یک فعال محیط زیست:

کارگران در هر لحظه سرطان تنفس می‌کنند

|
۱۳۹۷/۱۱/۰۲
|
۰۵:۳۱:۲۴
| کد خبر: ۸۰۲۸۳۰
کارگران در هر لحظه سرطان تنفس می‌کنند
کارگری که مدام با آزبست کار می‌کند، با هر نفسی که می‌کشد، هزاران ذره از این ماده به اعماق ریه او نفوذ می‌کنند و برای همیشه در آنجا می‌مانند.

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ آزبست ماده‌ای است که با مقاومت بالا برابر سرما و گرما، عایق خوبی محسوب می‌شود. در بسیاری از کشورها تولید و استفاده از این ماده به دلیل سرطان‌زا بودن آن ممنوع شده است. آزبست یکی از آلاینده‌های مهم هواست؛ پراکنده شدن ذرات آن در هوا سبب ایجاد اختلالات تنفسی و ابتلای افراد به بیماری‌های وخیم ریوی می‌شود. آزبست موجود در لنت ترمز اتومبیل، عامل اصلی در ابتلا به نوعی سرطان خطرناک است و به واقع با هر بار ترمز کردن و انتشار آزبست در فضا به این نوع سرطان مهلک نزدیک‌تر می شویم. بنابر اعلام کارشناسان، در هر شبانه‌روز معادل 7 تن آزبست در هوای تهران تولید می‌شود. این میزان آلودگی به حدی بالاست که در بیمارستان مسیح دانشوری، بخشی به عنوان مرکز بیماری‌های مرتبط با آزبست وجود دارد. در همین راستا با کارشناس و فعال محیط زیست به گفتگو پرداخته‌ایم.

اسماعیل کهرم، مصرف آزبست در ایران را موارد متعددی برشمرد که باعث می‌شود تک تک افراد جامعه با این ماده خطرناک درگیر باشند؛ در ایران هم اکنون از آزبست برای مصارف زیر استفاده می‌شود: در لوله‌های سیمانی و قطعات پوششی سقفی، منسوجات و محصولات کاغذی، لنت‌های ترمز و کلاچ، لوله‌های سیمانی، ناودانی و صفحات ایرانیت، جامه‌های نسوز، لباس، جلیقه، نمدها و دیگر مواد نسوز، پوشش لوله‌ها و عایق‌های الکتریکی، صفحه کلاچ، لنت ترمز، انواع واشر، آسفالت، رنگ شیمیایی، کاشی، پلاستیک، مواد سقف و دیواره‌ها، عایق‌های خانه‌ها، دیوارها و اطاق زیر شیروانی، رنگ پارچه و تعمیر دیوار، خاکسترهای مصنوعی و خاک زغال‌های مورد استفاده در شومینه‌های گازی، پدهای قدیمی بالای اجاق گاز، دیوارها و کف‌های اطراف اجاق‌های چوبی، پدهای بتنی یا آسیاب‌ها،  کف‌پوش‌ها، روکش‌های آزبست یا نوار لوله‌های بخار و آب گرم در خانه‌های قدیمی و واشر عایق‌بندی.

وی افزود: آزبست جایگزین‌های متعددی دارد؛ مواد جایگزینی برای هوای گرم، سرد، زیر آب و ... همچنین در بسیاری از  نقاط جهان با کمک عکس‌های هوایی، سقف‌هایی که از آزبست در آنها استفاده شده شناسایی کرده و با جدا کردن این ماده و منهدم کردن آن، از مواد جایگزین مناسب استفاده می‌کنند. برای نمونه در انگلستان در عرض چهار سال هرچه آزبست روی سقف منازل، کارخانه‌ها و سایر مکان‌ها بود، خارج کرده و با مواد غیر مضر جایگزین کردند. منتهی ما به دنبال ماده‌ای هستیم که راحت جایگزین شود، ارزان باشد و کارایی هم داشته باشد؛ اما از این موضوع غافل هستیم که هر لحظه تعلل در این جایگزینی تاوان سنگینی دارد که مردم ما با سلامت خود می‌پردازند.

این اقلیم‌شناس با اشاره به مضرات کار با این ماده خطرناک و لزوم توجه دستگاه‌های مسئول به سلامت کارگران گفت: الیاف آزبست می‌تواند به ذرات بسیار ریز و غیرقابل رؤیتی تبدیل شود. این ذرات نامرئی که قطر آنها کمتر از 0/5 میکرون است، به راحتی در فضا منتشر می‌شوند. کارگری که مدام با این ماده کار می‌کند، با هر نفسی که می‌کشد، هزاران ذره آزبست به اعماق ریه او نفوذ می‌کنند و برای همیشه در آنجا می‌مانند. با گذشت زمان، این ذرات بر اثر تحریکات مداوم خود سبب سرطان ریه می‌شوند که در نهایت به مرگ منتهی می‌شود. بنابراین لازم است که دولت‌ها هرچه سریع‌تر فکری به حال این معضل کرده و با اختصاص بودجه برای حذف و جایگزینی این ماده سرطان‌زا اقدام کنند.

نظر شما