به گزارش گروه روی خط رسانه های خبرگزاری برنا؛ دانشمندان قرنها درتلاشند راز و رمز مغز انسان را کشف کنند. در طول این مدت موارد بسیار جذابی را درباره اینکه واقعا مغز چطور کار میکند، پیدا کردهاند. میدانستید مغز انسان تا ۲۵ سالگی نمیتواند بهطور کامل رشد کند؟ به گزارش اینسایدر براساس مطالعات مرکز پزشکی دانشگاه روچستر، مغز ما واقعا نمیتواند تا قبل از ۲۵ سالگی بهطور کامل رشد کند. براساس این مطالعات افراد جوانتر از ۲۵ سال اغلب اطلاعات را با بخشی از مغز به نام آمیگدال پردازش میکنند. آمیگدال بخشی از مغز است که در مدیریت احساسات دخیل است. درمقابل، افرادی که بیش از ۲۵ سال عمر کردهاند از قشر پیشانی مغز که مربوط به تصمیمگیری و قضاوت منطقی است، بهره میگیرند. دانشمندان میگویند ارتباطات مهم بین این دو ناحیه مغز تا اواسط دهه ۲۰ زندگی بهطور کامل شکل نمیگیرد.
مغزها کوچکتر میشوند
واقعیت جالب دیگری که دانشمندان به آن رسیدهاند، این است که مغز نسل انسان در طول قرنها کوچک شده و این کوچک شدن درحال ادامه است. جان هاوک، دانشمند دانشگاه ویسکانسین مدیسن به مجله دیسکاور توضیح داده که طی ۲۰ هزار سال گذشته مغز انسان حدود ۱۵۰ سانتیمتر مکعب کوچکتر شده و امروز به اندازه یک توپ تنیس رسیده است. با این حال دانشمندان کاملا مطمئن نیستند چرا مغز ما کوچکتر میشود. برخی فکر میکنند شاید دلیل این اتفاق کوچک شدن بدن و سیستمهای عصبی ما است که باعث شده اندازه مغز هم با آنها تطابق پیدا کند. برخی دیگر نیز معتقدند این امر بیشتر با شیوه زندگی و تغییرات زیستگاه انسانها ارتباط دارد.
تقریبا اغلب ما میدانیم بیشتر حجم بدن ما از آب ساخته شده، اما افراد کمی اطلاع دارند که حجم زیادی از مغز ما هم از آب تشکیل شده و کمشدن آب بدن میتواند عملکرد آن را کاهش دهد؛ این مساله واقعیت دارد، حدود ۷۵ درصد از مغز ما از آب تشکیل شده که این میزان حدود دو درصد از کل آب بدن را تشکیل میدهد. اگر مغزتان را روی یک ترازو قرار دهید، وزن آن حدود سه پوند یا یک کیلو و ۳۶۰ گرم خواهد بود. تنها با کاهش دو درصدی آب مغز مهارتهای حافظه و سایر عملکردهای مغز شما به طرز وحشتناکی مختل میشود.
مغز دردی حس نمیکند
از طرفی با اینکه مغز ما مرکز اصلی تشخیص و تفسیر دردهای سایر نقاط بدن است، اما خودش نمیتواند درد را احساس کند؛ به آن معنی که مغز نمیتواند احساس درد را از پوست یا عضلاتش احساس کند. طبق گفته دانشگاه آکسفورد، جراحان اعصاب طی عمل جراحی بیهوشی را به مغز اعمال نمیکنند و اغلب بیماران بیدار هستند. البته گیرندههای درد در پوست سر و اطراف جمجمه شما وجود دارد، به همین دلیل است که ضربه در سر میتواند درد ایجاد کند.
گاهی اوقات که ما رژیمهای سنگینی میگیریم، احساس میکنیم مغز ما در نقش یک خرابکار عمل کرده و سعی دارد تلاشهای ما را از بین ببرد. دانشمندان میگویند این احساس ممکن است درست باشد؛ چراکه رژیم غذایی شدید ممکن است مغز را وادار کند که خودش را بخورد. در واقع دانشمندان کشف کردهاند نخوردن به اندازه کافی میتواند پدیدهای به نام اتوفاگیناشی از گرسنگی در مغز ایجاد کند. در چنین شرایطی سلولهای مغز به اندازه کافی انرژی دریافت نمیکنند و شروع به خوردن خود میکنند تا اسیدهای چرب منتشر شوند. هنگامی که این اسیدها منتشر میشوند مغز سیگنالهای گرسنگی را تقویت میکند که باعث اشتها و میل به خوردن میشود. این موضوع میتواند در درازمدت تاثیری منفی روی مغز داشته باشد.
رانندهها حافظه خوبی دارند
موضوعی که در ادامه میخوانید شاید خندهدار باشد، اما واقعیت دارد و آن این است که بخشی از مغز که مسئول حافظه است بهطور قابلتوجهی در رانندگان تاکسی بزرگتر است. دانشمندان کالج لندن کشف کردهاند هیچ برنامهای نمیتواند جایگزین دانش و حافظه یک راننده تاکسی خوب شود. آنها با اسکن مغز افراد عادی و مقایسه آن با اسکن مغز رانندگان لندنی متوجه شدند این رانندگان هیپوکامپ بزرگتری دارند. هیپوکامپ مسئول بخش یادگیری و حافظه است و محققان میگویند فرآیند یادگیری هنگام حرکت در خیابانهای پیچیده و شلوغ به معنای واقعی کلمه مغز رانندگان را تغییر داده است.
سراغ مورد بعدی میرویم. بخشی از مغز که اجازه دیدن به شما میدهد واقعا به چشم شما نزدیک نیست بلکه این بخش در پشت سر قرار دارد. به همین دلیل است که اگر به پشت سر شما ضربه سختی وارد شود، حتی اگر چشم آسیب نبیند تا مدت کوتاهی باعث نابینایی میشود.
یک افسانه قدیمی اینطور در ذهن ما جا انداخته است که از بخش کوچکی از مغزمان استفاده میکنیم. اعدادهای مختلفی بین سه تا ۱۰ درصد وجود دارد و گفته میشود انسانها تنها از بخش زیادی از مغز خود استفاده نمیکنند، اما علم این موضوع را تایید نمیکند. یک مطالعه منتشرشده در مجله مرزهای علوم انسانی ادعا میکند اکثر بخشهای مغز ما درحال کار هستند و حتی وقتی ما درحال خوابیم مغز ما سخت درحال کار کردن است.
واقعیت آخری که درباره مغز قرار است بدانید، این است که هنگامی که نوازندگان با هم یک نت موسیقی را اجرا میکنند امواج مغزی آنها با هم همگام میشود. این واقعیت را محققان موسسه ماکسپلانک کشف کردهاند که موج مغز نوازندگان هنگام اجرا توانایی همگامسازی با هم دارد حتی اگر هرکدام از افراد سازهای مختلفی بنوازند. این یافته نشان میدهد مغز ما در درک و پیشبینی جهان اطراف ما حتی بهتر از آنچه فکر میکنیم، عمل میکند.
منبع: روزنامه فرهیختگان