کودکان آسیب پذیرترین کاربران ترافیکی هستند. مطالعات نشان داده که کودکان بویژه سنین پیش دبستانی درک صحیحی از خطر و تبعات آن ندارند.
از آنجایی که در این سنین، حس بازیگوشی، استقلال طلبی و پویایی زیاد هست در هنگام عبور از عرض خیابان، بازی کردن در اطراف معابر و دویدن کنار خیابان دچار سانحه میشوند.
بنابراین، ضروری است تا مهارت های شناختی و ادراکی حوزه ایمنی ترافیک در کودکان بالای 4 سال را تحت آموزش های عملی و تئوری افزایش داد.
در حال حاضر بدلیل فقدان برنامه ریزی صحیح و عدم توجه کافی آموزش و پرورش به عنوان مهم ترین رکن آموزش کشور به اهمیت این موضوع، سالانه تعدادی از کودکان ما قربانی حوادث ترافیکی می شوند.
به تاکید میتوان گفت، آموزش ترافیک امروزه حلقه مفقوده و مغفول اصول سه گانه ترافیک است که نیازمند تدوین کتب آموزشی و گنجاندن آن در برنامه درسی دانش آموزان بویژه در سنین پیش دبستانی و دبستانی می باشد.
کودکان باید، مباحث ایمنی ترافیک و قوانین را در مدارس از طریق معلمین آموخته و مهارت های عملی خود را در پارک های ترافیک شهرداری ها توسعه دهند.
و نهایتا، به عنوان تکالیف خارج از درس در کنار والدین آموخته ها را مرور کنند تا نهادینه شود.