رحمان سیفیزاد، نویسنده و کارگردان تلویزیون و سینما، در گفتوگو با خبرنگار برنا اظهار داشت: من به یک اصل کلی معتقدم و آن اینکه کیفیت فیلمنامهها با مناسبتها تعریف نمیشود. سریالها چه در نوروز، چه در ماه مبارک رمضان یا محرم و چه سریالهای روتین، بایستی به لحاظ فیملنامه قدرتمند باشند که مهمترین رکن قدرتمند بودن فیلمنامه در تلویزیون «قصهگو بودن» آن است.
وی افزود در چنین مناسبتهایی مثل نوروز پیش فرض این است که تعداد زیادی از مخاطبین از قشرهای مختلف به تماشای تلویزیون خواهند نشست و انتظار دارند تلویزیون فضای سرگرمی برای آنها فراهم کند.
این نویسنده و تهیه کننده سینما و تلویزیون گفت: علاوه بر قصهگو بودن فیلمنامه، کارگردانی خوب، انتخاب بازیگرهای متناسب با نقشهای نوشته شده میتوانند یک کار پرکشش و جذاب ایجاد کند. همچنین برای ایام نوروز قصههای کمدی، ملودرام یا پلیسی و به دور از فضای تلخ و رئالیستیک، که از لحاظ موضوعی فضایی پر نشاط و جذاب ایجاد کند، مناسبتر است.
وی افزود: یکی از پرچالشترین مسائل برای فیلمنامهنویسان سریالهای نوروزی این است که مخاطبان در رفت و آمدها و مسافرتها به تماشای سریال میپردازند و برای اینکه انگیزه لازم در مخاطب ایجاد شود، فیلمنامه باید فوق العاده جذاب روایت و ساخته و پرداخته شود. در غیر اینصورت مخاطب سریال را پیگیری نمیکند یا اگر پیگیری کند رضایت کامل را بدست نمیآورد.
در ادامه این نویسنده افزود کاراکترها، کارگردانی، نورپردازی و فضای پر رنگ و لعاب و .... همه عواملی هستند که مخاطب را به تماشا و پیگیری سریال تشویق میکند. قطعا کار کمدی اولویت اول برای سریال های نوروزی خواهد بود. فیلمنامه های پلیسی و معمایی هم به دلیل جذاب بودن میتوانند گزینهی مناسبی باشند.
سریالهای نوروزی بایستی در همان قسمت اول و دوم مخاطب را جذب کند و این شاید سخترین کار نویسنده باشد بخصوص که فرصت این سریالها نسبت به سریالهای ماه رمضان و ... کمتر است.(حداکثر 15 روز). ضمن اینکه سریالهای نوروزی در مقایسه با ماه رمضان بایستی پر از تکاپو و نشاط باشد( در حالیکه سریالهای ماه مبارک رمضان بهدلیل شرایط روزهداران آرامش و فضای متفاوتی را میطلبد)
وی در پایان افزود: نوروز آینده فرصت مغتنمی برای ارائه سریال است چرا که نوروز 98 با ایام سوگواری و ... تداخل ندارد و سریالهای نوروزی میتواند ذهن مخاطب را کمی از فضای رئالیستی کنونی و شرایط اقتصادی این روزها دور کند و مخاطب را در قصه غرق کند. برخلاف ذهنیت بوجود آمده در مورد اینکه فیلمنامه های امروزی قوام لازم را ندارند،امیدوارم در آینده فیلمنامهها از قوام کافی برخوردار باشند و ارزشهای مادی و معنوی فیلمنامه در تلویزیون به درستی تعریف شوند و وقت و بودجه و فرصت زمانی مناسب در اختیار نویسنده قرار گیرد و بتوان بدون آنکه با دنیای زمخت و خشن واقعی قیاس شد در دنیای قصهها روح مردم را تلطیف داد و فضای شادی را برایشان فراهم آورد.
گفتنی است رحمان سیفیآزاد فیلمنامه مجموعههای تلویزیونی و فیلمهای سینمایی متعددی را نوشته است که از جمله آنها میتوان به فیلمهای سینمایی «من مادر هستم» و «خوابزدهها» اشاره کرد.