق جنگی‌مان را می‌شناسم و در آن مناطق زندگی کرده‌ام به گونه‌ای که با نگاه اول می‌توانم متوجه شوم خاکی که در تصویر می‌بینم خاک شلمچه است یا خیر. به هر حال با محلی که برای فیلمبرداری در وهله اول انتخاب شده بود ارتباط برقرار نکردم و با چند طراح صحنه نیز صحبت کردم و خواسته‌ام را گفتم آنها نیز پیشنهاد دادند که فیلمبرداری را در اطراف تهران یا شهرک دفاع مقدس انجام دهیم هر چند که مشکلی با جنوب کشور نیز نداشتند. در نهایت ما شهرک دفاع مقدس را دیدیم و آنجا را انتخاب کردیم. مطمئناً در جنوب محدودیت‌های بسیاری برای ما وجود داشت و در محدودیت کارمان بسیار سخت‌تر بود.

در ادامه این نشست بهنام داوری بازیگر مجموعه تلویزیونی «بچه‌های گروهان بلال» اظهار داشت: متولد سال 1372 هستم و از سال 1380 کار تصویر را با گلاب آدینه آغاز کردم. فیلم سینمایی «آرامش در میان مردگان» را با خانم آدینه کار کردم و سپس در فیلم «همخانه» مهرداد فرید حضور داشتم و پس از این فیلم در فیلم «جعبه موسیقی» فرزاد موتمن ایفای نقش کردم. در سریال «آوای باران» نیز چند سال پیش حضور داشتم که سریال پر بیننده‌ای بود.

شخصیتی که در این سریال بازی کردم با شخصیت واقعی‌ام فاصله بسیار داشت

وی افزود: در حال حاضر در سریال «حکایت‌های کمال» به کارگردانی قدرت‌الله صلح میرزایی ایفای نقش می‌کنم. پیش از این در سریال 40 قسمتی «مدرسه ما» به کارگردانی داریوش یاری بازی ‌کردم که نقش اصلی سریال بودم. قبل از اینکه به سر فیلمبرداری «بچه‌های گروهان بلال» بیایم قراردادی برای یک کار داشتم که با این کار تداخل داشت ولی چون تصویربرداری این سریال عقب افتاد توانستم در «بچه‌های گروهان بلال» حضور داشته باشم.

 این بازیگر خاطرنشان کرد: شخصیتی که در این سریال بازی کردم با شخصیت واقعی من در تضاد بود ولی من این شخصیت را دوست داشتم و با دلسوزی و راهنمایی‌های آقای شلیلیان توانستم از پس این نقش بربیایم. شرایط محیطی در این کار بسیار سخت بود ولی با صبوری‌های آقای شلیلیان خوشبختانه تولید این سریال به خوبی به نتیجه رسید.

داوری اظهار داشت: بخش تبلیغات این مجموعه خیلی ضعیف ظاهر شد و من به شخصه هیچ تیزری از این مجموعه ندیدم و به نظرم آن حجم از سختی که ما کشیدیم برای ما دستاورد بسزایی نداشت. در مجموعه «حکایت‌های کمال» نقش داماد خانواده شخصیت اصلی را دارم.

آقای شلیلیان صبر و متانت بالایی دارند

علیرضا زیوری دیگر بازیگر نوجوان این مجموعه تلویزیونی در ادامه این نشست اظهار داشت: من نقش سعید بهروزی را در این مجموعه بازی کردم. من حدود 4 سال است که تئاتر کار کرده‌ام. من برای نقش حسین قانعی در این سریال تست دادم اما پس از اینکه تست لازم از من گرفته شد آقای شلیلیان مشورتی کردند و من برای نقش سعید بهروزی انتخاب شدم.

وی افزود: نظر کسانی که این مجموعه را دیده‌اند نسبت به آن بسیار خوب است. من در حال حاضر مشغول صحبت برای حضور در یک فیلم سینمایی به کارگردانی سعید عباس هستم که اگر به توافق برسیم امیدوارم در این فیلم سینمایی حضور داشته باشم و تحصیلاتم را نیز در این زمینه ادامه می‌دهم.

این بازیگر درباره تجربه حضور در «بچه‌های گروهان بلال» اظهار داشت: آقای شلیلیان با متانت بالایی با افراد برخورد می‌کنند و صبری که دارند باعث می‌شود کارگردانی خوبی داشته باشند و بتوانند گروه و بازیگران را به خوبی هدایت کنند. ما به اقتضای سنمان رفتارها و شیطنت‌هایی داشتیم که برای کارگردان صبر و تحمل بالایی می‌طلبید و آقای شلیلیان خیلی صبور رفتار می‌کردند و کمتر شاهد عصبانیت ایشان بودیم.

بازخوردی که انتظار داشتم را احساس نکردم

حسین عبدالمنافی دیگر بازیگر مجموعه تلویزیونی «بچه‌های گروهان بلال» اظهار داشت: اصالتا اهل تویسرکان هستم و در آنجا با سجاد طهماسبی تئاتر کار کردم. تجربه‌های بسیاری کسب کردم و حتی یک دوره در جشنواره تئاتر فجر حضور داشتم. در تهران وقتی از فراخوان بازیگری این مجموعه باخبر شدم با یکی از دوستانم پیمان نوری برای تست بازیگری حاضر شدم و در آنجا خود را به ناشنوا بودن زدم و به همین دلیل با دوستم تست دادیم که خوشبختانه شگردی که به کار بردم جواب داد و هر دوی ما برای بازی در این مجموعه انتخاب شدیم.

وی افزود: در حال حاضر فیلمسازی میخوانم و اگر نتوانستم بازیگری را ادامه دهم به فیلمسازی فکر می‌کنم اما هدف اصلی‌ام بازیگری است و دلیل انتخاب این رشته نیز کمک گرفتن از تحصیلات فیلمسازی‌ام برای بازیگری است. کار با آقای شلیلیان اولین تجربه جلوی دوربین من بود و آقای شلیلیان فردی دلسوز هستند که اطرافیانشان نیز افراد خوبی بودند.

این بازیگر در ادامه اظهار داشت: بازخورد چندانی را احساس نکردم و البته در همین حدی که دیدم مردم شخصیتی که ایفا کردم را دوست داشتند اما انتظار من از بازخورد حد و اندازه بیشتری بود که در این سریال چندان احساس نکردم.

ادامه دارد...