وقتی شبکه‌های مجازی به جای اتاق فکر حکمرانی می‌کنند

حامد حدادی و بسکتبال ایران؛ کدامیک به دیگری بدهکار است؟

|
۱۳۹۷/۱۲/۰۳
|
۰۵:۰۱:۳۶
| کد خبر: ۸۱۵۴۰۷
ستاره بسکتبال کشورمان برای ایران مدال‌ها و قهرمانی‌های زیادی آورده و بسکتبال ایران شاید مدیون اوست. او هم از بسکتبال تبدیل به حامد حدادی شد. می‌توانیم بگوییم بی‌حسابند یا باید بگوییم یکی به دیگری بدهکار است؟

آیدین مقیمی- کارشناس بسکتبال، حامد حدادی ابرستاره بسکتبال ایران برای پنجره ششم مسابقات انتخابی جام جهانی بسکتبال و دو دیدار سخت مقابل ژاپن و استرالیا به اردوی تیم ملی بسکتبال دعوت می‌شود اما با وجود اینکه در تهران هست به دلیل برخی اختلاف‌های قبلی یک هفته دیرتر به اردو ملحق می‌شود. اختلاف‌هایی که در پنجره پنجم هم وجود داشت و حامد حدادی اگرچه به تیم ملی دعوت شده بود دو بازی تیم ملی مقابل استرالیا و ژاپن را از دست داده بود. شاهین طبع سرمربی تیم ملی مدعی است چندین بار با حامد تماس گرفته و از او خواهش کرده به اردو بیاید. این بار حدادی پس از ورود به اردو با خبرنگاران مصاحبه می‌کند و ضمن حمایت دوباره از ارسلان کاظمی که مغضوب کادر فنی است اعلام می کند مشکلات قبلی همچنان پابرجاست و فقط به خاطر مردم به تیم ملی برگشته است.

*پاسخ غیرمنتظره شاهین‌طبع به حدادی

حامد شاید خیلی وقت‌ها این حق را برای خودش قائل بوده که مثلا دیر به تمرینات تیم ملی ملحق شود یا حتی کلا به تمرینات نیاید و تیم ملی هم همیشه در دوره‌های مختلف به او نیاز داشته و کوتاه آمده است. خود شاهین‌طبع حتی قبل از بازی‌های آسیایی چشم برغیبت‌های طولانی چند بازیکن در اردوهای تیم ملی بست و آنها را برای مدال طلایی که هرگز بدست نیامد به جاکارتا برد.

با اینکه او اعلام کرده حامد دیر به اردو آمده و هماهنگی‌اش با بقیه بازیکنان در این مدت سخت است و شرایط اردو به هم می‌ریزد اما به نظر می‌رسد نحوه ورود حدادی به اردو (تاخیر داشتن، مصاحبه حمایتی در مورد ارسلان و صحبتش با خبرنگاران در بدو ورود به اردو به جای رفتن نزد کادر فنی تیم ملی) باعث شده شاهین‌طبع به این نتیجه برسد که کوتاه آمدن اینبار جایز نیست.

*وقتی شبکه‌های مجازی به جای اتاق فکر حکمرانی می‌کنند

مهار اختلافات و سوء تفاهم‌هایی که بین فدراسیون و کادر فنی و در راس آن مسعود قاسمی مدیر تیم‌های ملی از یک طرف و بازیکنان تیم ملی بسکتبال از طرف دیگر ایجاد شده بود شاید در روزهای اول خیلی راحت‌تر بود. اتاق فکری که تشکیل نشد، مدیریتی که ضعیف اعمال شد و مصاحبه‌هایی که حرفه‌ای نبود کار را به واکنش دسته جمعی ملی‌پوشان در فضای مجازی کشاند. ماجرا شبیه کودتایی بود که هدفش برکناری سرمربی تیم ملی و عذرخواهی مدیر تیم‌های ملی بابت مصاحبه اش بود هرچند همچین چیزی هرکز رسما اعلام نشد. در نهایت ایستادن فدراسیون بسکتبال بر مواضع قبلی باعث شکسته شدن اعتصاب شد. در حالی که سایر ملی‌پوشان تعدیل موضع داشتند ارسلان کاظمی به اردوی تیم ملی دعوت نشد و حامد حدادی هم دعوت کادر فنی را نپذیرفت. گره‌ای که با دست باز میشد تبدیل به یک کلاف سردرگم شد. اگر سیاه و سفید نبینیم باید بگوییم هر دو طرف سهم قابل توجهی از تقصیرات را داشتند.

*برترین و محبوب‌ترین چهره تاریخ بسکتبال

اگر حدادی را از تاریخ بسکتبال ایران جدا کنیم به سختی می‌توانیم افتخار قابل توجهی برای کشورمان پیدا کنیم. تنها ایرانی که در تمامی پنج مدال ایران ( 3 طلا، یک نقره و یک برنز) در جام ملت‌های آسیا سهم داشته و چهار دوره MVP جام شده است. ردپای دوست داشتنی‌ترین مرد بسکتبال ایران از قهرمانی‌های رده نوجوانان و جوانان تا مدال‌های نقره و برنز بازی‌های آسیای همه و همه جا دیده می‌شود.

من یکی از بزرگترین طرفداران حامد هستم. هم سبک بازی‌اش و هم معرفتش در زندگی شخصی. در بازی باهوش و مقتدر و در زندگی شخصی مهربان، خیر و بامرام است. شاید همین مرام باعث شده در شبی که تصمیم گرفت به اردوی تیم ملی برگردد باز هم اسم ارسلان را آورد و از او حمایت کرد.

اما در زندگی حرفه‌ای به نظرم مشاوران ضعیفی همیشه در کنارش بوده‌اند. عصبانیتش فوران می‌کند، تصمیماتی که می‌گیرد واکنش‌های تندی درپی دارد و چند ساعت بعد یا فردایش همان آدم مهربان است. یک بار به دست خودش لطمه می‌زند و یک بار پیراهن تیم ملی را پاره می‌کند اما موقع بازی در تیم ملی و نواخته شدن سرود رگ گردنش از غیرت بیرون می‌زند و با وجود مصدومیت بازی می‌کند.

حامد برای ایران مدال‌ها و قهرمانی‌های زیادی آورده و بسکتبال ایران شاید مدیون اوست. او هم از بسکتبال تبدیل به حامد حدادی شد. می‌توانیم بگوییم بی‌حسابند یا باید بگوییم یکی به دیگری بدهکار است؟

خاطرم هست "درک باورمن" سرمربی اسبق تیم‌های ملی بسکتبال آلمان و ایران در خصوص "درک نویتسکی" اسطوره آلمانی بسکتبال آلمان که با تیم دالاس حتی قهرمان NBA هم شد می‌گفت: هرگز ندیدم به دقایق بازی‌اش در تیم ملی اعتراض کند. هیچ‌گاه دیر به تمرینات نیامد. فقط دستورات کادر فنی را در زمین پیاده می‌کرد و یک رهبر واقعی بود.

نظر شما