۲۰۰ میلیون تومان کجاست؟

به دنبال شفافیت‌های ظاهری سازمان سینمایی، فهرست حمایت‌های وزارت ارشاد از جشنواره‌های سینمایی نیز منتشر شد. این حمایت‌ها در مجموع دو میلیارد و صد و شصت و سه میلیون تومان بوده است اما به نظر می‌رسد انتشار این حمایت‌ها، نه تنها گرهی را باز نمی‌کند، بلکه آن را کورتر از پیش نیز می‌کند.

اگر قرار بر شفاف‌سازی است چرا اشاره‌ای به حمایت سازمان سینمایی از بخش ملی و جهانی جشنواره فیلم فجر نشده است! جشنواره فیلم کوتاه و حقیقت نیز از قلم افتاده‌اند، مگر اینکه از ما بهتران از آنها حمایت کرده باشند! اگر چنین است باید اشاره‌ای نیز به این موضوع می‌رفت تا اذهان عوامل سینما و علاقه‌مندان به آن کمی روشن می‌شد.

مطمئنا ردیف بودجه جشنواره‌های سازمان‌ها و ادارات زیرمجموعه سازمان سینمایی مشخص است، مگراینکه خدای نکرده این وسط کسی دستی برده یا حیف و میلی صورت گرفته باشد! چرا پول بیت‌المالی که خرج این جشنواره‌ها شده و می‌شود، اعلام نشده و نمی‌شود؟ اگر اعلام نشود، یعنی شفاف‌سازی صورت نگرفته و نخواهد گرفت. اینکه سازمان سینمایی وزارت ارشاد آنچه را که خود می‌خواهد منتشر می‌کند و آنچه نمی‌خواهد را کتمان می‌کند، نامش غربالگری است، نه افشاگری!

عده‌ای یا نهادهایی نیز به این لیست‌های به اصطلاح افشاگرانه اعتراض دارند که هنوز پاسخی نگرفته‌اند. به عنوان مثال جشنواره مقاومت مدعی است، حمایت ۸۲۶ میلیون تومانی از سازمان سینمایی انجام نگرفته و آنچه دریافت کرده‌اند حدود 600 میلیون تومان است! یعنی قریب 200 میلیون تومان اختلاف دیده می‌شود! ممکن است این مبلغ به نظر آقایان ناچیز بیاید اما برای سینماگرانی که دست‌شان به دهان نمی‌رسد یا به زور می‌رسد، مبلغ هنگفتی است که می‌توانند چند سال با آن امرار معاش کنند.

این 200 میلیون تومان کجاست؟ حقیقتا در جیب جشنواره مقاومت است یا سازمان سینمایی؟ اگر اشتباه یا اتفاقی افتاده باید برای اذهان عمومی روشن کنند. این حق همه است که بدانند این مبلغ کجا رفته یا پیش چه کسی مانده!

حسابرس‌های قدری که در استخدام جشنواره فیلم مقاومت و سازمان سینمایی هستند، مطمئنا مو را از ماست کشیده و می‌کشند اما پس از ارائه گزارش کار خود، دیگر با آن کاری ندارند. بعید است این حسابرسان خبره که حساب یک ریال را نیز دارند، 200 میلیون تومان را نبینند یا در محاسبه آن اشتباه کنند!

اگر مسئولان جشنواره مقاومت یا سازمان سینمایی، سخت‌ترین سوگندها را نیز ادا کنند که در حسابرسی اشتباهی صورت گرفته، حتی یک کودک دو ساله تازه زبان باز کرده نیز آن را نخواهد پذیرفت.