به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، برنامه این هفته «سینماگرام» (پنجشنبه 15 آذر ماه) طبق روال هر هفته ساعت 23 با اضافه شدن دو آیتم جدید یعنی «خبرگردی در سینما» که به ارائه تیترهای داغ سینمای ایران در هفتهای که گذشت، پرداخت؛ در ادامه یک تیتر توسط یکی از خبرنگاران سینمایی مورد مداقه قرار گرفت و درباره توییت حسین انتظامی (سرپرست جدید سازمان سینمایی) درخصوص شفافیت در این سازمان صحبت شد.
همچنین آیتم جدید دوم که «سینما تجربه» نام داشت و میزبان کارگردانان حوزه تجربی در سینما بود و همچنین به فیلم «اینستاگرامر» ساخته سینا کیان پور پرداخته شد.
«فیلم هفته»، میزبان سید جواد هاشمی کارگردان فیلم «پیشونی سفید 2» بود. هاشمی در این بخش به این مسئله که آیا برای جذب مخاطب راهی به غیر از ساخت کمدی سطح پایین همراه با آواز وجود ندارد، پاسخ داد.
«فرزاد موتمن تقدیم میکند» عنوان بخش ثابت برنامه است که این هفته فرزاد موتمن همراه با علیرضا بذرافشان پیرامون خلق درام در فیلمنامه گفتو گو کردند.
«سینماگرام» در بخش «مسئله هفته» با حضور محمد طیب، پخش کننده بین المللی به شناخت بهتر از جایزه اسکار غیر انگلیسی زبان پرداخت.
در «کافه نقادی» دکتر محمد حسن ندایی با حضور علی علایی، منتقد سینما به نقد فیلم «تنگه ابوقریب» نشستند.
مهرداد معظمی (خبرنگار سینما)عنوان کرد:
شفافیت باید در سینما وجود داشته باشد. وی افزود: به محض کاربرد واژه شفافیت (توئیت سرپرست سازمان سینمایی؛ حسین انتظامی) بحث مالی به ذهن خطور میکند و شفافیت بایستی وجود داشته باشد علیالخصوص در سینمای مستقلمان.
معظمی گفت: صدور پروانه ساخ کاملا سلیقهای شده است و اصلا مشخص نیست بر چه اساسی تصمیم گرفته میشود فیلمی ساخته شود یا نه! مافیا به دلیل عدم تصمیمگیری درست و نبود شفافیت به وجود میآید و سینمای ایران آنقدر گنجایش ندارد که مافیا داشته باشد. اگر شفافیت در همه زمینههای سینما مانند، پروانه ساخت، نمایش، پولشویی و ... وجود داشته باشد آقای انتظامی میتواند از آن به عنوان برگ زرین کارنامه کاری خود یاد کند.
سیدجواد هاشمی(کارگردان فیلم «پیشونی سفید2») اینطور ادامه داد:
با پارتیبازی در سینمای کودک کلا موافقم!
من 30 سال معلم بودهام؛ بنابراین وارد شدن به ژانر کمدی برای من درستتر است.
بارها شهید شدن در فیلمهای دفاع مقدس و علاقهام به این ژانر باعث شده است که این توقع به وجود بیاید که نباید من در سایر عرصههای سینمایی دخالت کنم.
در سینما ارتباط برقرار کردن با کودک و نوجوان یعنی شکست در عرصه اقتصاد سینما.
چه کار کنم؟ واقعا به سینما نمیآیند. کاری کردهایم که سلیقه مردم در موسیقی و به طور کل هنر به سمتی رفته است که گاهی مجبور میشویم شاید اصلا خلاف واقع و انتظار به نظر برسد.
کدام فیلم کودک و نوجوان را نام ببرم که صرفا برای کودک و نوجوان بوده و ربطی به نوستالژی قدیمیها نداشته است؟ «کلاه قرمزی» و «شهر موشها» هم برای بزرگترها ساخته شد و درواقع در آنها تقلب صورت گرفت.
فیلمهایی الان میفروشند که باید چند قدم از ذائقه مردم عقبتر باشند.
در دوررهای هستیم که مردم فکر میکنند فیلم فقط باید بفروشد.
به سمتی میرویم که سینما هر چه بیشتر به انحطاط فرهنگی نزدیک میشود.
به هیچ فیلمی نمیتوانم انتقاد کنم چرا که خودم هم در این ورطه مشغول شدهام.
ما سلائق مردم را ساقط کردهایم.
ابوالحسن دادوی «هزارپایی»یی را ساخته است که صرفا سرگرمکننده است. اگر کار او را انتقاد میکنم اگر او هم فیلم من را ببیند چندین برابر به کار من انتقاد خواهد کرد.
سعی کردم در کنار رقص و آواز فیلم چند آموزش هم برای بچهها داشته باشم.
بساط سینما برای گسترش یک فرهنگ درست و حسابی حتی جلوتر از تلویزیون پهن شده است اما ما یک بساط دیگر به نام فرهنگ جامعه را به هم ریختهایم.
سینما به کجا میرود؟ چه باید کرد؟ کاری کردهایم که تماشاگر فقط یک نوع فیلم را دوست دارند.
در سینمای کودک دچار یک متروکه 15 سالهایم و هر روز وضع بدتر هم میشود.
کلا با پارتیبازی مخالفم! اما در سینمای کودک با پارتیبازی کلا موافقم!
همینکه در فیلمم حرفی نمیزنم که پدر و مادرها در سینما گوش بچههایشان را بگیرند، خوب است. سینما مملو شده است از اتفاقاتی که یعنی اضمحلال سینما! یعنی سینمایی که در آن مخلفات زشت و پلشت وجود دارد.
سینما یعنی دو قدم جلوتر بودن از مردم نه عقبتر بودن.
قول داده ام فعلا کار کودک بسازم.
محمد طیب(پخشکننده بینالمللی فیلم) مطرح کرد:
سیاست خاصی پشت فیلمهای ارسالی نیست
هر کشور هرسال حداکثر میتواند یک فیلم را به آکادمی اسکار ارسال کند.
همه کشورها هر سال به این آکادمی فیلم نمیفرستد.
شاید فرستادن هر ساله فیلم یک مصلحتاندیشی پشت خود داشته باشد.
خیلی نمیشود فیلمها را با متر و معیاری معین سنجید.
سیاست و استراتژی خاصی پشت این فیلمهای فرستاده شده نیست.
علی علائی (منتقد سینما) نقد و بررسی فیلم «تنگه ابوقریب»:
مخالف نگاه نمادین در فیلمها هستم
به نظر من فیلم «تنگه ابوقریب» نقش اول ندارد و خود موقعیت تنگه ابوقریب نقش اول است و تمام شخصیت های فیلم به طور انفرادی در آن تنگه قهرمان اند.
«تنگه ابوقریب» تنها فیلم دفاع مقدس در این سی سال است که ما با آن وضعیت هولناک جنگ را حس می کنیم..
در بخش تولیدی، ساختن تنگه بسیار کار مشکلی بود هم از لحاظ فنی و هم از لحاظ مالی.
در این فیلم ما شاهد پلان های طولانی هستیم یعنی پلان های 4:30 دقیقه داریم که تدوین آن ها بسیار ظریفانه صورت گرفته به طوری که ما توجه کات ها نمی شویم.
من به شخصه مخالف نگاه نمادین در فیلم ها هستم اما برخی فیلم ها با ظرافت به نمادها نگاه می کنند و از آن ها بهره می برند مثلا در «تنگه ابوقریب» خیلی ماهرانه آن دست قطع شده را نمایش می دهند که این درواقع آن دست تکه ای از ایران است و نباید جدا شود.
علیرضا بذرافشان (کارگردان و نویسنده(:
بازیگر اولین عنصر درام است
«درام» بیشتر به این معنی است که در طول داستان قهرمان گرههایی دارد که باید برای رفع آن مبارزه کند که در حالت کلی پایان آن با تراژدی تمام میشود و یا یک عمل قهرمانانهای انجام دهد تا متحول شود و به رستگاری برسد.
بازیگر درام که اولین و مهم ترین عنصر آن است باید در طول داستان متحول شود.
در دنیای امروز درام آن معنای خودش را از دست داده است.
در درام کلاسیک دو نقطه مهم داریم آغاز و پایان آن که نقاط عطف داستان هستند.
مشکل ما همچنان در قصه گویی داستان است. من فکر می کنم سینمای ایران هنوز قله های زیادی برای فتح دارد.
سینا کیان پور، (کارگردان فیلم «اینستاگرام») گفت:
تحقیق در مستند هیچ وقت متوقف نمی شود
ما وارد یک دنیایی شده ایم که توسط یک رسانه به مخاطبان بیشتری دست پیدا می کنیم در صورتی که یک فرد معمولی هستیم و هیچ تخصصی در آن نداریم.
در مستند هیچ وقت تحقیق متوقف نمی شود، ما مدام درحال به روز کردن تحقیقات و اصلاح آن ها هستیم.
یک مشکل همیشگی در سینمای هنر و تجربه وجود دارد و آن هم سانس های این سینما هستند. به دلیل محدود بودن سانس ها مخاطبان حق انتخاب برای سانس و تماشای فیلم را ندارند.
«سینماگرام» کاری از گروه ادب و هنر شبکه چهار سیما به تهیهکنندگی میرمحمدحسین رضوی، کارگردانی شاهرخ دولکو و سردبیری سجاد مهرگان است که هر هفته پنجشنبه شبها ساعت 23 روی آنتن میرود.