چرا معترضان فرانسوی "جلیقه زرد" به تن می کنند؟

به گزارش گروه روی خط رسانه های خبرگزاری برنا؛ خشم مردم از این مسئله ناشی شده که قشر متوسط بر این عقیده هستند که ماکرون که جوان ترین رییس جمهور از زمان ناپلئون محسوب می شود، آنها را نادیده می گیرد و سیاست های او باب طبع ثروتمندان است.

اکنون او با بحران سیاسی و اقتصادی مواجه است.

1. جرقه اعتراضات از کجا زده شد؟
اعتراضات ابتدا بر تلاش برای کاهش قیمت سوخت در پمپ بنزین های فرانسه متمرکز بود. بر این اساس قیمت بنزین 6.5 سنت و گازوئیل 2.9 سنت در هر لیتر افزایش می یافت. برای بسیاری از فرانسوی ها در مناطق روستایی و شهرهای کوچک که به خودروها وابسته اند، افزایش قیمت سوخت ضربه مهلک محسوب می شد.

در چنین جریانی، «پریسیلیا لودوسکی» زن راننده جوان 32 ساله که در حومه پاریس زندگی می‌ کرد در ماه مه برای کاهش قیمت سوخت در پمپ بنزین های فرانسه کارزار و طوماری روی اینترنت منتشر کرد و از مردم خواست آن را امضا کنند. او در درخواست خود نوشته بود قیمت بنزین و گازوئیل به طور مرتب توسط دولت افزایش می‌ یابد. این درخواست اینترنتی لودوسکی اما تا ماه اکتبر 2018 توجه کسی را جلب نکرد. تا اینکه در ماه 22 اکتبر روزنامه «لوپریزین» گزارشی درباره این اقدام راننده منتشر کرد. پس از این گزارش شمار زیادی این درخواست کاهش قیمت سوخت را امضا کردند. همزمان شماری از کاربران فیس بوک، برای حمایت از این خواست، گروهی تشکیل دادند. برخی شهروندان هم به صورت خودجوش گروه‌ های محلی سازماندهی کردند. شماری از کشاورزان هم در شبکه‌ های اجتماعی فیلم‌ ها و کلیپ‌ هایی از خودشان منتشر کردند و در آن از شرایط سختی زندگی‌ شان گفتند. این جریان اعتراضی از اواخر اکتبر فعال‌ تر شد.
آنها سپس خود را «جلیقه زرد» نامیدند.

2. چرا جلیقه زرد؟
جلیقه‌ های زرد جلیقه‌ های است که بنابر قانون باید در خودروهای همه فرانسوی‌ها باشد تا وقتی خودروی آنها خراب می‌ شود و شرایط اضطراری پیش می‌ آید، آن را بر تن کنند و منتظر کمک بمانند. عدم رعایت این قانون که در سال 2008 به اجرا درآمد می‌ تواند به جریمه نقدی 153 دلار برای فرد خاطی بیانجامد.

جلیقه زردها یادآور جریان دیگری شدند که در اکتبر 2013 در استان «بریتانی» فرانسه در مخالفت با افزایش مالیات بر خودروهای سنگین شکل گرفته بود. در آن زمان رانندگان و کامیون‌ داران معترض نیز به «کلاه قرمز» لقب گرفته بودند.

3. معترضان حالا چه می خواهند؟
تقاضاهای آنها شامل افزایش مستمری بازنشستگان، افزایش پایه حقوق، کاهش حقوق سیاستمداران و احیای مالیات بر سرمایه است.

معترضان خواستار استعفای ماکرون و جایگزینی مجمع ملی - مجلس سفلی پارلمان - با شورای مردمی شده اند.

نظرسنجی ها نشان می دهد سه چهارم فرانسوی ها از این درخواست ها حمایت می کنند؛ گرچه با خشونت ها در اعتراضات مخالفند.