به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، بدون شک والیبال یکی از رشتههایی است که در چند سال گذشته روند صعودی بسیار مطلوبی داشته و این اتفاق منجر به این شد که ما نه تنها در آسیا بلکه در جهان نیز بتوانیم حرفهایی برای گفتن داشته باشیم و افتخارات بیشماری کسب کنیم. بالطبع فدراسیون والیبال یکی از موفقترین فدراسیونهای کشورمان است که با انسجام و برنامهریزی مدون در این سالها باعث شد ایران در جمع 10 تیم برتر جهان قرار بگیرد. این افتخار برای ایران اتفاقی نبود و از زمانی که محمدرضا داورزنی هدایت فدراسیون را برعهده گرفت چرخ والیبال روی ریل پیشرفت قرار گرفت و این پیشرفت تا به الان ادامهدار بوده است.
حدود 10 ماه از انتخابات فدراسیون والیبال میگذرد که در این انتخابات احمد ضیایی به عنوان رییس جدید انتخاب شد. نکته حائز اهمیت در انتخاب ضیایی این بود که سیاستهای موفق داورزنی در فدراسیون همچنان ادامه پیدا کرد چراکه این سیاستها منجر به کسب موفقیتهای چشمگیر در والیبال ایران شده بود.
برخلاف پیشرفتهای قابل ملاحظهای که در بالا عنوان شد یک نقطه سیاه در تیم ملی والیبال مردان ایران به چشم میخورد و آن بحث بازیکن سالاری است که دیگر در هیچ کجای جهان جایی ندارد و این اتفاق باعث شده بود که در چند سال گذشته و در برخی از مسابقات بینالمللی که تیم حضور داشت حاشیههایی برای تیم ایران ایجاد شود. وقتی چند بازیکن تیم ملی در المپیک ریو حاضر نشدند در رژه کاروان ایران شرکت کنند بیشتر این موضوع قوت گرفت که چرا باید به خاطر حکمرانی یک بازیکن در تیم چند بازیکن دیگر از حضور در رژه منع شوند. بهانه آنها این بود که سرپرست تیم ملی در رژه حضور ندارد ولی باید این را در نظر داشت که در سطح مسابقات مهمی همچون المپیک که حضور همه ورزشکاران در رژه افتتاحیه الزامی است چرا باید نافرمانی پیش آید.
وقتی مجمع انتخاباتی فدراسیونی برگزار میشود و اعضای مجمع یک نفر را به عنوان رییس فدراسیون انتخاب میکنند این به منزله آن است که اکثریت موافق فرد انتخاب شده و برنامههای او هستند. قطعا هر رییس فدراسیون برای خود برنامههایی دارد که کادر اجرایی فدراسیون را نیز طبق این برنامهها خواهد چید و باید بعد از اتمام دوره چهار ساله عملکرد رییس فدراسیون مورد ارزیابی قرار بگیرد و اینکه بخواهد تغییری در کادر اجرایی فدراسیون ایجاد کند دلیلی بر این نیست که بخواهیم بگوییم این رییس فدراسیون درکی از فدراسیون و رشته تحت امرش ندارد. رییس جدید فدراسیون والیبال نیز از این قاعده مستثنی نیست و حق طبیعی ضیایی است که آنچه برای فدراسیون صلاح میداند انجام دهد. این تغییر میتواند درخصوص معاونتها باشد و هم برای سرپرست تیم ملی. چراکه این رییس فدراسیون است که در پایان دوره ریاست خودش باید جوابگوی عملکرد و نتایج به دست آمده باشد و خیلی بهتر است اگر انتقاد و تخریبی صورت میگیرد در پایان دوره ریاست باشد نه اینکه بعد از گذشت 10 ماه این اتفاق بیفتد.
ضیایی از زمانی که به عنوان رییس فدراسیون انتخاب شد در کنفرانس خبری که با رسانهها برگزار کرد یکی از مهمترین برنامههای خود را از بین بردن بازیکنسالاری عنوان کرد و تاکید داشت که این موضوع بدترین آفت برای تیم خواهد بود. حالا بعد از تغییراتی که در سرپرستی تیم ملی اتفاق افتاد این موضوع به مذاق برخی افراد که در راس هرم بازیکن سالاری در والیبال بودند خوش نیامده است. معروفترین بازیکن تیم ملی در پست اینستاگرامی عنوان کرد که ریاست ضیایی در فدراسیون ترمز پیشرفت والیبال خواهد بود و رفتن سرپرست تیم ملی را بدترین اتفاق برای جامعه والیبال دانست. در جواب این صحبتهای صورت گرفته باید بگوییم که در ورزش حرفهای دنیا ورزشکار موظف است از تصمیمات فدراسیون و کادر فنی تیم ملی تبعیت کند چون به عنوان سرباز در اختیار تیم ملی کشورش است. بدترین اتفاق برای تیم ملی میتواند بازیکن سالاری باشد که تیم را به هرج و مرج میکشاند. تلخترین اتفاق برای والیبال این است که کسی صحبتی را انجام دهد که در صلاحیت او نباشد. قطعا رسانهها نیز در این موضوع مقصر هستند چراکه برخی بازیکنان را از آن حدی که باید بزرگتر کردند و حالا کار به جایی رسیده که برای رییس فدراسیون خط مشی میگذارند و انتخاب اعضای مجمع را زیر سوال میبرند.