به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، هاینریش بل در سال ۱۹۷۱، رمان قطوری به نام «سیمای زنی در میان جمع» منتشر کرد که شامل حدود ۱۳۰ شخصیت میشود. راوی، خبرنگاری است که تا فصول آخر جانبدارانه از زندگی زن ۴۸ساله و زیبایی به نام «لنی» (Leni) گزارش تهیه میکند
داستان رمان «سیمای زنی در میان جمع» که توسط کمیته ی جایزه ی نوبل، سرآمدترین اثر هاینریش بل معرفی شده است، مانند مستندی پرتعلیق روایت می شود. راوی بی نام و نشان رمان از طریق یک سری گفت و گوهای پرتنش، داستان گذشته و حال یکی از جذاب ترین شخصیت های هاینریش بل، زنی مرموز به اسم لنی فایفر را تعریف می کند که در جنگ، همسرش را از دست داده است و با مشکلات فراوانی دست و پنجه نرم می کند.
رمان «سیمای زنی در میان جمع»، تصویری خلاقانه و طعنه آمیز از اثرات دوران نازی بر گروهی از مردم عادی، به مخاطب ارائه می کند. نویسنده ی این اثر با درهم آمیختن داستان های شخصیت هایی متنوع و گوناگون، به کاوشی در راه های اغلب عجیب و همیشه انسانی افرادی دست می زند که در تلاش اند تا در دنیایی آکنده از دیوانگی های سیاسی، پوچی و زوال به زندگی خود ادامه دهند.
در کانون رمان سیمای زنی در میان جمع، زنی قرار دارد که رابطه ی عاشقانه ی پنهانی اش با یک اسیر اهل شوروی، زندگی اش را همزمان تهدید و قابل تحمل می کند. همچنان که راوی با کسانی که فایفر را می شناختند، مکالمه می کند، داستان هایشان مانند جورچینی خیره کننده و با طنزی غنی در کنار هم قرار گرفته و نوید دنیای سالم تری را می دهند. به طور کلی، این اثر تلاش دارد هم با قسمتی از تاریخ روبه رو شود و هم، زیاده روی در کسب مال و منال موجود در جامعه ی معاصر را تقبیح کند.
این رمان را مرتضی کلانتریان ترجمه کرده است.
بل، پس از انتشار رمان «سیمای زنی در میان جمع» در سال ۱۹۷۲ برندۀ جایزۀ نوبل ادبی شد. هیأت داوران این جایزه، کتاب فوق را تا تاریخ اهدای جایزه، کاملترین اثر بل ارزیابی کردند.
فیلمی با همین عنوان، بر اساس این کتاب و به کارگردانی الکساندر پتروویچ در سال 1977 ساخته شده است.